අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් ලෙය්ල් - ටජික් පරිවර්තනය - කොව්ජා මිරොව් කොව්ජා මිර් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Сураи Лайл (Шаб)

වාක්‍යය: 1

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰ

1. Аллоҳ савганд ёд мекунад, ба шаб, ҳангоме ки торикии он ҳама ҷоро мепӯшад

වාක්‍යය: 2

وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ

2. ва савганд, ба рӯз, он гоҳ, ки равшан шавад

වාක්‍යය: 3

وَمَا خَلَقَ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

3. ва савганд, ба он ки нару модаро биёфарид,

වාක්‍යය: 4

إِنَّ سَعۡيَكُمۡ لَشَتَّىٰ

4. бегумон кӯшишу амалҳои шумо гуногун аст^[3104].

[3104] Яъне бархе аз шумо барои дунё амал мекунад ва бархе барои охират.

වාක්‍යය: 5

فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ

5. Аммо касе, ки аз молаш бахшид ва парҳезгорӣ кард

වාක්‍යය: 6

وَصَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ

6. ва оининекро(калимаи тайибаро)тасдиқ кард,

වාක්‍යය: 7

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡيُسۡرَىٰ

7. пас ба зудӣ роҳи расидан ба осоишро барояш осон мегардонем^[3105].

[3105] Яъне, роҳи хайр ва амал ба тоъати хеш тавфиқ медиҳем.

වාක්‍යය: 8

وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ

8. Аммо он касе, ки бахиливу беэҳтиёҷӣ кард

වාක්‍යය: 9

وَكَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ

9. ва ба калимаи тайиба имон наёвард,

වාක්‍යය: 10

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ

10. пас ба зудӣ роҳашро ба сӯи бадӣ ва душворӣ осон мегардонем, (яъне, барои дӯзах омода месозем.)

වාක්‍යය: 11

وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ

11. Ва чун ҳалок гардад ва дар ҷаҳаннам фурӯ афтад, дороияш ба ҳолаш фоида набахшад.

වාක්‍යය: 12

إِنَّ عَلَيۡنَا لَلۡهُدَىٰ

12. Ва бегумон нишон додани роҳ ба сӯи Аллоҳ ва ҷаннати Ӯ бар дӯши мост.

වාක්‍යය: 13

وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ

13. Ва аз они Мост ҳама мулки он ҷаҳону ин чаҳон.

වාක්‍යය: 14

فَأَنذَرۡتُكُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ

14. Пас шуморо эй одамон аз оташе, ки забона мезанад, бим додем,

වාක්‍යය: 15

لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى

15. Ба он дохил намешавад ва намесӯзад, магар бадбахттарин инсон.

වාක්‍යය: 16

ٱلَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

16. Ҳамон ки Паёмбари Аллоҳ Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламро дурӯғ баровард ва аз имон оварданрӯй гардонид.

වාක්‍යය: 17

وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى

17. Ва парҳезгортарин мардум аз он оташе, ки шӯъла мезанад дур дошта хоҳад шуд,

වාක්‍යය: 18

ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ

18. касе, ки моли худро медиҳад, то хештанро покиза бидорад.

වාක්‍යය: 19

وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ

19. Ва ҳеҷ касро назди ӯ ҳаққи неъмате нест, то бихоҳад ба ин васила ба ӯ ҷазо дода шавад^[3106].

[3106]Яъне, хайре, ки ӯ мекунад ва хайре, ки дигарон мекунанд, баробар нест, зеро ӯ дар ивази неъмат ба ҷуз ризоияти Парвардигор чизе намехоҳад.

වාක්‍යය: 20

إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

20. Ғайри ҷӯстани хушнудии Парвардигори баландмартабаи худ.

වාක්‍යය: 21

وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ

21. Ва ба зудӣдар ҷаннат хушнуд хоҳад шуд.