Terjemahan makna Surah At-Takwīr - Terjemahan Berbahasa Uzbek - Alaudin Manṣūr - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Таквир

Ayah: 1

إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

Қуёш ўралиб (нурсизланиб) қолганида;

Ayah: 2

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

Юлдузлар ҳам (ўз фалакларидан) тўкилганида;

Ayah: 3

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

Тоғлар ҳам (ўз жойларидан) жилдирилганида;

Ayah: 4

وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

(Қорнидаги боласи) ўн ойлик бўлган бўғоз туялар ҳам бўш қўйиб юборилганида;

Ayah: 5

وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

Ваҳший ҳайвонлар ҳам (бир жойга) тўпланиб қолганида;

Ayah: 6

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

Денгизлар (тандир каби) қизитилганида (ва сув ўрнига олов билан тўлганида);

Ayah: 7

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

Жонлар (қайтадан баданларга) жуфтланганида;

Ayah: 8

وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

Тириклай кўмилган (ҳар бир) қиздан сўралганида,

Ayah: 9

بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

қандай гуноҳ сабабли ўлдирилгани ҳақида (сўралганида);

Ayah: 10

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

(Номаи аъмол) саҳифалари очилганида;

Ayah: 11

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

Осмон (ернинг устидан) сидириб олинганида;

Ayah: 12

وَإِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

Дўзах (кофирлар учун) ловуллатиб ёқилганида;

Ayah: 13

وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

Жаннат (тақводор зотларга) яқин қилинганида;

Ayah: 14

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

(Ана ўша Кунда ҳар бир) жон ўзи (мана шу Кун учун) ҳозирлаб келган нарсани (яъни, барча яхши-ёмон амалларини) билур!^[1]

[1]Мазкур оятларда Қиёмат Кунида рўй берадиган ўн икки ҳодиса ҳақида хабар берилди. Демак, у Кунда кечаётган даҳшатнинг зиёдалигидан қуёшнинг нури сўниб, юлдузлар ҳар ёққа сочилиб кетади ва тоғлар ҳам жойларидан жилдирилиб, худди булутлар каби осмонда сузиб юради. Саҳро аҳли жуда авайлайдиган ва уларнинг бой-бадавлатликлари рамзи бўлган — туғиш соати яқинлашиб қолган бўғоз туялар ҳам эгаларининг ёдидан кўтарилиб, ҳар ким ўзи билан ўзи бўлиб қолади (яъни, кишилар ўзларининг энг ардоқли нарсаларини ҳам унутадилар). Доимо бир-бирларининг гўштларини еб тирикчилик ўтказадиган ваҳший ҳайвонлар ҳам қандай қилиб бир жойга тўпланганларини билмай қоладилар, денгизлар эса сувлари қуриб, худди тагидан олов ёқилаётган қозонга айланадилар (минг-минг йиллик денгизларнинг бугунга келиб қурий бошлагани ўша Кун яқин қолганининг аломати эмасмикан?), инсонлар ўлиши билан чиқиб кетган жонлари қайта ўз баданларига киради, шунингдек, у Кунда тириклай кўмиб юборилган мазлума қизларнинг ҳам додига етилади (бу ҳақда «Наҳл» сурасининг 59-оятида батафсил изоҳ берилган) ва инсон ўлиши билан ёпилган номаи аъмоли қайта очилиб, ҳисоб-китоб қилинади, у Кунда Ернинг томи бўлган осмон ҳам очиб юборилади ва ниҳоят кофирларга ловуллаб ёнаётган дўзах, мўминларга эса жаннат яқин қилинади — мана шу воқеа-ҳодисалар содир бўладиган Қиёмат Кунида ҳар бир жоннинг ҳаёти-дунёда қилиб ўтган яхши амаллари ўнг ёнига, ёмон амаллари чап ёнига келтириб қўйилади ва ҳеч ким ўз амалидан тона олмайди! Демак, ўша Куннинг қийноқ-азобидан халос бўлишни истаган ҳар бир инсон бугунини Исломий эътиқод ва эзгу амал билан ўтказмоғи вожибдир!

Ayah: 15

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

Бас, Мен (кундузлари кўздан) ғойиб бўлгувчи (юлдуз)ларга қасам;

Ayah: 16

ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

(Кечалари ҳам) тез ўтиб, (ўз «уя»лари — буржларига) яширингувчи (юлдуз)ларга қасам;

Ayah: 17

وَٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

Ўз зулмати билан келиб-кетаётган кечага қасам;

Ayah: 18

وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

Ва отаётган тонгга қасам ичурманки,

Ayah: 19

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

Шак-шубҳасиз, у (Қуръон) бир улуғ элчининг (яъни, Жаброил фариштанинг Аллоҳ таоло томонидан келтирган) сўзидир.

Ayah: 20

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

У қувватли, Аршнинг соҳиби (бўлмиш Аллоҳ) наздида макон-мартабали,

Ayah: 21

مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

У жойда (яъни, осмонларда фаришталар томонидан) итоат этилгувчи, ишончли (элчининг Аллоҳ таоло томонидан келтирган сўзидир).

Ayah: 22

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

Ва сизларнинг соҳибингиз (Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом) мажнун эмасдир.

Ayah: 23

وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

Дарҳақиқат, у (Жаброилни) очиқ уфқда кўрди.

Ayah: 24

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

У (Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом) ғайбга (яъни, ғайбдан келган ваҳийга) бахил ҳам эмасдир. (У Аллоҳ таоло томонидан ўзига келадиган ваҳийларни бузмасдан, тўла-тўкис ҳолда сизларга етказур).

Ayah: 25

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

Ва у (Қуръон) қувилган — малъун шайтоннинг сўзи эмасдир.

Ayah: 26

فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

Бас, сизлар (мана шу Қуръони Карим кўрсатган Ҳақ йўлни инкор этиб) қаён кетмоқдасизлар?!

Ayah: 27

إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

У (Қуръон) ҳеч шак-шубҳасиз, бутун оламлар учун бир эслатмадир.

Ayah: 28

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

— Сизларнинг орангиздаги Тўғри Йўлда бўлмоқни хоҳлаган кишилар учун (бир эслатмадир).

Ayah: 29

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Сизлар фақат бутун оламлар Парвардигори бўлмиш Аллоҳ хоҳласагина (Тўғри Йўлда бўлишни) хоҳларсизлар.