ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់មូតហ្វហ្វុីហ្វុីន - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាល់មូតហ្វហ្វុីហ្វុីន

អាយ៉ាត់: 1

وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ

ვაი საზომ-საწონის გამყალბებელთ!^[1]

[1] მკაცრი მუქარა საზომ-საწონი გამყალბებელთათვის, რომელიც იმქვეყნად მოელით.

អាយ៉ាត់: 2

ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ

რომლებიც ხალხისგან, რამეს თუ მიიწყავენ სრულად ღებულობენ.

អាយ៉ាត់: 3

وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ

ხოლო თუ მათ მიუწყავენ ან მიუწონიან – მიაკლებენ.^[1]

[1] ყურანის სხვა ადგილებშიც გვხდება ა მნიშნელობის აიათები, მაგ:ალ ისრაა:35. ალ ან'აამ:152. არ რაჰმაან:9.

អាយ៉ាត់: 4

أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ

ნუთუ ეგენი არ ფიქრობენ, რომ ერთ დღეს უეჭველად აღდგენილნი იქნებიან -

អាយ៉ាត់: 5

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

უდიდესი დღისათვის?

អាយ៉ាត់: 6

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

იმ დღეს ხალხი სამყაროთა ღმერთის წინაშე წარსდგება.

អាយ៉ាត់: 7

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

არა! ჭეშმარიტად, ცოდვილთა წიგნი სიჯჯინშია.^[1]

[1] ‘აბდულლაჰი ბინ ომარი, ‘ატა ალ-ხორასანი განმარტავენ, რომ ეს არის ქვესკნელი, სადაც იმყოფებიან ურწმუნოთა სულები და სატანის მსახურები. იხ. თაფსირუ ბეღავი.

អាយ៉ាត់: 8

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

და რამ გამცნოს თუ რა არის სიჯჯინი?!

អាយ៉ាត់: 9

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

წიგნი ნიშანდებული.^[1]

[1] ბაღავი განმარტავს: ეს არ არის სიჯჯინის განმარტება, ეს გვამცნობს ცოდვილთა წიგნის ხასიათს. ყათადე და მუყათილი განმარტავენ, რომ ცოდვილთა წიგნები თანამოაზრეებთან ერთად საერთო ნიშნით დაინიშნება და ამგვარად ცნობადი ხდება, რომ ესენი ურწმუნოები არიან. იხ. თაფსირუ ბაღავი.

អាយ៉ាត់: 10

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

იმ დღეს, ვაი ცრუდ შემრაცხველთ,

អាយ៉ាត់: 11

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

რომელნიც ცრუდ რაცხავენ განკითხვის დღეს.

អាយ៉ាត់: 12

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

მას სხვა არავინ შერაცხავს გარდა ყოველი ზღვარგადასული, ცოდვილი.

អាយ៉ាត់: 13

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

როცა ეკითხება ჩვენი აიათები, ამბობს წინაპართა ზღაპრებიაო.

អាយ៉ាត់: 14

كَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

არა, პირიქით! თავიანთი მონახვეჭი ჟანგივით მოედო მათ გულებს.^[1]

[1] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ თქვა: „უეჭველად, როდესაც მორწმუნე ცოდვას ჩადის, ეს მის გულზე შავი წერტილის მსგავსად აისახება. თუკი მოინანიებს, მოეშვება და ღმერთს პატიებას შეევედრება - გული გაეწმინდება; ხოლო, თუ ცოდვების ჩადენას უმატებს, შავი წერტილებიც იმატებს. სწორედ ესაა ჟანგი, რომელიც ალლაჰმა ახსენა თავის წიგნში“ (იბნუ მააჯა, ზუჰდ 29/4244.)

អាយ៉ាត់: 15

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

არა! ჭეშმარიტად, იმ დღეს ისინი თავიანთი ღმერთის (ხილვისგან) იქნებიან გარიდებულნი.^[1]

[1] აიათი ისლამის სწავლულთან ნაწილმა განმარტა, რომ ისინი გარიდებულნი იქნებიან ალლაჰის წყალობას ან ალლაჰი მათ სახეზე არ შეხედავს. სწვალულთა უმრავლესობა განმარტავს, რომ ისინი იმ ქვეყნად ალლაჰის ხილვას იქნებიან მოკლებულნი. იხ. თაფისრუ ბაღავი.

អាយ៉ាត់: 16

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

შემდეგ, ისინი უთუოდ შევლენ ჯოჯოხეთის ცეცხლში.

អាយ៉ាត់: 17

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

შემდეგ ეტყვიან:ეს არის ის, რასაც თქვენ ცრუდ მიიჩნევდით.

អាយ៉ាត់: 18

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

არა! ჭეშმარიტად, სათნოთა წიგნი ‘ილლიინშია.^[1]

[1] ‘ილლიინი არის მეშვიდე ცაზე ‘არშის ქვეშ. იბნი ‘აბბასმა თქვა: ის არის მწვანე პერიდოტის დაფა, რომელიც ‘არშის ქვეშ კიდია და მათი ნამოქედარი საქმეები მასზეა ამოტვიფრული. იხ. თაფისრუ ბეღავი.

អាយ៉ាត់: 19

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

და რამ გამცნოს თუ რა არის ‘ილლიუნი?!

អាយ៉ាត់: 20

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

წიგნი ნიშანდებული.^[1]

[1] ბაღავი განმარტავს: ეს არ არის ‘ილლიუნის განმარტება, ეს გვამცნობს სათნოთა წიგნის ხასიათს – მსგავსად ცოდვილთა წიგნისა.

អាយ៉ាត់: 21

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

მას ამოწმებენ/ხედავენ დაახლოებულნი.^[1]

[1] უზენაეს ალლაჰთან ახლოს მყოფი ანგელოზები.

អាយ៉ាត់: 22

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

ჭეშმარიტად, სათნონი აუცილებლად იქნებიან კეთილდღეობაში.

អាយ៉ាត់: 23

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

სავარძლებზე მყოფნი უცქერენ.^[1]

[1] ტკბებიან სამოთხის სილამაზეების, მათთვის ბოძებული სიკეთეების ან თავიანთი გამჩენის ცქერით.

អាយ៉ាត់: 24

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

მათ სახეებში კეთილდღეობის ბრწყინვალებას ამოიცნობ.

អាយ៉ាត់: 25

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

მიერთმევათ ხალასი ღვინო – ბეჭედ დასმული.

អាយ៉ាត់: 26

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

მისი ბეჭედი/ბოლო^[1] არის მუშკი, სწორედ ამისთვის უნდა ისწრაფოდნენ მსწრაფველნი.

[1] ორიგინალი „ხითამ“ (ختام) ორნაირად შეიძლება იყოს გაგებული, როგოც ბეჭედი ასევე ბოლო, მუფესსირების განმარტებებში ორივე მიმართულება ფიქსირდება, ამიტომ ვეცადეთ ჩვენს თარგმანში ორივე ვერსია აგვესახა. ერთ-ერთი განმარტების თანახმად, იმქვეყნად სათნოთათვის მირთმეული სასმისს მუშკის ბეჭედი ასვია; ხოლო მეორე განამრტების თანახმად ვინც ამ სასმელს დალევს, ის ბოლოს მუშკის სურნელებას შეიგრძნობს. უზენაესმა ალლაჰმა უკეთესად იცის.

អាយ៉ាត់: 27

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

მისი ნაზავია თასნიმი.^[1]

[1] თასნიმი არის სამოთხის ერთ-ერთი გამორჩეული წყარო, რომლითაც გაზავებული იქნება აღნიშნული სასმელი.

អាយ៉ាត់: 28

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

წყარო, რომლისგანაც სვამენ დაახლოებულნი.

អាយ៉ាត់: 29

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

ჭეშმარიტად, ისინი, რომელთაც დააშავეს,^[1] დასცინოდნენ მათ, რომელთაც ირწმუნეს.

[1] ყურეიშელი წარმართები, რომლბმაც ღვთის წინაშე უპატიებელი დანაშაული ჩაიდინეს და ქმნილებები გაუტოლეს უზენაესს.

អាយ៉ាត់: 30

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

და როცა მათ ჩაუვლიდნენ (ერთმანეთს) თვალ-წარბით მიანიშნებდნენ დამცინავად.

អាយ៉ាត់: 31

وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

ხოლო თავიანთ ოჯახებთან დაბრუნებისას, ბრუნდებიან გახარებულნი.^[1]

[1] გახარებულნი ბრუნდებიან, რათა მორწმუნეებს დასცინეს და აბუჩად აიგდეს.

អាយ៉ាត់: 32

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

და როცა მათ (მორწმუნეებს) ხედავენ, ამბობენ: ესენი მართლაც გზასაცდენილები არიან.

អាយ៉ាត់: 33

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

თუმცა ეგენი მათდა სადარაჯოდ არ იყვნენ წარგზავნილი.

អាយ៉ាត់: 34

فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ

ხოლო (განკითხვის) დღეს ისინი, რომელთაც ირწმუნეს, დასცინიან ურწმუნოებს.

អាយ៉ាត់: 35

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

სავარძლებზე მყოფნი უცქერენ.^[1]

[1] სავარძლებზე მოკალათებულნი უცქერენ ურწმუნოთა მდგომარეობას ჯოჯოხეთში და ერთის მხრივ დასცინიან მათ, მეორეს მხრივ მადლიერებას გამოთქვამენ თავიანთი გამჩენის მიმართ, რომელმაც მეტის მეტად დაუფასა მოთმინება და გარჯა.

អាយ៉ាត់: 36

هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡكُفَّارُ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

მიეზღოთ თუ არა ურწმუნოებს იმის გამო, რასაც აკეთებდნენ?!