وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی الكافرون - وەرگێڕاوی تاجیکی - خوجه ميروف خوجه مير - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Сураи Кофирун

ئایه‌تی: 1

قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ

1. Бигӯ эй Расул барои онон, ки ба Аллоҳҳу расулаш имон наёварданд: «Эй кофирон!

ئایه‌تی: 2

لَآ أَعۡبُدُ مَا تَعۡبُدُونَ

2. Ман чизеро, ки шумо мепарастедаз бутҳо ва маъбудони ботили хеш, намепарастам

ئایه‌تی: 3

وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ

3. ва шумо низ чизеро, ки ман мепарастам аз маъбуди барҳақ, намепарастед

ئایه‌تی: 4

وَلَآ أَنَا۠ عَابِدٞ مَّا عَبَدتُّمۡ

4. ва ман парастандаи чизе, ки шумо мепарастед, нестам

ئایه‌تی: 5

وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ

5. ва шумо парастандаи чизе, ки ман мепарастам, нестед.^[3120]

[3120] Ин оят нозил шуд дар ҳаққи шахсоне, ки Аллоҳ медонист, ки онҳо имон намеоранд

ئایه‌تی: 6

لَكُمۡ دِينُكُمۡ وَلِيَ دِينِ

6. Шуморо дини худ, ки ба он пайравӣ доред ва маро дини худ! Ки ғайр аз вай дигар динро талаб надорам.