மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸாபாத் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 448 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

Абы жиIэт: "Уэ зи фIэщ хъухэм уащыщу ара?

வசனம்: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

Дэ дылIа иужькIэ сабэрэ къупщхьэрэ дыхъужмэ зыгуэр къыттехуэжыну ара?"

வசனம்: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

Абы жиIэнущ: "Феплъынукъэ фэ?"

வசனம்: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Ар щеплъкIэ илъагъунущ ар, Жыхьэнэмэм и кум хэту.

வசனம்: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

Абы жиIэнущ: "Алыхьым и цIэкIэ соIуэр, уэ сыхэбгъэкIуадэ пэтащ.

வசனம்: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Си Тхьэм и фIыщIэр мыхъуатэмэ, абы хадзахэм щыщ сыхъунут".

வசனம்: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

Дэ зэи дымылIэжыну ара

வசனம்: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

япэрейуэ дылIа иужькIэ? Дэ зэи хьэзаб дымылъагъуну ара?"

வசனம்: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

ИпэжыпIэкIэ, ар ехъулIэныгъэшхуэщ.

வசனம்: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Апхуэдэм щхьэкIэ гугъу зрырагъэхь лажьэхэм!

வசனம்: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

А шхыныгъуэра нэхъыфIыр е зэкъум жыгра?

வசனம்: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Дэ тщIащ ар дгъэунэхуну залымхэр.

வசனம்: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Ар Жыхьэнэмэм и лъабжьэм къыхэкI жыгщ.

வசனம்: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

КъыпыкIэ пхъэщхьэмыщхьэхэр шейтIанхэм я щхьэхэм хуэдэщ.

வசனம்: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Ахэр яшхыурэ я ныбэхэм иракудэнущ.

வசனம்: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

ИтIанэ ар псывэм и гъусэу зэхагъэкIухьынущ.

வசனம்: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

ИтIанэ абыхэм Жыхьэнэмэм ирагъэгъэзэжынущ.

வசனம்: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Абыхэм, ипэжыпIэкIэ, я адэхэр гъуэщауэ ягъуэтащ,

வசனம்: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

итIанэ абыхэм я лъэужьыр яхуащ.

வசனம்: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Абыхэм япэкIэ псэуахэм я нэхъыбэр щыуахэщ.

வசனம்: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Абыхэм Iейм зыщахъумэну яжезыIэхэр яхуэдгъэкIуат.

வசனம்: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Еплъыт атIэ абыхэм къыхураджахэм я кIэух хъуам,

வசனம்: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Алыхьым и пщылI пэж дыдэхэм мыхъумэ.

வசனம்: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Нухь къыдэлъэIуащ, Дэ къыдэлъэIум нэхъыфI дыдэу жэуап идотыжыр.

வசனம்: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Езыри, абы и унагъуэри гукъеуэшхуэм щытхъумахэщ,