අර්ථ කථනය වාක්‍යය 270 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය- මහාචාර්ය: වලීඩ් බ්ලෙයිෂ් උමරි - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 270

وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوۡ نَذَرۡتُم مِّن نَّذۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُهُۥۗ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٍ

(270) Whatever ˹charity˺ you spend or vow^[479] you make, Allah knows about it—the wrongdoers have no aides^[480].

[479] Nadhr is vowing to make obligatory for oneself that which is not, usually in return for a Godly favour. For example, by feeding a number of destitutes at the time of one’s marriage.
[480] Those who withhold from giving out what is due, fulfilling their vows, or whose spending and vows are in contradiction to what pleases God, will not be spared His Punishment. (al-Ṭabarī, al-Qurṭubī, Ibn Kathīr, al-Saʿdī)