අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් අලක් - පර්සියානු පරිවර්තනය - රුව්වාද් පරිවර්තන මධ්‍යස්ථානය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

سوره علق

වාක්‍යය: 1

اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِیْ خَلَقَ ۟ۚ

بخوان به نام پروردگارت که [هستی را] آفرید؛

වාක්‍යය: 2

خَلَقَ الْاِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ۟ۚ

[همان پروردگاری که] انسان را از خونِ بسته آفرید.

වාක්‍යය: 3

اِقْرَاْ وَرَبُّكَ الْاَكْرَمُ ۟ۙ

بخوان و پروردگارت [از همه] بزرگوار‌تر است.

වාක්‍යය: 4

الَّذِیْ عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ۟ۙ

[همان] ذاتی ‌که به وسیلۀ قلم [نوشتن] آموخت.

වාක්‍යය: 5

عَلَّمَ الْاِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ۟ؕ

به انسان آنچه را که نمی‌دانست [به تدریج] آموخت.

වාක්‍යය: 6

كَلَّاۤ اِنَّ الْاِنْسَانَ لَیَطْغٰۤی ۟ۙ

چنین نیست [که شما می‌پندارید]؛ حقا که انسان طغیان [و سرکشی] می‌کند

වාක්‍යය: 7

اَنْ رَّاٰهُ اسْتَغْنٰی ۟ؕ

[بعد] از اینکه خود را بی‌نیاز [و توانگر] ببیند.

වාක්‍යය: 8

اِنَّ اِلٰی رَبِّكَ الرُّجْعٰی ۟ؕ

یقیناً بازگشت [همه] به سوی پروردگار توست.

වාක්‍යය: 9

اَرَءَیْتَ الَّذِیْ یَنْهٰی ۟ۙ

[ای پیامبر،] آیا دیده‌ای آن کسی [= ابوجهل] را که [از عبادت الله] باز می‌دارد

වාක්‍යය: 10

عَبْدًا اِذَا صَلّٰی ۟ؕ

بنده‌ای [= محمد] را هنگامی که [کنار کعبه] نماز می‌خواند.

වාක්‍යය: 11

اَرَءَیْتَ اِنْ كَانَ عَلَی الْهُدٰۤی ۟ۙ

به من خبر بده اگر این [بنده بازداشته‌شده] بر [راه] هدایت باشد

වාක්‍යය: 12

اَوْ اَمَرَ بِالتَّقْوٰی ۟ؕ

یا [مردم را] به پرهیزگاری فرمان دهد، [سزای کسی‌ که چنین بنده‌ای را بیازارد چیست؟]

වාක්‍යය: 13

اَرَءَیْتَ اِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰی ۟ؕ

به من خبر بده اگر این [شخص سرکش، حق را] تکذیب کند و رویگردان شود [آیا سزاوار عذاب نیست؟].

වාක්‍යය: 14

اَلَمْ یَعْلَمْ بِاَنَّ اللّٰهَ یَرٰی ۟ؕ

آیا نمی‌داند که بی‌تردید، الله [همه اعمالش را] می‌بیند؟

වාක්‍යය: 15

كَلَّا لَىِٕنْ لَّمْ یَنْتَهِ ۙ۬— لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ۟ۙ

چنین نیست [که او گمان می‌کند]؛ اگر باز نیاید [و دست از شرارت برندارد،] قطعاً موی پیشانی [او] را به شدّت خواهیم گرفت [و به سوی دوزخ خواهیم کشاند]؛

වාක්‍යය: 16

نَاصِیَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ۟ۚ

موی پیشانیِ [همان] دروغگوی خطاکار را.

වාක්‍යය: 17

فَلْیَدْعُ نَادِیَهٗ ۟ۙ

پس باید هم‌مجلسانش را [به کمک] بخواند.

වාක්‍යය: 18

سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ۟ۙ

ما [نیز] آتشبانان [دوزخ] را فرا خواهیم ‌خواند.

වාක්‍යය: 19

كَلَّا ؕ— لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ۟

چنین نیست [که او می‌پندارد]؛ هرگز او را اطاعت مکن و سجده کن، و [به الله] تقرّب جوی.