وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المسد   ئایه‌تی:

المسد

تَبَّتْ یَدَاۤ اَبِیْ لَهَبٍ وَّتَبَّ ۟ؕ
111-1 د ابو لهب دواړه لاسونه دې هلاك شي او دى هلاك شو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَاۤ اَغْنٰی عَنْهُ مَالُهٗ وَمَا كَسَبَ ۟ؕ
111-2 د ده هېڅ په كار رانغى د ده مال او (نه) هغه څه چې ده ګټلي وو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَیَصْلٰی نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ۟ۙ
111-3 ژر ده چې دى به لمبې وهونكي اور ته داخل شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّامْرَاَتُهٗ ؕ— حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ۟ۚ
111-4 او د ده ښځه هم، (زه د دغې) د لرګو اوچتوونكې (مذمت كوم)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْ جِیْدِهَا حَبْلٌ مِّنْ مَّسَدٍ ۟۠
111-5 د دې په غاړه كې د كجورې د پټ مضبوطه رسۍ ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المسد
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.

داخستن