કુરઆન મજીદના શબ્દોનું ભાષાંતર - الترجمة البشتوية - سرفراز * - ભાષાંતરોની અનુક્રમણિકા
القصص
نَتْلُوْا عَلَیْكَ مِنْ نَّبَاِ مُوْسٰی وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ یُّؤْمِنُوْنَ ۟
અરબી તફસીરો:
اِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِی الْاَرْضِ وَجَعَلَ اَهْلَهَا شِیَعًا یَّسْتَضْعِفُ طَآىِٕفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ اَبْنَآءَهُمْ وَیَسْتَحْیٖ نِسَآءَهُمْ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِیْنَ ۟
په رښتیا چې فرعون په ځمکه کې لويې وکړه او د هغې اوسیدونکي يي په ډلو وویشل. ځينې يي خورا بي وسې کول چې ځامن به يي ترې وژل او ښځې به يې ورته ژوندۍ پريښوولې. په رښتیا چې هغه له وران کارو څخه وو.
અરબી તફસીરો:
وَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰۤی اُمِّ مُوْسٰۤی اَنْ اَرْضِعِیْهِ ۚ— فَاِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَاَلْقِیْهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِیْ وَلَا تَحْزَنِیْ ۚ— اِنَّا رَآدُّوْهُ اِلَیْكِ وَجَاعِلُوْهُ مِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟
او مونږ د موسی مور ته وحې وکړه چې خپل ځوی ته تی ورکړه. که پرې ډاریدلې نو په سیند کې يې وغورځوه. هیڅ ډار او اندیښنه مه کوه. مونږ يي بیرته تاته راولو. او د پیغمبرانو له ډلې نه به يي وګرځوو.
અરબી તફસીરો:
وَقَالَتِ امْرَاَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ لِّیْ وَلَكَ ؕ— لَا تَقْتُلُوْهُ ۖۗ— عَسٰۤی اَنْ یَّنْفَعَنَاۤ اَوْ نَتَّخِذَهٗ وَلَدًا وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟
او د فرعون ښځې وویل: دا به زما ستا د سترګو یخوالی وي. مه يې وژنه. کیدای شي چې مونږ ته ګټه وکړي، یا يې په ځوی ولۍ ونیسو او هغوی نه پوهیدل.
અરબી તફસીરો:
وَاَصْبَحَ فُؤَادُ اُمِّ مُوْسٰی فٰرِغًا ؕ— اِنْ كَادَتْ لَتُبْدِیْ بِهٖ لَوْلَاۤ اَنْ رَّبَطْنَا عَلٰی قَلْبِهَا لِتَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
او د موسی د مور زړه تش ګوګل و. که مونږ يي زړه نه وای کلک کړی نو نژدې وه چې دا خبره ټوله ښکاره کړي خو مونږ يي زړه کلک کړ تر څو له ایمان راوړونکو وګرځي.
અરબી તફસીરો:
وَقَالَتْ لِاُخْتِهٖ قُصِّیْهِ ؗ— فَبَصُرَتْ بِهٖ عَنْ جُنُبٍ وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟ۙ
અરબી તફસીરો:
وَحَرَّمْنَا عَلَیْهِ الْمَرَاضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ اَدُلُّكُمْ عَلٰۤی اَهْلِ بَیْتٍ یَّكْفُلُوْنَهٗ لَكُمْ وَهُمْ لَهٗ نٰصِحُوْنَ ۟
او مونږ لا د مخه پر هغه تي ورکوونکې ښځې بندې کړې وې خور يې وویل: زه تاسې ته یوه داسې کورنۍ ونه ښایم چې دده پالنه وکړي او په ښه شان يي درته وساتي؟
અરબી તફસીરો:
وَدَخَلَ الْمَدِیْنَةَ عَلٰی حِیْنِ غَفْلَةٍ مِّنْ اَهْلِهَا فَوَجَدَ فِیْهَا رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلٰنِ ؗ— هٰذَا مِنْ شِیْعَتِهٖ وَهٰذَا مِنْ عَدُوِّهٖ ۚ— فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِیْ مِنْ شِیْعَتِهٖ عَلَی الَّذِیْ مِنْ عَدُوِّهٖ ۙ— فَوَكَزَهٗ مُوْسٰی فَقَضٰی عَلَیْهِ ؗ— قَالَ هٰذَا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطٰنِ ؕ— اِنَّهٗ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِیْنٌ ۟
په داسې وخت کې ښار ته دننه شو چې هلته بالکل چپه چوپتیا وه ګوري چې دوه سړي یو له بل سره په جګړه دي. دغه یو يې له ملګرو څخه دی او دغه بل يې له دښمنانو څخه. نو هغه چې له ملګرو څخه يې ؤ د هغه چا پر خلاف يې ترې د کومک غوښتنه وکړه. چې له دښمنانو څخه يې وو موسی دښمن یو سوک وواهه، او د هغه کار يي پوره کړ[۲] موسی وویل: دا د شیطان کړنه ده. بې شکه چې هغه بې لارې کوونکی ښکاره دښمن دی.
[۲] ويې واژه.
અરબી તફસીરો:
فَاَصْبَحَ فِی الْمَدِیْنَةِ خَآىِٕفًا یَّتَرَقَّبُ فَاِذَا الَّذِی اسْتَنْصَرَهٗ بِالْاَمْسِ یَسْتَصْرِخُهٗ ؕ— قَالَ لَهٗ مُوْسٰۤی اِنَّكَ لَغَوِیٌّ مُّبِیْنٌ ۟
بل سهار په ښار کې په داسې حال کې چې له ډار سره مخ او د حالاتو څارنه يې کوله ناببره ګوري چې چا ترې پرون کومک غوښتی ؤ، نن بیا ورته چیغې وهي. موسی ورته وویل: همدا ته ډیر ښکاره بې لارې يې.
અરબી તફસીરો:
فَلَمَّاۤ اَنْ اَرَادَ اَنْ یَّبْطِشَ بِالَّذِیْ هُوَ عَدُوٌّ لَّهُمَا ۙ— قَالَ یٰمُوْسٰۤی اَتُرِیْدُ اَنْ تَقْتُلَنِیْ كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًا بِالْاَمْسِ ۗ— اِنْ تُرِیْدُ اِلَّاۤ اَنْ تَكُوْنَ جَبَّارًا فِی الْاَرْضِ وَمَا تُرِیْدُ اَنْ تَكُوْنَ مِنَ الْمُصْلِحِیْنَ ۟
او چې اراده يې وکړه چې هغه څوک ونیسي چې د دواړو دښمن دی. فریاد کوونکي وویل: موسی! غواړی چې ما هم ووژنې لکه پرون دې چې یو سړی وواژه؟ ته غواړې چې د ځمکې یو سر زوری سړی وې. او نه غواړې چې له اصلاح کوونکو څخه اوسې.
અરબી તફસીરો:
وَجَآءَ رَجُلٌ مِّنْ اَقْصَا الْمَدِیْنَةِ یَسْعٰی ؗ— قَالَ یٰمُوْسٰۤی اِنَّ الْمَلَاَ یَاْتَمِرُوْنَ بِكَ لِیَقْتُلُوْكَ فَاخْرُجْ اِنِّیْ لَكَ مِنَ النّٰصِحِیْنَ ۟
د ښار له اخر نه یو سړی په منډه راغی. ویې ویل: موسی! د ښار مشران ستا په هکله مشورې کوي چې تا ووژني ووځه! بې له شکه زه ستا خیر غوښتونکی یم.
અરબી તફસીરો:
وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَآءَ مَدْیَنَ قَالَ عَسٰی رَبِّیْۤ اَنْ یَّهْدِیَنِیْ سَوَآءَ السَّبِیْلِ ۟
અરબી તફસીરો:
وَلَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدْیَنَ وَجَدَ عَلَیْهِ اُمَّةً مِّنَ النَّاسِ یَسْقُوْنَ ؗ۬— وَوَجَدَ مِنْ دُوْنِهِمُ امْرَاَتَیْنِ تَذُوْدٰنِ ۚ— قَالَ مَا خَطْبُكُمَا ؕ— قَالَتَا لَا نَسْقِیْ حَتّٰی یُصْدِرَ الرِّعَآءُ ٚ— وَاَبُوْنَا شَیْخٌ كَبِیْرٌ ۟
کله چې د مدین اوبو ته ورسید نو هلته يي یوه ډله خلک مینده کړل چې له څاه يې خپل مالونه خړوبه ول. او هلته يې په یوه څنډه کې دوه ښځې هم ولیدې چې خپل مالونه يې ایسارول. موسی هغوی ته وویل: تاسې ولې داسې يئ؟ هغوی وویل: مونږ تر هغو خپلو څارویو ته اوبه نه ورکوو تر څو ټول شپانه ولاړ شي او زمونږ پلار خورا ډیر بوډا دی.
અરબી તફસીરો:
فَجَآءَتْهُ اِحْدٰىهُمَا تَمْشِیْ عَلَی اسْتِحْیَآءٍ ؗ— قَالَتْ اِنَّ اَبِیْ یَدْعُوْكَ لِیَجْزِیَكَ اَجْرَ مَا سَقَیْتَ لَنَا ؕ— فَلَمَّا جَآءَهٗ وَقَصَّ عَلَیْهِ الْقَصَصَ ۙ— قَالَ لَا تَخَفْ ۫— نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟
نو له دواړو څخه یوه خور په حیا کې راغله ـ او ويي ویل زما پلار تا غواړي تر څو ستا هغه مزدوري درکړي چې زمونږ څاروي دې خړوبه کړي دي. کله چې موسی شعیب ته ورغی او خپله کیسه يې ورته وکړه نو شعیب ورته وویل: مه ډاریږه. ته اوس له ظالمو خلکو څخه خلاص شوی يي.
અરબી તફસીરો:
قَالَ اِنِّیْۤ اُرِیْدُ اَنْ اُنْكِحَكَ اِحْدَی ابْنَتَیَّ هٰتَیْنِ عَلٰۤی اَنْ تَاْجُرَنِیْ ثَمٰنِیَ حِجَجٍ ۚ— فَاِنْ اَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِنْدِكَ ۚ— وَمَاۤ اُرِیْدُ اَنْ اَشُقَّ عَلَیْكَ ؕ— سَتَجِدُنِیْۤ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟
شعیب وویل: زه له دغو دوه لورګانو یوه تاته په نکاح کوم خو ته باید له ما سره اته کلونه مزدوري وکړې، که لس کلونه دې پوره کړل دا به ستا لورینه وي. او زه پر تا سختي نه کوم. که د الله خوښه وه نو ته به وګورې چې زه له نیکانو نه یم.
અરબી તફસીરો:
فَلَمَّا قَضٰی مُوْسَی الْاَجَلَ وَسَارَ بِاَهْلِهٖۤ اٰنَسَ مِنْ جَانِبِ الطُّوْرِ نَارًا ۚ— قَالَ لِاَهْلِهِ امْكُثُوْۤا اِنِّیْۤ اٰنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّیْۤ اٰتِیْكُمْ مِّنْهَا بِخَبَرٍ اَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُوْنَ ۟
نو کله چې موسی نیټه پوره او خپل ټبر يې روان کړ د طور غر په اړخ کې يي اور ولید. خپلې ښځې ته يي وویل: تاسې دلته اوسئ ما اور ولید کیدای شي چې زه له هغه ځایه څه خبر راوړم، او یا د اور کومه بله سکروټه چې تاسې پرې ځان ګرم کړئ.
અરબી તફસીરો:
فَلَمَّاۤ اَتٰىهَا نُوْدِیَ مِنْ شَاطِئِ الْوَادِ الْاَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبٰرَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ اَنْ یّٰمُوْسٰۤی اِنِّیْۤ اَنَا اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ
نو کله چې موسی هلته ورغی نو د ناوې دښي غاړې د برکتي ټوټې له ونې څخه غږ وشو چې: ای موسی! همدا زه الله یم د عالمونو واکمن.
અરબી તફસીરો:
وَاَنْ اَلْقِ عَصَاكَ ؕ— فَلَمَّا رَاٰهَا تَهْتَزُّ كَاَنَّهَا جَآنٌّ وَّلّٰی مُدْبِرًا وَّلَمْ یُعَقِّبْ ؕ— یٰمُوْسٰۤی اَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ ۫— اِنَّكَ مِنَ الْاٰمِنِیْنَ ۟
امسا دې وغورځوه ـ ناببره ګوري چې امسايي د یوه مار په خیر خوځیږي. مخ په څټ يې منډه او هیڅ يي ونه کتل. ای موسی مخ کړه مه ډاریږه ـ بې له شکه ته له امن موندونکو څخه يې.
અરબી તફસીરો:
اُسْلُكْ یَدَكَ فِیْ جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَآءَ مِنْ غَیْرِ سُوْٓءٍ ؗ— وَّاضْمُمْ اِلَیْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذٰنِكَ بُرْهَانٰنِ مِنْ رَّبِّكَ اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡىِٕهٖ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا فٰسِقِیْنَ ۟
لاس دې په خپل ګریوان کې ننه باسه او پرته له کوم عیب نه يې سپین پړ کیدونکی راوباسه. او د ډار لرې کولو لپاره دې خپل مټ له ځان سره جوخت کړه نو دغه دواړه هغه دلایل دي چې تا ته د خپل رب له لورې د فرعون او د هغه د قوم د مقابلې لپاره درکړای شول. بې له شکه هغوی فاسقان دي.
અરબી તફસીરો:
قَالَ رَبِّ اِنِّیْ قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَاَخَافُ اَنْ یَّقْتُلُوْنِ ۟
અરબી તફસીરો:
قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِاَخِیْكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطٰنًا فَلَا یَصِلُوْنَ اِلَیْكُمَا ۚۛ— بِاٰیٰتِنَا ۚۛ— اَنْتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغٰلِبُوْنَ ۟
الله وفرمایل: مونږ به ستا مټ ستا پر ورور پیاوړی او تاسې دواړو ته به برلاسي در په برخه کړو او هغوی تاسې ته هیڅ تاوان نه شي رسولی - تاسې او ستاسې منونکي زمونږ د نښانو په زور سره برلاسي یاست.
અરબી તફસીરો:
فَلَمَّا جَآءَهُمْ مُّوْسٰی بِاٰیٰتِنَا بَیِّنٰتٍ قَالُوْا مَا هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًی وَّمَا سَمِعْنَا بِهٰذَا فِیْۤ اٰبَآىِٕنَا الْاَوَّلِیْنَ ۟
کله چې موسی زمونږ له ښکاره نښو سره راغی نو هغوی وویل: دا پرته له ځانه جوړ شوي سحر څخه بل څه نه دی او مونږ دا وړ خبرې په خپلو پخوانیو پلرونو کې ندي اوریدلي.
અરબી તફસીરો:
وَقَالَ مُوْسٰی رَبِّیْۤ اَعْلَمُ بِمَنْ جَآءَ بِالْهُدٰی مِنْ عِنْدِهٖ وَمَنْ تَكُوْنُ لَهٗ عَاقِبَةُ الدَّارِ ؕ— اِنَّهٗ لَا یُفْلِحُ الظّٰلِمُوْنَ ۟
موسی وویل: زما ربه تا ته هغه څوک ښه معلوم دي چې د هغه له لورې يې هدایت راوړی، او دا هم ورته معلومه ده چې پای به د چا په ګټه وي؟ او دا خبره ډاګیزه ده چې ظالمان بریمن کیدای نه شي.
અરબી તફસીરો:
وَقَالَ فِرْعَوْنُ یٰۤاَیُّهَا الْمَلَاُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِّنْ اِلٰهٍ غَیْرِیْ ۚ— فَاَوْقِدْ لِیْ یٰهَامٰنُ عَلَی الطِّیْنِ فَاجْعَلْ لِّیْ صَرْحًا لَّعَلِّیْۤ اَطَّلِعُ اِلٰۤی اِلٰهِ مُوْسٰی ۙ— وَاِنِّیْ لَاَظُنُّهٗ مِنَ الْكٰذِبِیْنَ ۟
او فرعون وویل: ای د قوم مشرانو! زه پرته له ځان څخه ستاسې بل خدای نه پيژنم. نو هامانه! ماته خښتې پخې او یوه دنګه ماڼۍ راته جوړه کړه کیدای شي چې زه پرې د موسی خدای ته وروخیژم او زه پوخ باور لرم چې هغه له درواغجنو څخه دی.
અરબી તફસીરો:
فَاَخَذْنٰهُ وَجُنُوْدَهٗ فَنَبَذْنٰهُمْ فِی الْیَمِّ ۚ— فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظّٰلِمِیْنَ ۟
અરબી તફસીરો:
وَجَعَلْنٰهُمْ اَىِٕمَّةً یَّدْعُوْنَ اِلَی النَّارِ ۚ— وَیَوْمَ الْقِیٰمَةِ لَا یُنْصَرُوْنَ ۟
અરબી તફસીરો:
وَاَتْبَعْنٰهُمْ فِیْ هٰذِهِ الدُّنْیَا لَعْنَةً ۚ— وَیَوْمَ الْقِیٰمَةِ هُمْ مِّنَ الْمَقْبُوْحِیْنَ ۟۠
અરબી તફસીરો:
وَلَقَدْ اٰتَیْنَا مُوْسَی الْكِتٰبَ مِنْ بَعْدِ مَاۤ اَهْلَكْنَا الْقُرُوْنَ الْاُوْلٰی بَصَآىِٕرَ لِلنَّاسِ وَهُدًی وَّرَحْمَةً لَّعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُوْنَ ۟
او مونږ وروسته له دې چې پخوانۍ ډیرې پيړۍ مو هلاکې کړې موسی ته مو یو داسې کتاب ورکړ چې د خلکو لپاره لارښود، هدایت او رحمت و. تر څو هغوی پند واخلي.
અરબી તફસીરો:
وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِیِّ اِذْ قَضَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسَی الْاَمْرَ وَمَا كُنْتَ مِنَ الشّٰهِدِیْنَ ۟ۙ
او ای محمده! ته هغه وخت په لویدیځه څنډه کې نه وي چې مونږ موسی ته کار وروسپاره. او نه ته له شاهدانو[۳]څخه وي
[۳] هغه شاهدان چې موسی علیه السلام له ځان سره د طور غره ته وړي وو( البحر المحیط فی التفسیر).
અરબી તફસીરો:
وَلٰكِنَّاۤ اَنْشَاْنَا قُرُوْنًا فَتَطَاوَلَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ ۚ— وَمَا كُنْتَ ثَاوِیًا فِیْۤ اَهْلِ مَدْیَنَ تَتْلُوْا عَلَیْهِمْ اٰیٰتِنَا ۙ— وَلٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِیْنَ ۟
خو مونږ ډیر خلک مینځ ته راوستل چې اوس پرې یوه اوږده زمانه تیره شوې ده. او ای محمده! ته د مدین خلکو په مینځ کې هم نه يي اوسیدلی چې زمونږ ایتونه دې پر هغوی لوستل بلکې همدا مونږ لیږونکي یو.
અરબી તફસીરો:
وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الطُّوْرِ اِذْ نَادَیْنَا وَلٰكِنْ رَّحْمَةً مِّنْ رَّبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَّاۤ اَتٰىهُمْ مِّنْ نَّذِیْرٍ مِّنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُوْنَ ۟
او ای محمده! ته د طور غره په څنډه کې هغه وخت هم نه وې چې مونږ په موسی غږ وکړ خو تاته د خپل رب له لورې رحمت درکړ شو تر څو هغه قوم وډاروي چې له تا وړاندې ورته کوم ډارونکی نه و راغلی ښايې چې هغوی پند واخلي.
અરબી તફસીરો:
وَلَوْلَاۤ اَنْ تُصِیْبَهُمْ مُّصِیْبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ اَیْدِیْهِمْ فَیَقُوْلُوْا رَبَّنَا لَوْلَاۤ اَرْسَلْتَ اِلَیْنَا رَسُوْلًا فَنَتَّبِعَ اٰیٰتِكَ وَنَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
او ته مو ځکه ور ولیږلې هسې نه چې د خپلو کړنو له کبله له غمونو سره مخ او بیا به يې ویلي چي: ای زمونږ ربه! ولې دې مونږ ته کوم استازی را ونه لیږه؟ چې مونږ ستا د ایتونو پیروي کړي او مؤمنان وای؟
અરબી તફસીરો:
فَلَمَّا جَآءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوْا لَوْلَاۤ اُوْتِیَ مِثْلَ مَاۤ اُوْتِیَ مُوْسٰی ؕ— اَوَلَمْ یَكْفُرُوْا بِمَاۤ اُوْتِیَ مُوْسٰی مِنْ قَبْلُ ۚ— قَالُوْا سِحْرٰنِ تَظَاهَرَا ۫— وَقَالُوْۤا اِنَّا بِكُلٍّ كٰفِرُوْنَ ۟
خو چې کله هم زمونږ له لورې ورته حق راغی ویې ویل: دې سړي ته هغه څه ولې نه ورکول کیږي چې موسی ته ورکړای شوي وو؟ ایا له دې وړاندې له هغه څه منکر شوي نه وو چې موسی ته ورکړای شوي وو؟ او یلي يې وو چې دا دواړه کتابونه [۴] یو د بل ملاتړ کوډې او سحر دي. او هم يې ویلي وو چې مونږ یو هم نه منو.
[۴] تورات او قران دواړه یو د بل ملاتړ کوونکی سحر او جادو دی( معارف القران).
અરબી તફસીરો:
فَاِنْ لَّمْ یَسْتَجِیْبُوْا لَكَ فَاعْلَمْ اَنَّمَا یَتَّبِعُوْنَ اَهْوَآءَهُمْ ؕ— وَمَنْ اَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوٰىهُ بِغَیْرِ هُدًی مِّنَ اللّٰهِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟۠
نو که ستا غوښتنه يې پوره نه کړه نو پوه شه چې دوی په خپلو هیلو او هوسونو پسې روان دي. او له هغه به لوی بې لارې څوک وي؟ چې د الله هدایت او ښوونه پریږدي او د خپلو هوسنو پسې روانیږي؟ بې له شکه الله پاک ظالم قوم ته روغه لار نه ښايې.
અરબી તફસીરો:
وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُوْنَ ۟ؕ
અરબી તફસીરો:
اَلَّذِیْنَ اٰتَیْنٰهُمُ الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِهٖ هُمْ بِهٖ یُؤْمِنُوْنَ ۟
[۵] دا د هغې پیښې یادونه ده چې د اهل کتابو یو هیئت مکي مکرمي ته راغلی او په رسول الله صلی الله علیه وسلم يي ایمان راوړی وو( ابن هشام ۳۲۲)
અરબી તફસીરો:
اُولٰٓىِٕكَ یُؤْتَوْنَ اَجْرَهُمْ مَّرَّتَیْنِ بِمَا صَبَرُوْا وَیَدْرَءُوْنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ یُنْفِقُوْنَ ۟
هغوی ته به دوه ځل[۶] اجر وکړای شي ځکه چې صبرناک دي او د بدۍ ځواب په نیکۍ سره ورکوي او زمونږ ورکړی مال د الله په لار کې لګوي.
[۶] یو اجر له دې کبله چې په خپل پیغمبر او کتاب يي ایمان درلود او بل له دې کبله چې په محمد او قران يي هم ایمان راوړ(البحر المحیط).
અરબી તફસીરો:
وَاِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ اَعْرَضُوْا عَنْهُ وَقَالُوْا لَنَاۤ اَعْمَالُنَا وَلَكُمْ اَعْمَالُكُمْ ؗ— سَلٰمٌ عَلَیْكُمْ ؗ— لَا نَبْتَغِی الْجٰهِلِیْنَ ۟
او چې کومه بابیزه خبره اوري نو مخ ترې اړوي او وايي: مونږ ته خپلې کړنې دي او تاسې ته ستاسې کړنې ـ تاسې ته سلام دی مونږ د ناپوهانو لار نه خپلوو.
અરબી તફસીરો:
وَقَالُوْۤا اِنْ نَّتَّبِعِ الْهُدٰی مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ اَرْضِنَا ؕ— اَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَّهُمْ حَرَمًا اٰمِنًا یُّجْبٰۤی اِلَیْهِ ثَمَرٰتُ كُلِّ شَیْءٍ رِّزْقًا مِّنْ لَّدُنَّا وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟
او کافران وايې که مونږ ستا ښوونه ومنو، نو له خپلې خاورې نه به وتښتول شو. ایا مونږ دوی ته د امن ټاټوبې حرم شریف نه دی ورکړی؟ چې هغه ته زمونږ له لورې هر ډول میوي له هر اړخ نه د روزۍ په توګه را روانې دي؟ خو د هغوی ډیر خلک نه پوهیږي.
અરબી તફસીરો:
وَكَمْ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعِیْشَتَهَا ۚ— فَتِلْكَ مَسٰكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَنْ مِّنْ بَعْدِهِمْ اِلَّا قَلِیْلًا ؕ— وَكُنَّا نَحْنُ الْوٰرِثِیْنَ ۟
او څومره ډیر کلي مونږ هلا ک کړي دي چې ژوند يې له پولې نه اووښتی ؤ؟ نو دغه يې وران کورونه دي چې له هغوی وروسته پرته له لږ وخت نه بل څوک پکې نه دي اوسیدلي. او همدا مونږ ته هر څه راپاتې دي.
અરબી તફસીરો:
وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرٰی حَتّٰی یَبْعَثَ فِیْۤ اُمِّهَا رَسُوْلًا یَّتْلُوْا عَلَیْهِمْ اٰیٰتِنَا ۚ— وَمَا كُنَّا مُهْلِكِی الْقُرٰۤی اِلَّا وَاَهْلُهَا ظٰلِمُوْنَ ۟
او ستا رب تر هغو کلي نه هلاکوي تر څو يې په مرکز کې یو داسې رسول ولیږي چې زمونږ ایاتونه پرې لولي ـ او مونږ یوازې هغه کلي ورانوو چې اوسیدونکي يې ظالمان وي.
અરબી તફસીરો:
اَفَمَنْ وَّعَدْنٰهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِیْهِ كَمَنْ مَّتَّعْنٰهُ مَتَاعَ الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ثُمَّ هُوَ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ مِنَ الْمُحْضَرِیْنَ ۟
ایا هغه څوک چې مونږ ورسره نیکه او ښه وعده کړې او هغه يې میندونکی هم وي د هغه چا په شان دی چې مونږ یوازې د دنیا ګټې ورکړې وي بیا به دقیامت په ورځ د هغو کسانو په ډله کې وي چې عذاب ته حاضرولای شي؟
અરબી તફસીરો:
وَیَوْمَ یُنَادِیْهِمْ فَیَقُوْلُ اَیْنَ شُرَكَآءِیَ الَّذِیْنَ كُنْتُمْ تَزْعُمُوْنَ ۟
અરબી તફસીરો:
قَالَ الَّذِیْنَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هٰۤؤُلَآءِ الَّذِیْنَ اَغْوَیْنَا ۚ— اَغْوَیْنٰهُمْ كَمَا غَوَیْنَا ۚ— تَبَرَّاْنَاۤ اِلَیْكَ ؗ— مَا كَانُوْۤا اِیَّانَا یَعْبُدُوْنَ ۟
په هغو خلکو چې خبره پرې کره شوې وايې به پروردګاره! دا خلک مونږ هغه شان بې لارې کړي وو چې مونږ په خپله بې لارې شوي وو. مونږ اوس تاته له دوی نه خپله بې زاري اعلانوو دوی زمونږ عبادت نه کاو.
અરબી તફસીરો:
وَقِیْلَ ادْعُوْا شُرَكَآءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیْبُوْا لَهُمْ وَرَاَوُا الْعَذَابَ ۚ— لَوْ اَنَّهُمْ كَانُوْا یَهْتَدُوْنَ ۟
دوی ته به وویل شي چې اوس خپل شریکان راوبلئ؟ هغوی به يې وبلي خو هیڅ ځواب به ورنه کړي، او عذاب به په رڼو سترګو ګوري، او ارمان به وکړي چې کاشکې مونږ هم لار میندلې وای.
અરબી તફસીરો:
وَیَوْمَ یُنَادِیْهِمْ فَیَقُوْلُ مَاذَاۤ اَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِیْنَ ۟
અરબી તફસીરો:
فَعَمِیَتْ عَلَیْهِمُ الْاَنْۢبَآءُ یَوْمَىِٕذٍ فَهُمْ لَا یَتَسَآءَلُوْنَ ۟
અરબી તફસીરો:
وَرَبُّكَ یَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُوْرُهُمْ وَمَا یُعْلِنُوْنَ ۟
અરબી તફસીરો:
قُلْ اَرَءَیْتُمْ اِنْ جَعَلَ اللّٰهُ عَلَیْكُمُ الَّیْلَ سَرْمَدًا اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ مَنْ اِلٰهٌ غَیْرُ اللّٰهِ یَاْتِیْكُمْ بِضِیَآءٍ ؕ— اَفَلَا تَسْمَعُوْنَ ۟
ای محمده! هغوی ته ووایه په دې هکله تاسې کله فکر کړی که چیري الله تر قیامت شپه اوږده کړي نو پرته له الله نه بل معبود شته چې رڼا درته راولي؟ ایا تاسې خبره نااورئ؟
અરબી તફસીરો:
قُلْ اَرَءَیْتُمْ اِنْ جَعَلَ اللّٰهُ عَلَیْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ مَنْ اِلٰهٌ غَیْرُ اللّٰهِ یَاْتِیْكُمْ بِلَیْلٍ تَسْكُنُوْنَ فِیْهِ ؕ— اَفَلَا تُبْصِرُوْنَ ۟
او ورته ووایه چې په دې مو څه فکر کړی که چیرې الله دا ورځ تر قیامت اوږده کړي نو ایا پرته له الله بل خدای شته چې ستاسې د ارام لپاره شپه راولي؟ ایا تاسې وینئ نه؟
અરબી તફસીરો:
وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ اُمَّةٍ شَهِیْدًا فَقُلْنَا هَاتُوْا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوْۤا اَنَّ الْحَقَّ لِلّٰهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟۠
او مونږ به له هر امت نه یو شاهد راوباسو بیا به ووایو چې اوس مو دلیل راوړاندې کړئ؟ نو هلته به پوه شي چې حق یوازې د یو الله په خوا دی او هغه درواغ به ټول ورک شي چې له ځان نه يې جوړول.
અરબી તફસીરો:
اِنَّ قَارُوْنَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوْسٰی فَبَغٰی عَلَیْهِمْ ۪— وَاٰتَیْنٰهُ مِنَ الْكُنُوْزِ مَاۤ اِنَّ مَفَاتِحَهٗ لَتَنُوْٓاُ بِالْعُصْبَةِ اُولِی الْقُوَّةِ ۗ— اِذْ قَالَ لَهٗ قَوْمُهٗ لَا تَفْرَحْ اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِحِیْنَ ۟
بې له شکه چې قارون د موسی علیه السلام د قوم یو غړی و، خو له خپل قوم نه يې سرغړونه وکړه او مونږ هغه ته هومره خزانې ورکړې وې چې یوازې کلي ګانې يې په یوه زوره ور او توانا ټولي درنې وي. د قوم خلکو هغه ته وویل: په ډیر مال مه ویاړه بې له شکه چې الله کبرجن ویاړونکي نه خوښوي.
અરબી તફસીરો:
وَابْتَغِ فِیْمَاۤ اٰتٰىكَ اللّٰهُ الدَّارَ الْاٰخِرَةَ وَلَا تَنْسَ نَصِیْبَكَ مِنَ الدُّنْیَا وَاَحْسِنْ كَمَاۤ اَحْسَنَ اللّٰهُ اِلَیْكَ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْاَرْضِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِیْنَ ۟
او کومه شتمني چې الله درکړې ده په هغې سره اخرت خپل کړه او د دنیوي ژوند برخه هم مه هیره وه، او ښیګڼه کوه لکه څنګه چې الله له تاسره ښیګڼه کړې ده. په ځمکه کې د فساد د راپورته کولو هڅه مکوه ـ بې له شکه چې الله پاک فساد کوونکي نه خوښوي.
અરબી તફસીરો:
قَالَ اِنَّمَاۤ اُوْتِیْتُهٗ عَلٰی عِلْمٍ عِنْدِیْ ؕ— اَوَلَمْ یَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ قَدْ اَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهٖ مِنَ الْقُرُوْنِ مَنْ هُوَ اَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَّاَكْثَرُ جَمْعًا ؕ— وَلَا یُسْـَٔلُ عَنْ ذُنُوْبِهِمُ الْمُجْرِمُوْنَ ۟
قارون وویل: دا مال ما ته زما د پوهې له برکته راکړی شوی دی. ایا په دې نه پوهیده چې له ده نه وړاندې الله د ډیرو زمانو هغه خلک هلاک کړي دي چې له ده نه يې زور زیات او مال يې ترې ډیر ؤ؟ او له مجرمانو څخه به هغوی د ګناهونو پوښتنه نه کیږي.
અરબી તફસીરો:
فَخَرَجَ عَلٰی قَوْمِهٖ فِیْ زِیْنَتِهٖ ؕ— قَالَ الَّذِیْنَ یُرِیْدُوْنَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا یٰلَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَاۤ اُوْتِیَ قَارُوْنُ ۙ— اِنَّهٗ لَذُوْ حَظٍّ عَظِیْمٍ ۟
یوه ورځ هغه په خپل شان او شوکت سره د قوم په وړاندې راغی ـ نو هغو کسانو چې ددنیا لیوال وو وویل: کاشکې چې مونږ هم هغه څه درلودای چې قارون ته ورکړای شوي دي په رښتیا چې دی د لويې برخې خاوند دی.
અરબી તફસીરો:
وَقَالَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَ وَیْلَكُمْ ثَوَابُ اللّٰهِ خَیْرٌ لِّمَنْ اٰمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ۚ— وَلَا یُلَقّٰىهَاۤ اِلَّا الصّٰبِرُوْنَ ۟
او د علم او پوهې خاوندانو وویل: ستاسې په حال افسوس: د الله ثواب د هغه چا لپاره ډیر غوره دی چې ایمان يې راوړی او نیکي يې کړي وي. او دا لویه برخه یوازې زغم کوونکو ته ورکولای شي او بس.
અરબી તફસીરો:
فَخَسَفْنَا بِهٖ وَبِدَارِهِ الْاَرْضَ ۫— فَمَا كَانَ لَهٗ مِنْ فِئَةٍ یَّنْصُرُوْنَهٗ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؗۗ— وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِرِیْنَ ۟
په پای کې مونږ قارون او د هغه کور په ځمکه کې ننویست ـ هیڅ ډله نه وه چې د الله په مقابله کې يې د هغه ملاتړ کړی وای او نه هغه په خپله د ځان مرسته وکړای شوه.
અરબી તફસીરો:
وَاَصْبَحَ الَّذِیْنَ تَمَنَّوْا مَكَانَهٗ بِالْاَمْسِ یَقُوْلُوْنَ وَیْكَاَنَّ اللّٰهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَّشَآءُ مِنْ عِبَادِهٖ وَیَقْدِرُ ۚ— لَوْلَاۤ اَنْ مَّنَّ اللّٰهُ عَلَیْنَا لَخَسَفَ بِنَا ؕ— وَیْكَاَنَّهٗ لَا یُفْلِحُ الْكٰفِرُوْنَ ۟۠
او کومو کسانو چې پرون د هغه د مقام ارمان کولو نن يې په افسوس سره وویل: افسو زمونږ په حال چې دا خبره مو هیره کړې وه چې الله پاک خپل کوم بنده ته وغواړي روزي ور پراخوي، او یا يې پرې تنګوي. که الله پر مونږ مهربان شوی نه وای نو مونږ به يي هم په ځمکه کې ننویستلي وو. افسوس زمونږ په حال ځکه چې کافران نجات نه شي میندلی.
અરબી તફસીરો:
مَنْ جَآءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهٗ خَیْرٌ مِّنْهَا ۚ— وَمَنْ جَآءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یُجْزَی الَّذِیْنَ عَمِلُوا السَّیِّاٰتِ اِلَّا مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
څوک چې له نیکیو سره راشي بدل به يې لا ښه ورکړای شي ـ او څوک چې له بدۍ سره راشي نو بدکارو ته یوازې دهغوی د کړنو بدله ورکول کیږي.
અરબી તફસીરો:
اِنَّ الَّذِیْ فَرَضَ عَلَیْكَ الْقُرْاٰنَ لَرَآدُّكَ اِلٰی مَعَادٍ ؕ— قُلْ رَّبِّیْۤ اَعْلَمُ مَنْ جَآءَ بِالْهُدٰی وَمَنْ هُوَ فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟
بې له شکه کوم ذات چې پر تا قران فرض کړی دی هغه به تا هرو، مرو د وعدې ځای ته رسوي ـ او ای محمده! ووایه چې زما رب ته هغه معلوم دي چې هدایت يې خپل کړی او هغه هم ورته ښه معلوم دی چې په ښکاره ګمراهۍ کې اخته دي.
અરબી તફસીરો:
وَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ ۘ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۫— كُلُّ شَیْءٍ هَالِكٌ اِلَّا وَجْهَهٗ ؕ— لَهُ الْحُكْمُ وَاِلَیْهِ تُرْجَعُوْنَ ۟۠
او له الله سره نور خدایان مه بله. له هغه پرته بل هیڅ معبود نشته له هغه پرته هر شی هلاکیدونکی دی. واکمني یوازې د هغه ده او تاسې ټول د هغه لورې ته ورګرځول کیږئ.
અરબી તફસીરો:
કુરઆન મજીદના શબ્દોનું ભાષાંતર - الترجمة البشتوية - سرفراز - ભાષાંતરોની અનુક્રમણિકા
ترجمة معاني القرآن الكريم إلى اللغة البشتو ترجمها مولولوي جانباز سرفراز.