अर्थको अनुवाद सूरः सूरतुस्साफ्फात - गुजराती अनुवाद - पवित्र कुरअानको विश्वकोश

અસ્ સોફ્ફાત

श्लोक: 1

وَالصّٰٓفّٰتِ صَفًّا ۟ۙ

૧. લાઈનબંધ ઊભા રહેનારા (ફરિશ્તાઓ)ની કસમ!

श्लोक: 2

فَالزّٰجِرٰتِ زَجْرًا ۟ۙ

૨. પછી સંપૂર્ણ રીતે ધમકી આપનારાઓની.

श्लोक: 3

فَالتّٰلِیٰتِ ذِكْرًا ۟ۙ

૩. પછી તેમની જે ઝિકર (કુરઆન)ની તિલાવત કરવાવાળા છે.

श्लोक: 4

اِنَّ اِلٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ ۟ؕ

૪. નિ:શંક તમારા સૌનો ઇલાહ એક જ છે.

श्लोक: 5

رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ۟ؕ

૫. જે આકાશો અને ધરતીનો પાલનહાર છે અને તે વસ્તુઓનો પણ, જે તે બન્નેની વચ્ચે છે અને પશ્વિમનો પાલનહાર તે જ છે.

श्लोक: 6

اِنَّا زَیَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنْیَا بِزِیْنَةِ ١لْكَوَاكِبِ ۟ۙ

૬. અમે દુનિયાના આકાશને તારાઓથી શણગાર્યું.

श्लोक: 7

وَحِفْظًا مِّنْ كُلِّ شَیْطٰنٍ مَّارِدٍ ۟ۚ

૭. અને વિદ્રોહી શેતાનોથી સુરક્ષા કરી.

श्लोक: 8

لَا یَسَّمَّعُوْنَ اِلَی الْمَلَاِ الْاَعْلٰی وَیُقْذَفُوْنَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ ۟

૮. તે ઉપરની વાતો સાંભળી જ નથી શકતા અને દરેક બાજુથી તેઓને મારવામાં આવે છે.

श्लोक: 9

دُحُوْرًا وَّلَهُمْ عَذَابٌ وَّاصِبٌ ۟ۙ

૯. જેથી તેઓ ભાગી જાય અને તેમના માટે હંમેશા રહેવાવાળો અઝાબ છે.

श्लोक: 10

اِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَاَتْبَعَهٗ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ۟

૧૦. પરંતુ જે કોઇ એકાદ વાત સાંભળી લે તો (તરત જ) તેની પાછળ સળગેલો અંગારો લાગી જાય છે.

श्लोक: 11

فَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمْ مَّنْ خَلَقْنَا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّنْ طِیْنٍ لَّازِبٍ ۟

૧૧. (હે નબી!) તમે તેમને સવાલ કરો કે તમારું સર્જન કરવું વધારે અઘરું છે અથવા જેમનું અમે (તેમના ઉપરાંત) સર્જન કર્યું? અમે (માનવીઓ)નું સર્જન ચીકણી માટી વડે કર્યું.

श्लोक: 12

بَلْ عَجِبْتَ وَیَسْخَرُوْنَ ۪۟

૧૨. પરંતુ તમે આશ્વર્ય પામો છો અને આ લોકો મશ્કરી કરી રહ્યા છે.

श्लोक: 13

وَاِذَا ذُكِّرُوْا لَا یَذْكُرُوْنَ ۪۟

૧૩. અને જ્યારે તેમને શિખામણ આપવામાં આવે છે, તો આ લોકો માનતા નથી .

श्लोक: 14

وَاِذَا رَاَوْا اٰیَةً یَّسْتَسْخِرُوْنَ ۪۟

૧૪. અને જ્યારે કોઇ નિશાની જુએ છે, તો તેની મશ્કરી કરે છે.

श्लोक: 15

وَقَالُوْۤا اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ

૧૫. અને કહે છે કે આ તો ખુલ્લુ જાદુ છે.

श्लोक: 16

ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ ۟ۙ

૧૬. શું જ્યારે આપણે મૃત્યુ પામીશું અને માટી તથા હાડકાં થઇ જઇશું, તો શું ફરીવાર આપણને ઉઠાવવામાં આવશે?

श्लोक: 17

اَوَاٰبَآؤُنَا الْاَوَّلُوْنَ ۟ؕ

૧૭. શું આપણા પૂર્વજોને પણ ઉઠાવવામાં આવશે?

श्लोक: 18

قُلْ نَعَمْ وَاَنْتُمْ دَاخِرُوْنَ ۟ۚ

૧૮. તમે તેમને જવાબ આપી દો કે હા (આવું જરૂર થશે) અને તમારૂ અપમાન પણ થશે.

श्लोक: 19

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ فَاِذَا هُمْ یَنْظُرُوْنَ ۟

૧૯. તે તો ફક્ત એક સખત ઝટકો હશે, અચાનક તેઓ બધું જ જોવા લાગશે.

श्लोक: 20

وَقَالُوْا یٰوَیْلَنَا هٰذَا یَوْمُ الدِّیْنِ ۟

૨૦. અને કહેશે કે હાય અમારું દુર્ભાગ્ય! આ જ બદલાનો દિવસ છે.

श्लोक: 21

هٰذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِیْ كُنْتُمْ بِهٖ تُكَذِّبُوْنَ ۟۠

૨૧. (ફરી તેમને કેહવામાં આવશે) આ જ નિર્ણયનો દિવસ છે, જેને તમે જુઠલાવતા હતા.

श्लोक: 22

اُحْشُرُوا الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا وَاَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوْا یَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

૨૨. (ફરિશ્તાઓને કહેવામાં આવશે કે) જાલિમ લોકોને અને તેમના સાથીઓને અને જેમની તેઓ અલ્લાહને છોડીને બંદગી કરતા હતા, બધાને એકઠા કરો

श्लोक: 23

مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَاهْدُوْهُمْ اِلٰی صِرَاطِ الْجَحِیْمِ ۟

૨૩. (તે સૌને) ભેગા કરી તેમને જહન્નમનો માર્ગ બતાવી દો.

श्लोक: 24

وَقِفُوْهُمْ اِنَّهُمْ مَّسْـُٔوْلُوْنَ ۟ۙ

૨૪. અને તેમને ઉભા રાખો, તેમને સવાલ પુછવામાં આવશે.

श्लोक: 25

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُوْنَ ۟

૨૫. તમને શું થઇ ગયું છે કે (આજે) તમે એકબીજાની મદદ કેમ નથી કરતા?

श्लोक: 26

بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُوْنَ ۟

૨૬. પરંતુ તે (સૌ) આજના દિવસે આજ્ઞાકારી બની ગયા હશે.

श्लोक: 27

وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟

૨૭. તે એકબીજા તરફ જોઇ સવાલ-જવાબ કરવા લાગશે.

श्लोक: 28

قَالُوْۤا اِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَاْتُوْنَنَا عَنِ الْیَمِیْنِ ۟

૨૮. (કમજોર લોકો મોટા લોકોને) કહેશે કે તમે તો અમારી પાસે અમારી જમણી બાજુથી આવતા હતા.

श्लोक: 29

قَالُوْا بَلْ لَّمْ تَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

૨૯. (મોટા લોકો) જવાબ આપશે કે ના (આવું નથી) પરંતુ તમે જ ઈમાન લાવનારા ન હતા.

श्लोक: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَیْكُمْ مِّنْ سُلْطٰنٍ ۚ— بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طٰغِیْنَ ۟

૩૦. અને અમારી બળજબરી તમારા પર હતી (જ) નહીં, પરંતુ તમે (પોતે) વિદ્રોહી હતા.

श्लोक: 31

فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَاۤ ۖۗ— اِنَّا لَذَآىِٕقُوْنَ ۟

૩૧. આજે અમારા પાલનહારનીએ વાત અમારા માટે સાબિત થઇ ગઈ કે અમે અઝાબનો સ્વાદ ચાખીશું.

श्लोक: 32

فَاَغْوَیْنٰكُمْ اِنَّا كُنَّا غٰوِیْنَ ۟

૩૨. બસ! અમે તમને ગુમરાહ કર્યા કારણકે અમે પોતે જ ગુમરાહ હતા.

श्लोक: 33

فَاِنَّهُمْ یَوْمَىِٕذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُوْنَ ۟

૩૩. આજના દિવસે તો (બધા જ) અઝાબમાં બરાબરના ભાગીદાર હશે.

श्लोक: 34

اِنَّا كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِیْنَ ۟

૩૪. અમે અપરાધીઓ સાથે આવું જ કરીએ છીએ.

श्लोक: 35

اِنَّهُمْ كَانُوْۤا اِذَا قِیْلَ لَهُمْ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ یَسْتَكْبِرُوْنَ ۟ۙ

૩૫. જ્યારે તેમને કહેવામાં આવે કે અલ્લાહ સિવાય કોઇ ઇલાહ નથી, તો આ લોકો ઘમંડ કરવા લાગતા.

श्लोक: 36

وَیَقُوْلُوْنَ اَىِٕنَّا لَتَارِكُوْۤا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُوْنٍ ۟ؕ

૩૬. અને કહેતા હતા કે શું અમે એક પાગલ કવિની વાત માની લઇને અમારા મઅબૂદોને છોડી દઇએ?

श्लोक: 37

بَلْ جَآءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟

૩૭. જો કે તે (પયગંબર) તો સત્ય લઈને લાવ્યા અને તેણે દરેક પયગંબરોને પુષ્ટિ કરી હતી.

श्लोक: 38

اِنَّكُمْ لَذَآىِٕقُوا الْعَذَابِ الْاَلِیْمِ ۟ۚ

૩૮. (ફરી તેમને કહેવામાં આવશે) કે આજે તમારે દુ:ખદાયી અઝાબનો સ્વાદ ચાખવો પડશે.

श्लोक: 39

وَمَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟ۙ

૩૯. તમને તેનો જ બદલો આપવામાં આવશે, જે તમે કરતા હતા.

श्लोक: 40

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

૪૦. પરંતુ અલ્લાહ તઆલાના મુખલિસ (નિખાલસ) બંદાઓ (આ અઝાબથી) સુરક્ષિત હશે.

श्लोक: 41

اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُوْمٌ ۟ۙ

૪૧. તેમના માટે નક્કી કરેલ રોજી હશે.

श्लोक: 42

فَوَاكِهُ ۚ— وَهُمْ مُّكْرَمُوْنَ ۟ۙ

૪૨. અર્થાત (દરેક પ્રકારના) ફળો અને તે ઇજજતવાળા, પ્રતિષ્ઠિત હશે.

श्लोक: 43

فِیْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟ۙ

૪૩. નેઅમતો વાળી જન્નતોમાં,

श्लोक: 44

عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیْنَ ۟

૪૪. આસનો પર એકબીજાની સામે બેઠા હશે.

श्लोक: 45

یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِكَاْسٍ مِّنْ مَّعِیْنٍ ۟ۙ

૪૫. સાફ શરાબના પ્યાલા ભરી-ભરીને તેમની વચ્ચે ફેરવવામાં આવશે.

श्लोक: 46

بَیْضَآءَ لَذَّةٍ لِّلشّٰرِبِیْنَ ۟ۚ

૪૬. જે પારદર્શક હશે અને પીવામાં સ્વાદિષ્ટ હશે.

श्लोक: 47

لَا فِیْهَا غَوْلٌ وَّلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُوْنَ ۟

૪૭. ન તેનાથી માથાનો દુખાવો થશે અને ન તો તેઓ વિકૃત થશે.

श्लोक: 48

وَعِنْدَهُمْ قٰصِرٰتُ الطَّرْفِ عِیْنٌ ۟ۙ

૪૮. અને તેમની પાસે નીચી નજરોવાળી, સુંદર આંખોવાળી (હૂરો) હશે.

श्लोक: 49

كَاَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَّكْنُوْنٌ ۟

૪૯. એવી, જેવું કે છૂપાયેલા ઇંડા હોય.

श्लोक: 50

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟

૫૦. (જન્નતી લોકો) એકબીજા સામે જોઇ સવાલ કરશે,

श्लोक: 51

قَالَ قَآىِٕلٌ مِّنْهُمْ اِنِّیْ كَانَ لِیْ قَرِیْنٌ ۟ۙ

૫૧. તેમના માંથી એક કહેશે કે (દુનિયામાં) મારો એક મિત્ર હતો,

श्लोक: 52

یَّقُوْلُ ءَاِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِیْنَ ۟

૫૨. જે મને કહેતો હતો કે શું તું પણ (કયામતના દિવસ પર) યકીન કરવાવાળાઓ માંથી બની ગયો?

श्लोक: 53

ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَدِیْنُوْنَ ۟

૫૩. શું જ્યારે આપણે મૃત્યુ પામી, માટી અને હાડકાં બની જઇશું, તે દિવસે આપણને બદલો આપવામાં આવશે?

श्लोक: 54

قَالَ هَلْ اَنْتُمْ مُّطَّلِعُوْنَ ۟

૫૪. પછી તે કહેશે કે શું તમે તેની દશા જોવા ઇચ્છો છો?

श्लोक: 55

فَاطَّلَعَ فَرَاٰهُ فِیْ سَوَآءِ الْجَحِیْمِ ۟

૫૫. જોતાં ની સાથે જ તેને જહન્નમની વચ્ચે જોશે.

श्लोक: 56

قَالَ تَاللّٰهِ اِنْ كِدْتَّ لَتُرْدِیْنِ ۟ۙ

૫૬. કહેશે, અલ્લાહ! શક્ય હતું કે તું મને (પણ) બરબાદ કરી દેતો.

श्लोक: 57

وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّیْ لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِیْنَ ۟

૫૭. જો મારા પાલનહારનો ઉપકાર ન હોત, તો હું પણ જહન્નમમાં હાજર કરવાવાળાઓ માંથી હોત.

श्लोक: 58

اَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِیْنَ ۟ۙ

૫૮. પછી (ખુશીથી પોતાના દિલમાં કહેશે) શું હવે અમે મૃત્યુ પામવાના જ નથી?

श्लोक: 59

اِلَّا مَوْتَتَنَا الْاُوْلٰی وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟

૫૯. અમારે પ્રથમ વખત જ મૃત્યુ પામવાના હતા, હવે અમને અઝાબ પણ નહીં થાય.

श्लोक: 60

اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیْمُ ۟

૬૦. પછી તો આ ભવ્ય સફળતા છે.

श्लोक: 61

لِمِثْلِ هٰذَا فَلْیَعْمَلِ الْعٰمِلُوْنَ ۟

૬૧. આવી (સફળતા) માટે કર્મો કરનારાઓએ કર્મ કરવા જોઇએ.

श्लोक: 62

اَذٰلِكَ خَیْرٌ نُّزُلًا اَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّوْمِ ۟

૬૨. શું આ મહેમાન નવાજી સારી છે અથવા ઝક્કુમ (થોર)ના વૃક્ષની?

श्लोक: 63

اِنَّا جَعَلْنٰهَا فِتْنَةً لِّلظّٰلِمِیْنَ ۟

૬૩. જેને અમે જાલિમ લોકો માટે એક અજમાયશ બનાવ્યું છે.

श्लोक: 64

اِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِیْۤ اَصْلِ الْجَحِیْمِ ۟ۙ

૬૪. તે વૃક્ષ જહન્નમની જડ માંથી નીકળે છે.

श्लोक: 65

طَلْعُهَا كَاَنَّهٗ رُءُوْسُ الشَّیٰطِیْنِ ۟

૬૫. જેના ગુચ્છા શેતાનોના માથા જેવા છે.

श्लोक: 66

فَاِنَّهُمْ لَاٰكِلُوْنَ مِنْهَا فَمَالِـُٔوْنَ مِنْهَا الْبُطُوْنَ ۟ؕ

૬૬. (જહન્નમના લોકો) આ જ વૃક્ષને ખાશે અને તેનાથી જ પેટ ભરશે.

श्लोक: 67

ثُمَّ اِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیْمٍ ۟ۚ

૬૭. પછી તેના ઉપર પીવા માટે, ઊકળતું પાણી લાવવામાં આવશે.

श्लोक: 68

ثُمَّ اِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَاۡاِلَی الْجَحِیْمِ ۟

૬૮. પછી તે સૌને જહન્નમ તરફ ફેરવવામાં આવશે.

श्लोक: 69

اِنَّهُمْ اَلْفَوْا اٰبَآءَهُمْ ضَآلِّیْنَ ۟ۙ

૬૯. તે લોકોએ પોતાના પૂર્વજોને ગુમરાહ જોયા.

श्लोक: 70

فَهُمْ عَلٰۤی اٰثٰرِهِمْ یُهْرَعُوْنَ ۟

૭૦. અને આ લોકો તેમના જ માર્ગ ઉપર દોડતા રહ્યા.

श्लोक: 71

وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ اَكْثَرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ

૭૧. જો કે તેમના પહેલાના ઘણા લોકો ગુમરાહ થઇ ગયા હતા.

श्लोक: 72

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا فِیْهِمْ مُّنْذِرِیْنَ ۟

૭૨. જેમની પાસે અમે ડરાવનાર મોકલ્યા હતા.

श्लोक: 73

فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟ۙ

૭૩. હવે તમે જોઇ લો કે જે લોકોને ધમકી આપવામાં આવી હતી, તેમની દશા કેવી થઇ.

श्लोक: 74

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟۠

૭૪. (તે લોકો માંથી) ફક્ત નિખાલસ બંદાઓ જ સુરક્ષિત રહ્યા.

श्लोक: 75

وَلَقَدْ نَادٰىنَا نُوْحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیْبُوْنَ ۟ؗۖ

૭૫. અને અમને નૂહએ પોકાર્યા, તો (જોઇ લો) અમે કેટલા શ્રેષ્ઠ દુઆ કબૂલ કરનારા છે.

श्लोक: 76

وَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِ ۟ؗۖ

૭૬. અમે તેમને અને તેમના ઘરવાળાઓને તે ભયાનક મુસીબતથી બચાવી દીધા.

श्लोक: 77

وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهٗ هُمُ الْبٰقِیْنَ ۟ؗۖ

૭૭. અને ફક્ત તેમની સંતાનને બાકી રાખી.

श्लोक: 78

وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ؗۖ

૭૮. અને અમે તેમનું (સારું નામ) પાછળના લોકોમાં જાળવી રાખ્યું.

श्लोक: 79

سَلٰمٌ عَلٰی نُوْحٍ فِی الْعٰلَمِیْنَ ۟

૭૯. નૂહ પર સમગ્ર સૃષ્ટિના સલામ છે.

श्लोक: 80

اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟

૮૦. અમે સત્કાર્ય કરવાવાળાઓને આવી જ રીતે બદલો આપીએ છીએ.

श्लोक: 81

اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

૮૧. તે અમારા ઈમાનવાળા બંદાઓ માંથી હતા.

श्लोक: 82

ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟

૮૨. પછી અમે બીજાને ડુબાડી દીધા.

श्लोक: 83

وَاِنَّ مِنْ شِیْعَتِهٖ لَاِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

૮૩. અને તે (નૂહનું) અનુસરણ કરનારાઓ માંથી (જ) ઇબ્રાહીમ પણ હતા.

श्लोक: 84

اِذْ جَآءَ رَبَّهٗ بِقَلْبٍ سَلِیْمٍ ۟

૮૪. જ્યારે પોતાના પાલનહાર પાસે પવિત્ર દિલ લઈને આવ્યા.

श्लोक: 85

اِذْ قَالَ لِاَبِیْهِ وَقَوْمِهٖ مَاذَا تَعْبُدُوْنَ ۟ۚ

૮૫. તેમણે પોતાના પિતા અને કોમના લોકોને કહ્યું, તમે કઇ વસ્તુની પૂજા કરી રહ્યા છો?

श्लोक: 86

اَىِٕفْكًا اٰلِهَةً دُوْنَ اللّٰهِ تُرِیْدُوْنَ ۟ؕ

૮૬. શું તમે અલ્લાહ ને છોડીને ઘડી કાઢેલા પૂજ્યો ઇચ્છો છો?

श्लोक: 87

فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

૮૭. તો એવું (જણાવો કે) તમે સમગ્રસૃષ્ટિના પાલનહારને શું સમજો છો?

श्लोक: 88

فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُوْمِ ۟ۙ

૮૮. પછી (એકવાર) તેમણે તારાઓ તરફ એક નજર કરી.

श्लोक: 89

فَقَالَ اِنِّیْ سَقِیْمٌ ۟

૮૯. અને કહ્યું કે હું બિમાર છું.

श्लोक: 90

فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِیْنَ ۟

૯૦. આમ તે લોકો તેનાથી મોઢું ફેરવી જતા રહ્યા.

श्लोक: 91

فَرَاغَ اِلٰۤی اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَاْكُلُوْنَ ۟ۚ

૯૧. (ઇબ્રાહીમ) તેમના પૂજ્યો પાસે ગયા અને કહેવા લાગ્યા કે તમે ભોજન કેમ નથી લેતા?

श्लोक: 92

مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُوْنَ ۟

૯૨. તમને શું થઇ ગયું છે કે વાત પણ નથી કરતા.

श्लोक: 93

فَرَاغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبًا بِالْیَمِیْنِ ۟

૯૩. પછી જમણા હાથ વડે તેમને ખૂબ મારવા લાગ્યા.

श्लोक: 94

فَاَقْبَلُوْۤا اِلَیْهِ یَزِفُّوْنَ ۟

૯૪. (પાછા આવીને કોમે જ્યારે આ સ્થિતિ જોઈ) દોડતા દોડતા ઈબ્રાહીમ પાસે આવ્યા.

श्लोक: 95

قَالَ اَتَعْبُدُوْنَ مَا تَنْحِتُوْنَ ۟ۙ

૯૫. (ઇબ્રાહીમે) કહ્યું, શું તમે તેમની પૂજા કરી રહ્યા છો, જેમને તમે પોતે જ કોતરો છો.

श्लोक: 96

وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُوْنَ ۟

૯૬. જો કે તમારું અને તમારી બનાવેલી વસ્તુઓનું સર્જન અલ્લાહએ જ કર્યું.

श्लोक: 97

قَالُوا ابْنُوْا لَهٗ بُنْیَانًا فَاَلْقُوْهُ فِی الْجَحِیْمِ ۟

૯૭. તેઓ કહેવા લાગ્યા, તેના માટે એક ઘર બનાવો અને તે (ભળકે બળતી) આગમાં તેને નાંખી દો.

श्लोक: 98

فَاَرَادُوْا بِهٖ كَیْدًا فَجَعَلْنٰهُمُ الْاَسْفَلِیْنَ ۟

૯૮. તેમણે તો તેમની (ઇબ્રાહીમ) સાથે યુક્તિ કરવાનું ઇચ્છયું, પરંતુ અમે તેમને જ હીન કરી દીધા.

श्लोक: 99

وَقَالَ اِنِّیْ ذَاهِبٌ اِلٰی رَبِّیْ سَیَهْدِیْنِ ۟

૯૯. અને તેમણે કહ્યું, હું તો હિજરત કરી પોતાના પાલનહાર તરફ જવાનો છું, તે જરૂર મને માર્ગ બતાવશે.

श्लोक: 100

رَبِّ هَبْ لِیْ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

૧૦૦. હે મારા પાલનહાર! મને સદાચારી સંતાન આપ,

श्लोक: 101

فَبَشَّرْنٰهُ بِغُلٰمٍ حَلِیْمٍ ۟

૧૦૧. તો અમે તેમને એક ધૈર્યવાન બાળકની ખુશખબરી આપી.

श्लोक: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یٰبُنَیَّ اِنِّیْۤ اَرٰی فِی الْمَنَامِ اَنِّیْۤ اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرٰی ؕ— قَالَ یٰۤاَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ؗ— سَتَجِدُنِیْۤ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ مِنَ الصّٰبِرِیْنَ ۟

૧૦૨. પછી જ્યારે તે (બાળક) એટલી વયે પહોંચ્યો કે તેમની સાથે હરે-ફરે, તો તેમણે કહ્યું, મારા વ્હાલા દીકરા! હું સપનામાં તને ઝબહ કરતા જોઇ રહ્યો છું, હવે તું જણાવ કે તારો વિચાર શું છે? દીકરાએ જવાબ આપ્યો કે, પિતાજી! જે આદેશ આપવામાં આવ્યો છે તેને કરી લો, "ઇન્ શાઅ અલ્લાહ" તમે મને ધીરજ રાખનાર પામશો.

श्लोक: 103

فَلَمَّاۤ اَسْلَمَا وَتَلَّهٗ لِلْجَبِیْنِ ۟ۚ

૧૦૩. જ્યારે બન્ને માની ગયા અને તેમણે (પિતાએ) તેને (દીકરાને) કપાળે ઊંધો પાડી દીધો,

श्लोक: 104

وَنَادَیْنٰهُ اَنْ یّٰۤاِبْرٰهِیْمُ ۟ۙ

૧૦૪. તો અમે અવાજ આપ્યો કે હે ઇબ્રાહીમ!

श्लोक: 105

قَدْ صَدَّقْتَ الرُّءْیَا ۚ— اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟

૧૦૫. ખરેખર તમે પોતાના સપનાને સાચું કરી બતાવ્યું. નિ:શંક અમે સત્કાર્યો કરનારને આવી જ રીતે બદલો આપીએ છીએ.

श्लोक: 106

اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْبَلٰٓؤُا الْمُبِیْنُ ۟

૧૦૬. ખરેખર આ ખુલ્લી કસોટી હતી.

श्लोक: 107

وَفَدَیْنٰهُ بِذِبْحٍ عَظِیْمٍ ۟

૧૦૭. અને અમે એક મોટી કુરબાની તેના ફિદયહમાં (બદલામાં) આપી દીધી,

श्लोक: 108

وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ؗ

૧૦૮. અને અમે તેમનું સારું નામ પાછળના લોકોમાં બાકી રાખ્યું.

श्लोक: 109

سَلٰمٌ عَلٰۤی اِبْرٰهِیْمَ ۟

૧૦૯. ઇબ્રાહીમ પર સલામ છે.

श्लोक: 110

كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟

૧૧૦. અમે સદાચારી લોકોને આવી જ રીતે બદલો આપીએ છીએ.

श्लोक: 111

اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

૧૧૧. નિ:શંક તે અમારા ઈમાનવાળા બંદાઓ માંથી હતા.

श्लोक: 112

وَبَشَّرْنٰهُ بِاِسْحٰقَ نَبِیًّا مِّنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

૧૧૨. અને અમે તેમને ઇસ્હાકની ખુશખબરી આપી,જે સદાચારી લોકો માંથી, પયગંબર હશે.

श्लोक: 113

وَبٰرَكْنَا عَلَیْهِ وَعَلٰۤی اِسْحٰقَ ؕ— وَمِنْ ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَّظَالِمٌ لِّنَفْسِهٖ مُبِیْنٌ ۟۠

૧૧૩. અને અમે ઇબ્રાહીમ અને ઇસ્હાક પર ખૂબ કૃપા કરી અને તે બન્નેના સંતાન માંથી કેટલાક સદાચારી છે અને કેટલાક પોતાના પર ખુલ્લો અત્યાચાર કરવાવાળા છે.

श्लोक: 114

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلٰی مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟ۚ

૧૧૪. નિ:શંક અમે મૂસા અને હારૂન પર ઘણો જ ઉપકાર કર્યો.

श्लोक: 115

وَنَجَّیْنٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ

૧૧૫. અને તેમને તથા તેમની કોમને મોટા દુઃખથી છુટકારો આપ્યો.

श्लोक: 116

وَنَصَرْنٰهُمْ فَكَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِیْنَ ۟ۚ

૧૧૬. અને તેમની મદદ કરી, જેથી તેઓ જ વિજયી રહ્યા.

श्लोक: 117

وَاٰتَیْنٰهُمَا الْكِتٰبَ الْمُسْتَبِیْنَ ۟ۚ

૧૧૭. અને અમે તેમને પ્રકાશિત કિતાબ આપી.

श्लोक: 118

وَهَدَیْنٰهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیْمَ ۟ۚ

૧૧૮. અને તેમને સત્ય માર્ગ પર રાખ્યા.

श्लोक: 119

وَتَرَكْنَا عَلَیْهِمَا فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙۖ

૧૧૯. અને અમે તે બન્નેનું સારૂ નામ પાછળના લોકોમાં બાકી રાખ્યું.

श्लोक: 120

سَلٰمٌ عَلٰی مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟

૧૨૦. કે મૂસા અને હારૂન પર સલામ થાય.

श्लोक: 121

اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟

૧૨૧. નિ:શંક અમે સદાચારી લોકોને આવી જ રીતે બદલો આપીએ છીએ.

श्लोक: 122

اِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

૧૨૨. નિ:શંક તે બન્ને અમારા ઈમાનવાળા બંદાઓ માંથી હતા.

श्लोक: 123

وَاِنَّ اِلْیَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ؕ

૧૨૩. નિ:શંક ઇલ્યાસ પણ પયગંબરો માંથી હતા.

श्लोक: 124

اِذْ قَالَ لِقَوْمِهٖۤ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟

૧૨૪. જ્યારે તેમણે પોતાની કોમને કહ્યું, તમે અલ્લાહથી ડરતા નથી?

श्लोक: 125

اَتَدْعُوْنَ بَعْلًا وَّتَذَرُوْنَ اَحْسَنَ الْخَالِقِیْنَ ۟ۙ

૧૨૫. શું તમે બ-અ-લ (એક મૂર્તિનું નામ)ને પોકારો છો? અને સૌથી શ્રેષ્ઠ સર્જનહારને છોડી દો છો.

श्लोक: 126

اللّٰهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

૧૨૬. તે અલ્લાહને, જે તમારો અને તમારાથી પહેલાના લોકોનો પાલનહાર છે.

श्लोक: 127

فَكَذَّبُوْهُ فَاِنَّهُمْ لَمُحْضَرُوْنَ ۟ۙ

૧૨૭. પરંતુ કોમના લોકોએ તેમને જુઠલાવ્યા. બસ! તેઓને જરૂર (અઝાબ માટે) હાજર કરવામાં આવશે.

श्लोक: 128

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

૧૨૮. અલ્લાહ તઆલાના નિખાલસ બંદાઓ (સુરક્ષિત રહેશે.)

श्लोक: 129

وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙ

૧૨૯. અમે (ઇલ્યાસ) નું સારું નામ પાછળના લોકોમાં બાકી રાખ્યું.

श्लोक: 130

سَلٰمٌ عَلٰۤی اِلْ یَاسِیْنَ ۟

૧૩૦. ઇલ્યાસ પર સલામ થાય.

श्लोक: 131

اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟

૧૩૧. અમે સત્કાર્ય કરવાવાળાઓને આવી જ રીતે બદલો આપીએ છીએ.

श्लोक: 132

اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

૧૩૨. નિ:શંક તે અમારા સદાચારી બંદાઓ માંથી હતા.

श्लोक: 133

وَاِنَّ لُوْطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ؕ

૧૩૩. નિ:શંક લૂત પણ પયગંબરો માંથી હતા,

श्लोक: 134

اِذْ نَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

૧૩૪. અમે તેમને અને તેમના ઘરવાળાઓ, દરેકને (અઝાબથી) છુટકારો આપ્યો,

श्लोक: 135

اِلَّا عَجُوْزًا فِی الْغٰبِرِیْنَ ۟

૧૩૫. તે વૃદ્વ સ્ત્રી સિવાય, જે પાછળ રહેનારા લોકોમાં બાકી રહી ગઇ.

श्लोक: 136

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟

૧૩૬. પછી અમે બીજાને નષ્ટ કરી દીધા.

श्लोक: 137

وَاِنَّكُمْ لَتَمُرُّوْنَ عَلَیْهِمْ مُّصْبِحِیْنَ ۟ۙ

૧૩૭. અને તમે (તે ઉજ્જડ વસ્તી) પાસેથી સવારના સમયે પસાર થાવ છો.

श्लोक: 138

وَبِالَّیْلِ ؕ— اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ ۟۠

૧૩૮. અને રાતના સમયે પણ (પસાર થાવ છો), શું તો પણ સમજતા નથી?

श्लोक: 139

وَاِنَّ یُوْنُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ؕ

૧૩૯. અને નિ:શંક યૂનુસ પયગંબરો માંથી હતા.

श्लोक: 140

اِذْ اَبَقَ اِلَی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۙ

૧૪૦. જ્યારે ભાગીને ભરેલી હોડી તરફ પહોંચ્યા.

श्लोक: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِیْنَ ۟ۚ

૧૪૧. પછી ચિઠ્ઠી નાંખવામાં આવી, તો તેઓ હારી ગયા.

श्लोक: 142

فَالْتَقَمَهُ الْحُوْتُ وَهُوَ مُلِیْمٌ ۟

૧૪૨. તો પછી તેમને માછલી ગળી ગઇ અને તેઓ પોતાને જ દોષિત ઠેરવવા લાગ્યા.

श्लोक: 143

فَلَوْلَاۤ اَنَّهٗ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِیْنَ ۟ۙ

૧૪૩. બસ! જો તેઓ પવિત્રતાનું વર્ણન ન કરતા,

श्लोक: 144

لَلَبِثَ فِیْ بَطْنِهٖۤ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟ۚ

૧૪૪. તો કયામત સુધી માછલીના પેટમાં જ રહેતા.

श्लोक: 145

فَنَبَذْنٰهُ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِیْمٌ ۟ۚ

૧૪૫. બસ! તેમને અમે સપાટ મેદાનમાં નાંખી દીધા અને તેઓ તે સમયે બિમાર હતા.

श्लोक: 146

وَاَنْۢبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّنْ یَّقْطِیْنٍ ۟ۚ

૧૪૬. અને તેમના પર છાંયડો કરવા માટે એક વેલવાળું વૃક્ષ અમે ઉગાડી દીધું.

श्लोक: 147

وَاَرْسَلْنٰهُ اِلٰی مِائَةِ اَلْفٍ اَوْ یَزِیْدُوْنَ ۟ۚ

૧૪૭. અને (ત્યારબાદ) અમે તેમને એક લાખ કરતાં પણ વધારે લોકો તરફ (પયગંબર બનાવી) મોકલ્યા.

श्लोक: 148

فَاٰمَنُوْا فَمَتَّعْنٰهُمْ اِلٰی حِیْنٍ ۟ؕ

૧૪૮. બસ! તેઓ ઈમાન લાવ્યા અને અમે તેમને એક સમયગાળા સુધી વૈભવી જીવન આપ્યું.

श्लोक: 149

فَاسْتَفْتِهِمْ اَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُوْنَ ۟ۙ

૧૪૯. તેમને પૂછો કે શું તમારા પાલનહારને દીકરીઓ છે અને તેમના દીકરા છે?

श्लोक: 150

اَمْ خَلَقْنَا الْمَلٰٓىِٕكَةَ اِنَاثًا وَّهُمْ شٰهِدُوْنَ ۟

૧૫૦. અથવા આ લોકો તે સમયે હાજર હતા, જ્યારે અમે ફરિશ્તાઓનું સર્જન સ્ત્રીજાતિમાં કર્યું?

श्लोक: 151

اَلَاۤ اِنَّهُمْ مِّنْ اِفْكِهِمْ لَیَقُوْلُوْنَ ۟ۙ

૧૫૧. જાણી લો કે આ લોકો પોતે ઘડી કાઢેલી વાતો કહી રહ્યા છે.

श्लोक: 152

وَلَدَ اللّٰهُ ۙ— وَاِنَّهُمْ لَكٰذِبُوْنَ ۟

૧૫૨. કે અલ્લાહને સંતાન છે, ખરેખર આ લોકો જુઠ્ઠા છે.

श्लोक: 153

اَصْطَفَی الْبَنَاتِ عَلَی الْبَنِیْنَ ۟ؕ

૧૫૩. શું અલ્લાહ તઆલાએ પોતાના માટે દીકરીઓને દીકરાઓ પર પ્રાથમિકતા આપી?

श्लोक: 154

مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟

૧૫૪. તમને શું થઇ ગયું છે? કેવી વાતો કહેતા ફરો છો?

श्लोक: 155

اَفَلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟ۚ

૧૫૫. શું તમે સમજતા પણ નથી?

श्लोक: 156

اَمْ لَكُمْ سُلْطٰنٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

૧૫૬. અથવા તમારી પાસે આ વાતનો કોઇ સ્પષ્ટ પુરાવો છે?

श्लोक: 157

فَاْتُوْا بِكِتٰبِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

૧૫૭. તો જાવ, સાચા હોવ તો પોતાની જ કિતાબ લઇ આવો.

श्लोक: 158

وَجَعَلُوْا بَیْنَهٗ وَبَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ؕ— وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ اِنَّهُمْ لَمُحْضَرُوْنَ ۟ۙ

૧૫૮. અને તે લોકોએ અલ્લાહ અને જિન્નાત વચ્ચે સંબંધ ઠેરાવ્યો, જો કે જિન્નાતો પોતે જાણે છે કે તેઓ (આવી આસ્થા રાખનારા લોકોને)અઝાબ સામે રજૂ કરવામાં આવશે.

श्लोक: 159

سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۙ

૧૫૯. જે કંઈ આ લોકો વર્ણન કરી રહ્યા છે તેનાથી અલ્લાહ તઆલા પવિત્ર છે.

श्लोक: 160

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

૧૬૦. અલ્લાહના નિખાલસ બંદાઓ સિવાય. (જેઓ આવા આરોપ લગાવતા નથી)

श्लोक: 161

فَاِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

૧૬૧. ખરેખર તમે સૌ અને તમારા પૂજ્યો,

श्लोक: 162

مَاۤ اَنْتُمْ عَلَیْهِ بِفٰتِنِیْنَ ۟ۙ

૧૬૨. આ (નિખાલસ બંદાઓને) અલ્લાહ વિરૂદ્વ ફિતનામા નાખી શકતા નથી.

श्लोक: 163

اِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِیْمِ ۟

૧૬૩. જે જહન્નમમાં રહેવાવાળો છે, તેના સિવાય.

श्लोक: 164

وَمَا مِنَّاۤ اِلَّا لَهٗ مَقَامٌ مَّعْلُوْمٌ ۟ۙ

૧૬૪. અને (ફરિશ્તાઓની વાત એવી છે કે) અમારા માંથી દરેકની જગ્યા નક્કી છે.

श्लोक: 165

وَّاِنَّا لَنَحْنُ الصَّآفُّوْنَ ۟ۚ

૧૬૫. અને અમે (અલ્લાહની બંદગી માટે) લાઇનબંધ ઊભા છે.

श्लोक: 166

وَاِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُوْنَ ۟

૧૬૬. અને અમે અલ્લાહની તસ્બીહ કરનાર છે.

श्लोक: 167

وَاِنْ كَانُوْا لَیَقُوْلُوْنَ ۟ۙ

૧૬૭. અને આ (કાફિર લોકો) પહેલા તો આવું કહેતા હતા,

श्लोक: 168

لَوْ اَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ

૧૬૮. કે જો અમારી પાસે પહેલાના લોકોની જેમ કોઈ શિખામણ હોત.

श्लोक: 169

لَكُنَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

૧૬૯. તો અમે પણ અલ્લાહના નિકટના બંદા બની જતાં.

श्लोक: 170

فَكَفَرُوْا بِهٖ فَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ ۟

૧૭૦. (અને જ્યારે કુરઆન આવી ગયું) તો તેઓએ ત્તેનો ઇન્કાર કરવા લાગ્યા, બસ! હવે નજીકમાં જ જાણી લેશે.

श्लोक: 171

وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

૧૭૧. અને અમારું વચન, જે પયગંબર છે, તેમના હકમાં પહેલાથીજ આદેશ મળી ગયો છે.

श्लोक: 172

اِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُوْرُوْنَ ۪۟

૧૭૨. કે ખરેખર તે લોકોની જ મદદ કરવામાં આવશે.

श्लोक: 173

وَاِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغٰلِبُوْنَ ۟

૧૭૩. અને અમારું જ લશ્કર વિજય મેળવશે.

श्लोक: 174

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟ۙ

૧૭૪. હવે તમે થોડાંક દિવસ સુધી તેમનાથી મોઢું ફેરવી લો.

श्लोक: 175

وَّاَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُوْنَ ۟

૧૭૫. (હે પયગંબર!) તેમને જોતા રહો અને તે લોકો પણ આગળ જોઇ લેશે.

श्लोक: 176

اَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

૧૭૬. શું આ લોકો અમારા અઝાબની ઉતાવળ કરી રહ્યા છે?

श्लोक: 177

فَاِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟

૧૭૭. સાંભળો! જ્યારે અમારો અઝાબ તેમના મેદાનમાં આવી જશે, તે સમયે તેમની સવાર ખૂબ જ ખરાબ હશે, જે લોકોને સચેત કરવામાં આવ્યા હતા.

श्लोक: 178

وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟ۙ

૧૭૮. તમે થોડોક સમય સુધી તેમનો વિચાર કરવાનું છોડી દો.

श्लोक: 179

وَّاَبْصِرْ فَسَوْفَ یُبْصِرُوْنَ ۟

૧૭૯. અને જોતા રહો કે તે લોકો પણ હમણા જ જોઇ લેશે.

श्लोक: 180

سُبْحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۚ

૧૮૦. પવિત્ર છે, તમારો પાલનહાર, જે ઘણી જ ઇજજતવાળો છે, તે દરેક વસ્તુથી પાક છે. (જેનું મુશરિક લોકો વર્ણન કરે છે.)

श्लोक: 181

وَسَلٰمٌ عَلَی الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚ

૧૮૧. પયગંબરો પર સલામ છે.

श्लोक: 182

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠

૧૮૨. અને દરેક પ્રકારની પ્રશંસા અલ્લાહ માટે જ છે, જે સમગ્ર સૃષ્ટિનો પાલનહાર છે.