وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی الطارق - وەرگێڕاوی تاجیکی - عارفی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Сураи Ториқ (Ончӣ дар шаб ояд)

ئایه‌تی: 1

وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ

Савганд ба осмон ва савганд ба ситораи шабгард

ئایه‌تی: 2

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ

Ва чи медонӣ, ки ситораи шабгард чист?

ئایه‌تی: 3

ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ

[Ҳамон] Ситораи фурӯзон аст

ئایه‌تی: 4

إِن كُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَيۡهَا حَافِظٞ

Ҳеҷ кас нест магар он ки бар ӯ нигаҳбоне [аз фариштагон гумошта шуда] аст

ئایه‌تی: 5

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ

Инсон бояд бингарад, ки аз чӣ чиз офарида шудааст

ئایه‌تی: 6

خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ

Аз як оби ҷаҳанда офарида шудааст

ئایه‌تی: 7

يَخۡرُجُ مِنۢ بَيۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ

Ки аз миёни [устухони] пушт [-и мард] ва сина [-и зан] берун меояд

ئایه‌تی: 8

إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ

Бе гумон, Аллоҳ таоло бар бозгардондани ӯ [пас аз марг] тавоност

ئایه‌تی: 9

يَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ

Рӯзе, ки розҳо ошкор гардад

ئایه‌تی: 10

فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ

[Дар он рӯз] Инсон ҳеҷ тавону ёваре надорад

ئایه‌تی: 11

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ

Савганд ба осмони пурборон

ئایه‌تی: 12

وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ

Ва савганд ба замини пуршикоф [ки гиёҳон аз он сар бармеоваранд]

ئایه‌تی: 13

إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ

Бе гумон, ин Қуръон сухани ҷудокунандаи ҳақ аз ботил аст

ئایه‌تی: 14

وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ

Ва [сухани] ҳазлу беҳуда нест

ئایه‌تی: 15

إِنَّهُمۡ يَكِيدُونَ كَيۡدٗا

Онон [кофирон] пайваста ҳила ва найранг мекунанд

ئایه‌تی: 16

وَأَكِيدُ كَيۡدٗا

Ва ман [низ] ҳила [ва тадбир] мекунам

ئایه‌تی: 17

فَمَهِّلِ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَيۡدَۢا

Пас, кофиронро муҳлат деҳ, [ва] андаке раҳояшон кун [то ғарқи гуноҳ бошанд]