പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ ഹാഖ്ഖഃ - താജികി വിവർത്തനം - ഖോജ മഹ്രൂഫ് ഖോജ മീർ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Сураи Ҳоққа (Рӯзи барҳақ, Рӯзи қиёмат)

ആയത്ത്: 1

ٱلۡحَآقَّةُ

1. Он рӯзи барҳақ, (яъне қиёмате, ки омадани он ҳақ аст ва савобу азоб ва ҳақиқат дар он рӯз ошкор мешавад!)

ആയത്ത്: 2

مَا ٱلۡحَآقَّةُ

2.Чист аҳвол ва сифатҳои он рӯзи барҳақ?

ആയത്ത്: 3

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ

3. Ва чӣ чиз туро эй Расул огоҳ кард, аз ҳақиқат ва сахтии он рӯзи барҳақ?^[2984]

[2984] Тафсири Бағавӣ 8\204

ആയത്ത്: 4

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ

4. Қавми Самуду Од сахтии рӯзи қиёматро дурӯғ шумориданд.

ആയത്ത്: 5

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ

5. Пас, аммо қавми Самуд ба он бонги сахт қавӣ ва ҳалоккунанда ҳалок шуданд.

ആയത്ത്: 6

وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ

6.Ва аммо қавми Од бо вазиши боди Сарсар (сахт сард) ба ҳалокат расиданд.

ആയത്ത്: 7

سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ

7. Он азобро ҳафт шабу ҳашт рӯз пай дар пай бар онон фиристод, на қатъ мешуд ва на ором мегирифт. Он қавмро дар он шабҳову рӯзҳо аз по дар афтода чун танаҳои пӯсидаи дарахти хурмо решаканшуда медидӣ, ки афтодаанду мурдаанд.

ആയത്ത്: 8

فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ

8. Оё касеро мебинӣ, ки аз онҳо бар ҷой монда бошад? (Ҳаргиз!)

ആയത്ത്: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

9. Ва Фиръавну мардуме, ки пеш аз ӯ буданд, аз аҳли куффор ва низ мардуми Мӯътафика^[2985] гунаҳкор омаданд.

[2985] Яъне, мардуми шаҳрҳои ба замин фурӯрафта, ки он ободиҳои қами Лут алайҳиссалом буд. Аллоҳ таъоло ба сабаби феъли мункарашон;( аз ширк, куфр ва зино) онҳоро ба замин фурӯ бурд. Тафсири Табарӣ 23\576

ആയത്ത്: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

10.Ҳар уммате аз онҳо фиристодаи Парвардигорашонро нофармонӣ карданд , пас, Аллоҳ низ онҳоро ба ниҳоят сахтӣ фурӯ гирифт.

ആയത്ത്: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

11. Мо он гоҳ, ки об аз ҳад гузашт ва бар ҳама чиз баланд шуд, шуморо бар сулби падаратон ба киштӣ савор кардем,

ആയത്ത്: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

12. то наҷот додани мӯъминон ва ғарқ кардани кофиронро барои шумо панде қарор диҳем ва гӯшҳои шунаво онро бишунаванд ва ба ёд супоранд.^[2986]

[2986] Тафсири Табарӣ 23\578

ആയത്ത്: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

13. Пас чун як бор дар сур дамида шавад, ҳама мардум мемиранд ва олам вайрон мешавад

ആയത്ത്: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

14. ва замину кӯҳҳо бардошта шавад ва якбора дарҳам кӯбида шаванд, пас шикаста шаванд,

ആയത്ത്: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

15. пас он рӯз он воқеъа (қиёмат) рӯй диҳад.

ആയത്ത്: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

16. Ва осмон шикофта мешавад, пас дар он рӯз суст мегардад ва фурӯ мерезад.

ആയത്ത്: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

17. Ва фариштагон дар атрофи осмон бошанд, Ва дар он рӯз ҳашт тан аз онҳо Арши Парвардигоратро бар болои сарашон мебардоранд.

ആയത്ത്: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

18. Он рӯз шуморо, эй одамон барои ҳисобу ҷазо назди Парвардигоратон пеш оваранд ва ҳеҷ чиз аз асрори шумо ниҳон намонад.^[2987]

[2987] Тафсири Саъдӣ 1\883

ആയത്ത്: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

19. Пас чун ҳар касро, ки номаи аъмолашро ба дасти росташ диҳанд, пас аз хурсандӣ мегӯяд: Номаи маро бигиреду бихонед.

ആയത്ത്: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

20. Ман дар дунё яқин доштам, ки ҳисоби худро рӯзи қиёмат хоҳам дид ва аз барои имрӯз бо имону амали солеҳ худро омода кардаам.

ആയത്ത്: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

21.Пас, ӯ дар як зиндагии писандидаву хуш хоҳад буд,

ആയത്ത്: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

22. дар биҳиште олӣ,

ആയത്ത്: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

23. ки меваҳояш дастрас бошад.

ആയത്ത്: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

24. Барояшон гуфта мешавад: Бихӯреду биёшомед, гуворо бод шуморо. Инҳо мукофоти аъмолест, ки дар айёми гузашта дар дунё пеш фиристода будед!^[2988]

[2988] Тафсири Бағавӣ 8\212

ആയത്ത്: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

25. Ва аммо он кас, ки номаи аъмолашро ба дасти чапаш диҳанд, (аз рӯи ҳасрат) мегӯяд: «Эй кош, номаи маро ба дасти ман надода буданд

ആയത്ത്: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

26.ва надониста будам, ки ҳисоби ман чист!

ആയത്ത്: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

27.Эй кош, ҳамон марг дар дунё мебуду бас! Ва дар охират зинда намешудам

ആയത്ത്: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

28.Дороии ман,ки дар дунё ҷамъ намуда будам, маро суд набахшид,

ആയത്ത്: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

29. қудрат ва ҳуҷҷати ман аз дасти ман рафт ва ба куллӣ нобуд шуд ва маро ҳуҷҷате нест, ки ба он ҳуҷҷатоварӣ намоям)!^[2989]

[2989] Тафсири Табарӣ 23\588

ആയത്ത്: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

30. Ба нигаҳбонони дӯзах гуфта мешавад:«Бигиред ва дастони ӯро бар гарданаш бо занҷирҳо бубандед!

ആയത്ത്: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

31. Ва баъд аз он ба ҷаҳаннамаш дароред, то гармии онро бичашад!

ആയത്ത്: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

32. Ва ӯро бо занҷире, ки дарозии он ҳафтод зироъ^[2990] аст, бикашед!

[2990]Яъне зироъ аз оринҷ то ангуштро гӯянд.

ആയത്ത്: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

33.Зеро ба Аллоҳи бузург имон надошт ва ба гуфтаҳои Ӯ амал намекард

ആയത്ത്: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

34.ва дар дунё ба таъом додан ба мискинон касеро тарғиб намекард.^[2991]

[2991] Тафсири Бағавӣ 8\213

ആയത്ത്: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

35. Пас барои кофир имрӯз дар ин ҷо дар рӯзи қиёмат дӯсти самиме ва меҳрубоне надорад, ки аз азоби Аллоҳ ӯро наҷот диҳад.

ആയത്ത്: 36

وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ

36. Таъомаш чизе ҷуз чирку хуни аҳли дӯзах нест.

ആയത്ത്: 37

لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِـُٔونَ

37. Танҳо хатокорон, ки бар куфри худ пойдоранд аз он таъом мехӯранд.^[2992]

[2992] Тафсири Саъдӣ 1\884

ആയത്ത്: 38

فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ

38.Пас, Аллоҳ савганд ёд мекунад:Савганд ба он чӣ мебинед аз диданиҳо

ആയത്ത്: 39

وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ

39.ва он чӣ намебинед, аз нодиданиҳо,

ആയത്ത്: 40

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

40. ки албатта, ин ҳароина, Қуръон сухани фиристодае бузургвор аст, ки онро паёмбари азимушшаън тиловат мекунад,

ആയത്ത്: 41

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ

41. на сухани шоъире. Чӣ андак имон меоваред!

ആയത്ത്: 42

وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

42.Ва низ сухани коҳине (фолбин, ҷодугар) нест. Чӣ андак панд мегиред!

ആയത്ത്: 43

تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

43.Валекин аз ҷониби Парвардигори ҷаҳониён бар фиристодаи худ, Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) нозил шудааст.^[2993]

[2993] Тафсири Бағавӣ 8\214

ആയത്ത്: 44

وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ

44. Агар (Муҳаммад) баъзе суханонро аз худ бофта бар мо мебаст,

ആയത്ത്: 45

لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ

45. ҳароина, бо қудрат ӯро фурӯ мегирифтем,

ആയത്ത്: 46

ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ

46.сипас, ҳароина, раги дилашро пора мекардем

ആയത്ത്: 47

فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ

47.ва ҳеҷ як аз шуморо тавони он набувад, ки аз азоби ӯ монеъ шавад.

ആയത്ത്: 48

وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ

48. Ва албатта, Қуръон барои парҳезгорон пандест, ки онҳо фармудаҳои Аллоҳро ба ҷо меоранд ва аз манъкардаҳояш дур меистанд.^[2994]

[2994] Тафсири Табарӣ 23\595

ആയത്ത്: 49

وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ

49. Мо, ҳароина, медонем, ки аз миёни шумо касоне ҳастанд, ки ба ин Қуръон бо вуҷуди равшан будани оёташ такзиб мекунанд, дурӯғ мешуморанд.

ആയത്ത്: 50

وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

50. Ва албатта, Қуръон кофиронро мояи ҳасрат ва пушаймонӣ аст дар рӯзи қиёмат, онгоҳ, ки подоши мӯъминон ва азобашонро мебинанд.

ആയത്ത്: 51

وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ

51.Ва он, ҳароина, сухани ҳақ ва яқин аст, ки дар он шакке нест.

ആയത്ത്: 52

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

52. Пас, ба номи Парвардигори бузургат тасбеҳ бигӯй ва аз он чӣ ки ба Зоти поки Ӯ лоиқ нест, ба покӣ ёд кун.^[2995]

[2995] Тафсири Саъдӣ 1\884