പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുല്ലൈൽ - താജികി വിവർത്തനം - ഖോജ മഹ്രൂഫ് ഖോജ മീർ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Сураи Лайл (Шаб)

ആയത്ത്: 1

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰ

1. Аллоҳ савганд ёд мекунад, ба шаб, ҳангоме ки торикии он ҳама ҷоро мепӯшад

ആയത്ത്: 2

وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ

2. ва савганд, ба рӯз, он гоҳ, ки равшан шавад

ആയത്ത്: 3

وَمَا خَلَقَ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

3. ва савганд, ба он ки нару модаро биёфарид,

ആയത്ത്: 4

إِنَّ سَعۡيَكُمۡ لَشَتَّىٰ

4. бегумон кӯшишу амалҳои шумо гуногун аст^[3104].

[3104] Яъне бархе аз шумо барои дунё амал мекунад ва бархе барои охират.

ആയത്ത്: 5

فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ

5. Аммо касе, ки аз молаш бахшид ва парҳезгорӣ кард

ആയത്ത്: 6

وَصَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ

6. ва оининекро(калимаи тайибаро)тасдиқ кард,

ആയത്ത്: 7

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡيُسۡرَىٰ

7. пас ба зудӣ роҳи расидан ба осоишро барояш осон мегардонем^[3105].

[3105] Яъне, роҳи хайр ва амал ба тоъати хеш тавфиқ медиҳем.

ആയത്ത്: 8

وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ

8. Аммо он касе, ки бахиливу беэҳтиёҷӣ кард

ആയത്ത്: 9

وَكَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ

9. ва ба калимаи тайиба имон наёвард,

ആയത്ത്: 10

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ

10. пас ба зудӣ роҳашро ба сӯи бадӣ ва душворӣ осон мегардонем, (яъне, барои дӯзах омода месозем.)

ആയത്ത്: 11

وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ

11. Ва чун ҳалок гардад ва дар ҷаҳаннам фурӯ афтад, дороияш ба ҳолаш фоида набахшад.

ആയത്ത്: 12

إِنَّ عَلَيۡنَا لَلۡهُدَىٰ

12. Ва бегумон нишон додани роҳ ба сӯи Аллоҳ ва ҷаннати Ӯ бар дӯши мост.

ആയത്ത്: 13

وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ

13. Ва аз они Мост ҳама мулки он ҷаҳону ин чаҳон.

ആയത്ത്: 14

فَأَنذَرۡتُكُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ

14. Пас шуморо эй одамон аз оташе, ки забона мезанад, бим додем,

ആയത്ത്: 15

لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى

15. Ба он дохил намешавад ва намесӯзад, магар бадбахттарин инсон.

ആയത്ത്: 16

ٱلَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

16. Ҳамон ки Паёмбари Аллоҳ Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламро дурӯғ баровард ва аз имон оварданрӯй гардонид.

ആയത്ത്: 17

وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى

17. Ва парҳезгортарин мардум аз он оташе, ки шӯъла мезанад дур дошта хоҳад шуд,

ആയത്ത്: 18

ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ

18. касе, ки моли худро медиҳад, то хештанро покиза бидорад.

ആയത്ത്: 19

وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ

19. Ва ҳеҷ касро назди ӯ ҳаққи неъмате нест, то бихоҳад ба ин васила ба ӯ ҷазо дода шавад^[3106].

[3106]Яъне, хайре, ки ӯ мекунад ва хайре, ки дигарон мекунанд, баробар нест, зеро ӯ дар ивази неъмат ба ҷуз ризоияти Парвардигор чизе намехоҳад.

ആയത്ത്: 20

إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

20. Ғайри ҷӯстани хушнудии Парвардигори баландмартабаи худ.

ആയത്ത്: 21

وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ

21. Ва ба зудӣдар ҷаннат хушнуд хоҳад шуд.