وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی النبأ - وەرگێڕاوی مەقدۆنی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ЕН НЕБЕ(Вест)

ئایه‌تی: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

1. За што тие едни со други се прашуваат?

ئایه‌تی: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

2. За Веста голема,

ئایه‌تی: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

3. за којашто тие различни мислења имаат.

ئایه‌تی: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

4. Не треба така, тие ќе дознаат сигурно!

ئایه‌تی: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

5. И уште еднаш, не треба така, тие ќе дознаат сигурно!

ئایه‌تی: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

6. Зарем Земјата не ја направивме постела,

ئایه‌تی: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

7. и планините столбови,

ئایه‌تی: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

8. и вас како парови ве создадовме,

ئایه‌تی: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

9. и сонот ваш за починка го направивме,

ئایه‌تی: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

10. и ноќта како покривка ја дадовме,

ئایه‌تی: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

11. и денот за заработување го одредивме,

ئایه‌تی: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

12. и над вас седум силни^[256] соѕидавме,

[256] Небеса.

ئایه‌تی: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

13. и светилка^[257] што пламти поставивме?

[257] Сонце.

ئایه‌تی: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

14. Ние од облаците обилна вода спуштаме

ئایه‌تی: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

15. и со нејзина помош правиме да растат житото и растенијата,

ئایه‌تی: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

16. и градините густи.

ئایه‌تی: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

17. Денот суден е навистина веќе одреден,

ئایه‌تی: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

18. Денот кога во рогот ќе се дувне, па вие, сè група по група ќе доаѓате,

ئایه‌تی: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

19. и небото ќе се отвори и многу порти ќе има,

ئایه‌تی: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

20. и планините ќе се здробат и привидение ќе биде.

ئایه‌تی: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

21. Џехенемот заседа ќе стане,

ئایه‌تی: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

22. за насилниците место на враќање

ئایه‌تی: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

23. каде што вечно ќе останат:

ئایه‌تی: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

24. во него свежина нема да осетат, ниту пијалак ќе вкусат,

ئایه‌تی: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

25. освен жешка вода и течности,

ئایه‌تی: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

26. казна прикладна.

ئایه‌تی: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

27. Тие не очекуваа дека ќе полагаат сметка

ئایه‌تی: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

28. и доказите Наши претерано ги негираа,

ئایه‌تی: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

29. а Ние сè избројавме и запишавме –

ئایه‌تی: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

30. па трпете, мачењето сè полошо ќе ви го направиме!

ئایه‌تی: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

31. А на богобојазливите местото на спасот им припаѓа:

ئایه‌تی: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

32. градини и лозја,

ئایه‌تی: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

33. и девици млади, со години исти,

ئایه‌تی: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

34. и пехари полни.

ئایه‌تی: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

35. Таму празни приказни и невистини нема да слушаат,

ئایه‌تی: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

36. тоа им е награда од Господарот твој, дар доволен.

ئایه‌تی: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

37. Господарот на небесата и на Земјата и на тоа што е меѓу нив, Милостивиот, Кому од страв нема да може да Му се прозбори

ئایه‌تی: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

38. на Денот кога Џибрил и мелеците ќе бидат во редови наредени, кога само оној на кого Милостивиот ќе му дозволи ќе зборува, а вистината ќе ја каже.

ئایه‌تی: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

39. Тоа е Вистинитиот ден, па кој сака, враќањето кон Господарот свој ќе го прифати.

ئایه‌تی: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

40. Ние на блиска казна ве предупредуваме, на Денот во кој човек делата на рацете свои ќе ги види, а неверникот ќе извика: „Камо среќа прашина да останев!“