പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുസ്സ്വാഫ്ഫാത്ത് - പേർഷ്യൻ ദരി പരിഭാഷ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

سورۀ صافات

ആയത്ത്: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

قسم به فرشته‌های صف بسته در صفهایی منظم

ആയത്ത്: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

قسم به آن فرشته‌هایی که (شیاطین را) سخت می‌رانند.

ആയത്ത്: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

قسم به آن گروه فرشته‌ها که ذكر الله (قرآن) را تلاوت می‌کنند.

ആയത്ത്: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

بی‌شک که معبود شما یگانه است.

ആയത്ത്: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است، و پروردگار مشرقها (و مغرب‌ها) است.

ആയത്ത്: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

البته ما آسمان پایین (به شما) را به زینت ستارگان آراسته‌ایم.

ആയത്ത്: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

و آن را از هر شیطان سرکش به خوبی حفظ کرده‌ایم.

ആയത്ത്: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

آنان نمی‌توانند به (اسرار) عالم بالا گوش فرا دهند بلکه از هر سو به آنان (شهاب) پرتاب می‌شود.

ആയത്ത്: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

تا رانده شوند. و برای آنها عذاب دائمی است.

ആയത്ത്: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

مگر اینکه شیطانی به سرعت (خبری) را برباید که شعلۀ سوزنده او را دنبال (و نابود) می‌کند.

ആയത്ത്: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

پس از ایشان بپرس که آیا آفرینش آنان دشوارتر است یا آفرینش چیزهایی که (در کائنات) آفریده ایم؟ بدون شک ما آنان را از گل چسپنده آفریده‌ایم.

ആയത്ത്: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

بلکه تعجب می‌کنی (از انکار ایشان) و ایشان مسخره می‌کنند.

ആയത്ത്: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

و چون اندرز داده شوند، عبرت نمی‌گیرند.

ആയത്ത്: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

و چون معجزه‌ای را ببینند به آن تمسخر می‌کنند.

ആയത്ത്: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

و گفتند: این جز جادویی آشکار نیست.

ആയത്ത്: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

آیا وقتی مردیم (و تبدیل به) خاک و استخوانهای پوسیده شدیم، (دوباره) برانگیخته خواهیم شد؟

ആയത്ത്: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

و آیا پدران پیشین ما نیز (زنده خواهند شد).

ആയത്ത്: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

بگو: آری (همۀ شما زنده می‌شوید) در حالیکه شما ذلیل خواهید بود.

ആയത്ത്: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

همانا (قیامت) یک صدای مرگبار است، پس ناگهان آنان (صحنۀ قيامت را) می‌نگرند.

ആയത്ത്: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

و می‌گویند: وای بر ما این روز جزاست؟!

ആയത്ത്: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

(به آنها گفته می‌شود بلی،) این همان روز جدایی (حق از باطل) است که آن را دروغ می‌پنداشتید.

ആയത്ത്: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

(ندا می‌آید) ظالمان را با همراهان‌شان (و) با آنچه می‌پرستیدند، جمع کنید.

ആയത്ത്: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

غیر از الله (هر چه را پرستش می‌کردند) پس آنان را به راه دوزخ راهنمایی کنید.

ആയത്ത്: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

و آنان را متوقف کنید زیرا که آنها مورد بازخواست قرار می‌گیرند.

ആയത്ത്: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

شما را چه شده که یکدیگر را مدد نمی‌کنید؟

ആയത്ത്: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

بلکه آنان امروز تسلیم‌اند.

ആയത്ത്: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

و بعضی از آنان به بعضی دیگر روی کرده و از همدیگر می‌پرسند.

ആയത്ത്: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(پیروان) می‌گویند: شما بودید که با قهر و غلبه به‌سوی ما می‌آمدید.

ആയത്ത്: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

(پیشوایان) گویند: بلکه (کوتاهی از خودتان بود و) مؤمن نبودید.

ആയത്ത്: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

و ما هیچ سلطه و غلبه بر شما نداشتیم بلکه شما خود قوم سرکش بودید.

ആയത്ത്: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

پس وعدۀ (عذاب) پروردگار ما بر ما لازم شد، بی‌گمان ما چشنده (طعم عذاب) خواهیم بود.

ആയത്ത്: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

چون ما خود گمراه بودیم پس شما را هم گمراه کردیم.

ആയത്ത്: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

پس یقینا آنها (همه) در آن روز در عذاب شریک‌اند.

ആയത്ത്: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

ما این چنین با مجرمان می‌کنیم.

ആയത്ത്: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

آنان چنان بودند که چون به آنان گفته می‌شد: معبود برحق جز الله (یگانه) نیست، تکبر می‌ورزیدند.

ആയത്ത്: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

و می‌گفتند: آیا معبودهای خود را به خاطر (سخن) شاعری دیوانه ترک گوییم؟

ആയത്ത്: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

(شاعر و دیوانه نیست) بلکه حق را آورده و پیغمبران را تصدیق کرده است.

ആയത്ത്: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

شما حتما عذاب دردناک را خواهید چشید.

ആയത്ത്: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و جز (در برابر) آنچه می‌کردید، سزا داده نمی‌شوید.

ആയത്ത്: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به جز بندگان مخلص الله.

ആയത്ത്: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

ایشان روزی معلوم و خاص دارند.

ആയത്ത്: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

(برایشان انواع) میوه‌ها است و ایشان گرامی‌اند.

ആയത്ത്: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

در باغ‌های پر نعمت (بهشت).

ആയത്ത്: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

بر تختها روبروی یکدیگر (نشسته اند).

ആയത്ത്: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

بر آنان جامی از شراب ناب گردانیده شود.

ആയത്ത്: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

که سفید رنگ و لذت بخش است برای نوشندگان.

ആയത്ത്: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

نه در آن زوال عقل است و نه از نوشیدن آن مست می‌شوند.

ആയത്ത്: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

و در نزدشان زنان بزرگ چشم که دیده از غیر می‌بندند خواهند بود.

ആയത്ത്: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

(از شدت سفیدی) گویا آنان تخم‌های (شتر مرغ) هستند که (در زیر پروبال آن) پنهان شده‌اند.

ആയത്ത്: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

پس بعضی رو به بعضی دیگر می‌کنند و از یکدیگر می‌پرسند.

ആയത്ത്: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

گوینده‌ای از آنان می‌گوید: البته من همنشینی داشتم.

ആയത്ത്: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

که می‌گفت: آیا تو (به روز آخرت) از باور کنندگان هستی؟

ആയത്ത്: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

آیا چون بمیریم و به خاک و استخوان‌ها تبدیل شویم (دوباره زنده شده) سزا و جزا می‌بینیم؟

ആയത്ത്: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

گوید: آیا شما (جنتیان) می‌توانید (از حال او) اطلاع یابید؟

ആയത്ത്: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

پس خودش نگریست و او را در وسط دوزخ دید.

ആയത്ത്: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

گفت: سوگند به الله نزدیک بود که مرا هلاک کنی.

ആയത്ത്: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

و اگر نعمت پروردگارم نبود حتما من هم از احضار شدگان (در دوزخ) بودم.

ആയത്ത്: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(از شدت خوشی می‌گویند:) آیا ما دیگر نمی‌میریم؟!

ആയത്ത്: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

مگر مرگ نخستینی که داشتیم و ما عذاب نخواهیم دید.

ആയത്ത്: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

يقينا این کامیابی بزرگی است (که نصیب ما شده است).

ആയത്ത്: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

برای چنین (نعمتی) عمل کنندگان باید کار کنند.

ആയത്ത്: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

آیا این (نعمت جنت) برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقوم.

ആയത്ത്: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

بدون شک ما آن را وسیلۀ شکنجه و رنج برای ظالمان قرار داده‌ایم.

ആയത്ത്: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

آن درختی است که از قعر دوزخ می‌روید.

ആയത്ത്: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

خوشه‌ها و شکوفه‌های آن گویا سرهای شیاطین است.

ആയത്ത്: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

آنان از آن می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند.

ആയത്ത്: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

باز بر آن آب جوشان و آلوده را می‌نوشند.

ആയത്ത്: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

باز برگشت‌شان به‌سوی دوزخ است.

ആയത്ത്: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

بی‌گمان آنان پدرانشان را گمراه یافتند.

ആയത്ത്: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

پس (با این حال) آنان در پی پدرانشان شتابان می‌روند.

ആയത്ത്: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

البته پیش از آنان اکثر پیشینیان (نیز) گمراه شدند.

ആയത്ത്: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

و همانا ما در میانشان بیم دهندگانی فرستاده بودیم.

ആയത്ത്: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

پس بنگر که عاقبت بیم داده شدگان چطور شد؟

ആയത്ത്: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به جز بندگان خالص شدۀ الله.

ആയത്ത്: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

و البته نوح ما را به فریاد خواند و ما هم چه خوب پاسخ دهندگان هستیم.

ആയത്ത്: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و او و خانواده‌اش را از اندوه بزرگ نجات دادیم.

ആയത്ത്: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

و تنها نسل او را باقی گذاشتیم.

ആയത്ത്: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برای او در میان ملت‌های آینده یادگار و نام نیک به جا گذاشتیم.

ആയത്ത്: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

و در میان جهانیان بر نوح سلام باد.

ആയത്ത്: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

البته ما این چنین به نیکوکاران ثواب می‌دهیم.

ആയത്ത്: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

به يقين او از بندگان با ایمان ما بود.

ആയത്ത്: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

باز دیگران را غرق کردیم.

ആയത്ത്: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

و يقينا ابراهیم از پیروان او بود.

ആയത്ത്: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

وقتی که با دل سالم به پیشگاه پروردگارش آمد.

ആയത്ത്: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

وقتی که به پدر و قوم خود گفت: چه چیزی را می‌پرستید؟

ആയത്ത്: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

آیا به دروغ معبودهای دیگری غیر از الله را می‌خواهید؟

ആയത്ത്: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

پس گمانتان در بارۀ پروردگار جهانیان چیست؟

ആയത്ത്: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

پس نگاه خاصی به ستارگان کرد.

ആയത്ത്: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

پس گفت: من بیمارم.

ആയത്ത്: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

پس مردم از او روی گردانده برگشتند.

ആയത്ത്: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

پس شتابان و نهان به‌سوی معبودهایشان رفت و (مسخره کنان) گفت: آیا نمی‌خورید؟

ആയത്ത്: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

شما را چه شده است که حرف نمی‌زنید؟

ആയത്ത്: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

پس با دست راست بر آنها ضربۀ محکم وارد کرد.

ആയത്ത്: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

پس مردم شتابان به‌سوی او روی آوردند.

ആയത്ത്: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

(ابراهیم) گفت: آیا چیزهایی را می‌پرستید که خودتان می‌تراشید؟

ആയത്ത്: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

حال آنکه الله شما و آنچه را که انجام می‌دهید آفریده است.

ആയത്ത്: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

گفتند: برای او چهار دیوار بزرگی (مانند کوره) بسازید و او را در آتش بیاندازید.

ആയത്ത്: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

پس خواستند برای (نابودی) ابراهیم نیرنگ ورزند، ولی ما آنان را پست و مغلوب قرار دادیم.

ആയത്ത്: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

و ابراهیم گفت: البته من به‌سوی پروردگارم می‌روم، او مرا راهنمایی خواهد کرد.

ആയത്ത്: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

پروردگارم! به من (فرزندی) از صالحان عطا کن.

ആയത്ത്: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

پس او را به پسری بردبار مژده دادیم.

ആയത്ത്: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

وقتیکه (فرزندش) در کار و کوشش به سنی رسید که می‌توانست با او بایستد، (پدر) گفت: فرزندم! من در خواب دیده‌ام که من تو را ذبح می‌کنم، پس بنگر که چه می‌بینی و نظرت چیست؟ (فرزند) گفت: ای پدر! آنچه را مأمور شده‌ای انجام ده اگر الله بخواهد مرا از صابران خواهی یافت.

ആയത്ത്: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

پس چون (پدر و پسر) هردو (به امر الله) گردن نهادند و (ابراهيم) فرزندش را به پیشانی بر زمین خواباند.

ആയത്ത്: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

و او را ندا کردیم که ای ابراهیم!

ആയത്ത്: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

حقا که خواب (خود) را راست گرداندی البته ما این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.

ആയത്ത്: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

بی‌گمان این یک آزمون آشکار بود.

ആയത്ത്: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

و ما قربانی بزرگ و ارزشمندی را فدای او کردیم.

ആയത്ത്: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

ആയത്ത്: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

درود و سلام بر ابراهیم.

ആയത്ത്: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

ആയത്ത്: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

چون او از بندگان با ایمان ما بود.

ആയത്ത്: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

و او را به (تولد) اسحاق که پیغمبر و از جملۀ شایستگان بود، مژده دادیم.

ആയത്ത്: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

و بر او و اسحاق خیر و برکت عطا کردیم. و از نسل آن دو (بعضی) نیکو کار و (بعضی) آشکارا بر خود ظالم بودند.

ആയത്ത്: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

و البته بر موسی و هارون منت نهادیم.

ആയത്ത്: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و هردوی آنان و قومشان را از مصیبت بزرگ نجات دادیم.

ആയത്ത്: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

و آنان را مدد کردیم، پس ایشان بودند که غالب شدند.

ആയത്ത്: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

و به آن دو کتاب واضح و روشنگر دادیم.

ആയത്ത്: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

و آن دو را به راه راست هدایت کردیم.

ആയത്ത്: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

برای آن دو در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

ആയത്ത്: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

سلام بر موسی و هارون.

ആയത്ത്: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

ആയത്ത്: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

چون آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.

ആയത്ത്: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و البته الياس (هم) از پیغمبران بود.

ആയത്ത്: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

وقتی که به قومش گفت: آیا (از الله) نمی‌ترسید؟

ആയത്ത്: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

آیا بت بعل را به دعا می‌خوانید و بهترینِ آفرینندگان را می‌گذارید؟

ആയത്ത്: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

الله را، که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.

ആയത്ത്: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

پس او را تکذیب کردند. پس بدون شک آنان (در دوزخ) احضار خواهند شد.

ആയത്ത്: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

مگر بندگان مخلص الله.

ആയത്ത്: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

ആയത്ത്: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

سلام بر الياس.

ആയത്ത്: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

ആയത്ത്: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

چون او از بندگان مؤمن ما بود.

ആയത്ത്: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و يقينا لوط از پیغمبران بود.

ആയത്ത്: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

(یادآور شو) وقتی را که او و خانواده‌اش، همگی را نجات دادیم.

ആയത്ത്: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

به جز پیرزنی که از باقی ماندگان بود.

ആയത്ത്: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

باز دیگران را هلاک کردیم.

ആയത്ത്: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

و البته شما صبحگاهان بر سرزمین ایشان عبور می‌کنید.

ആയത്ത്: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

و نیز گاهی در شب عبور می‌کنید، آیا نمی‌فهمید؟

ആയത്ത്: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و البته يونس از پیغمبران بود.

ആയത്ത്: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

وقتی که به‌سوی کشتی پر از مردم پناه برد.

ആയത്ത്: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

پس در قرعه کشی شرکت کرد و از بازندگان شد.

ആയത്ത്: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

پس ماهی او را بلعید، در حالیکه خود را سرزنش می‌کرد.

ആയത്ത്: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

پس اگر او از تسبیح گویان نبود.

ആയത്ത്: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

به يقين در شکمش تا روزی که (مردم) برانگیخته می‌شوند باقی می‌ماند.

ആയത്ത്: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

پس در حالیکه خسته و بیمار بود او را به سرزمین خشک (و خالی از گیاه) انداختیم.

ആയത്ത്: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

و بر او درختی از (نوع) کدو رویانیدیم.

ആയത്ത്: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

و او را به‌سوی یکصد هزار نفر یا بیشتر فرستادیم.

ആയത്ത്: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

پس ایمان آوردند پس آنان را تا مدتی معین بهره مند ساختیم.

ആയത്ത്: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگارت و پسران برای آنان است؟

ആയത്ത്: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

یا ما فرشتگان را اناث آفریدیم و آنان حاضر بودند؟

ആയത്ത്: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

آگاه باشید! آنان از روی دروغ و تهمت (چنین( می‌گویند.

ആയത്ത്: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

الله فرزند زاده است! و البته ایشان دروغگویند.

ആയത്ത്: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

آیا الله دختران را بر پسران ترجیح داده است؟

ആയത്ത്: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

شما را چه شده است، چگونه حکم و فیصله می‌کنید؟

ആയത്ത്: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

آیا عبرت نمی‌گیرید؟

ആയത്ത്: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

آیا برای شما دلیل آشکار است؟

ആയത്ത്: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

اگر راست می‌گویید کتاب (سند) تان را بیاورید.

ആയത്ത്: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

و (کافران) بين الله و جنیان نسبتی قایل شدند، حال آنکه جنيان می‌دانند که (برای محاسبه) احضار خواهند شد.

ആയത്ത്: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

الله از آنچه (او را به آن) توصیف می‌کنند پاک و منزه است.

ആയത്ത്: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به جز بندگان مخلص الله (که او را به شایستگی توصیف می‌کنند).

ആയത്ത്: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

پس شما و آنچه می‌پرستید.

ആയത്ത്: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

هرگز نمی‌توانید کسی را با فتنه و فساد از راه الله منحرف سازید.

ആയത്ത്: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

به جز کسی که (خودش) مایل باشد که وارد دوزخ گردد.

ആയത്ത്: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

(فرشتگان گویند) و کسی از ما نیست مگر آنکه جایگاه مشخصی دارد.

ആയത്ത്: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

و البته ما (برای عبادت الله) به صف ایستادگانیم.

ആയത്ത്: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

و البته این مائیم که تسبیح گویانیم.

ആയത്ത്: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

و هرچند مشرکان می‌گفتند.

ആയത്ത്: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

اگر پندی از پیشینیان در نزد ما بود.

ആയത്ത്: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به يقين ما هم از بندگان مخلص الله می‌شدیم.

ആയത്ത്: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

پس به آن کفر ورزیدند و به زودی (نتیجۀ کفر خود را) خواهند دانست.

ആയത്ത്: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و البته وعدۀ نصرت ما دربارۀ بندگان فرستادۀ ما قبلا ثبت و صادر شده است.

ആയത്ത്: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

البته ایشانند که مدد شدگانند.

ആയത്ത്: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

و يقينا لشکر ماست که پیروزمندانند.

ആയത്ത്: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

ആയത്ത്: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

و (عناد و سرکشی) آنان را بنگر، پس به زودی خودشان هم خواهند دید.

ആയത്ത്: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

پس آیا به (آمدن) عذاب ما عجله دارند؟

ആയത്ത്: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

پس چون (عذاب ما) به ساحت آنان نازل شود، پس بيم داده شدگان چه بامداد بدی خواهند داشت!

ആയത്ത്: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

ആയത്ത്: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

و بنگر و آنان خودشان هم به زودی خواهند دید.

ആയത്ത്: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

پاک و منزه است پروردگارت، پروردگار صاحب عزت، از توصیف‌هایی که کافران (در بارۀ او) می‌کنند.

ആയത്ത്: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و سلام بر همۀ فرستادگان (الله).

ആയത്ത്: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و همه ستایش‌ها سزاوار ذاتی است که پروردگار جهانیان است.