ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 29 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߘߊ߲߬ߕߍ߰ߟߌ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

۞ فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى ٱلۡأَجَلَ وَسَارَ بِأَهۡلِهِۦٓ ءَانَسَ مِن جَانِبِ ٱلطُّورِ نَارٗاۖ قَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ جَذۡوَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ لَعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ

I kad Musa provede ugovoreni rok – boravio je u Medjenu služeći onog dobrog čovjeka deset godina – pođe sa svojom porodicom na put u Egipat. Tokom puta, na jednoj strani gore Tur, opazi nekakvu vatru, te se obrati svojoj porodici: “Zastanite ovdje i pričekajte me, jer nekakvu vatru opazih. Možda ću sresti nekog ko poznaje ovaj kraj, a ko će mi kazati kuda treba ići ili ću vam kakvo dobro od vatre donijeti ili ću vam pak žeravicu za potpalu donijeti, da biste se ugrijali.”

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الوفاء بالعقود شأن المؤمنين.

Vjernici se drže dogovora i ispunjavaju datu riječ.

• تكليم الله لموسى عليه السلام ثابت على الحقيقة.

Allah je s Musaom razgovarao u pravom smislu te riječi.

• حاجة الداعي إلى الله إلى من يؤازره.

Onaj ko poziva u vjeru mora imati pomagače u tome.

• أهمية الفصاحة بالنسبة للدعاة.

Neophodno je da oni koji pozivaju u vjeru budu rječiti.