අර්ථ කථනය වාක්‍යය 16 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්කබූත් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය- බොස්නියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 16

وَإِبۡرَٰهِيمَ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُۖ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

Poslaniče, spomeni i poslanika Ibrahima, alejhis-selam, kad je pozvao svoj narod da vjeruje u Allaha, jedinog Boga, da samo Njemu robuje, čini dobro i susteže se od zla. Kazao im je da je u tome dobro za njih, ako znaju.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الأصنام لا تملك رزقًا، فلا تستحق العبادة.

Lažna božanstva ne daju nafaku, pa ne zaslužuju da ih se obožava.

• طلب الرزق إنما يكون من الله الذي يملك الرزق.

Nafaka se traži od Gospodara, Opskrbitelja.

• بدء الخلق دليل على البعث.

Prvotno stvaranje dokazuje mogućnost proživljenja.

• دخول الجنة محرم على من مات على كفره.

Nemoguće je da uđe u Džennet onaj ko umre kao nevjernik.