மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஷ்ஷூரா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 486 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 23

ذَٰلِكَ ٱلَّذِي يُبَشِّرُ ٱللَّهُ عِبَادَهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰۗ وَمَن يَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ نَّزِدۡ لَهُۥ فِيهَا حُسۡنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ شَكُورٌ

Аращ Алыхьым и пщылIхэр зэригъэгуфIэр, Iиман къэзыхьахэу фIы зыщIахэр. ЖыIэ: "Сэ сыкъывэлъэIукъым абы и пщIэр къызэфтыну фIылъагъуныгъэ мыхъумэ ди благъагъэм щхьэкIэ". ФIы къэзылэжьым хухэдгъэхъуэнущ фIыр, Алыхьыр Зыгъэгъущ, Шыкур зыщIщ.

வசனம்: 24

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗاۖ فَإِن يَشَإِ ٱللَّهُ يَخۡتِمۡ عَلَىٰ قَلۡبِكَۗ وَيَمۡحُ ٱللَّهُ ٱلۡبَٰطِلَ وَيُحِقُّ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

Е жаIэу ара, абы Алыхьым пцIы трилъхьэу? Алыхьыр хуеймэ, абы игу мыхъур трилъхьэнт. Алыхьым пцIыр егъэкIуэдри, пэжыр къегъэпэжыр и ПсалъэхэмкIэ. Абы ещIэр гухэм илъыр.

வசனம்: 25

وَهُوَ ٱلَّذِي يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَعۡفُواْ عَنِ ٱلسَّيِّـَٔاتِ وَيَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ

Абы и пщылIхэм я тобэр къабыл ещIыр, Iейуэ ящIахэр яхуегъэгъу, ещIэр фэ влэжьхэр.

வசனம்: 26

وَيَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضۡلِهِۦۚ وَٱلۡكَٰفِرُونَ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞ

Абы жэуап яретыр Iиман къэзыхьахэмрэ фIы зыщIахэмрэ, абыхэм я фIыщIэм яхухегъахъуэр. Джаурхэм атIэ хьэзаб Iейр яхуэгъэхьэзыращ.

வசனம்: 27

۞ وَلَوۡ بَسَطَ ٱللَّهُ ٱلرِّزۡقَ لِعِبَادِهِۦ لَبَغَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٖ مَّا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرُۢ بَصِيرٞ

Алыхьым и ерыскъыр хуиту и пщылIхэм яхуиутIыпщмэ, абыхэм щIым лей щызэрахьэнут. Ауэ Абы гъэунэхуауэ ирегъэхыр зыхуейр. Абы и лIыкIуэхэр ещIэр, елъагъур.

வசனம்: 28

وَهُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ ٱلۡغَيۡثَ مِنۢ بَعۡدِ مَا قَنَطُواْ وَيَنشُرُ رَحۡمَتَهُۥۚ وَهُوَ ٱلۡوَلِيُّ ٱلۡحَمِيدُ

Аращ уэшхыр къезыгъэшхыр абыхэм гугъэ хахыжа иужь, и гущIэгъуми зрегъэубгъур. Ар КъыщхьэщыжакIуэщ, Щытхъу куэд зыхуэфащэщ.

வசனம்: 29

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَآبَّةٖۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمۡعِهِمۡ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٞ

Абы и нэщэнэхэм щыщщ уафэхэмрэ щIылъэмрэ къызэригъэщIар, абыхэм псэущхьэу тригуэшар. Ар хуеймэ хузэфIэкIынущ ахэр псори зэхуишэсыжыну.

வசனம்: 30

وَمَآ أَصَٰبَكُم مِّن مُّصِيبَةٖ فَبِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَيَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖ

Фэ бэлыхь къыфтехуамэ, ар фи IитIым къыфхуахьауэ аращ. Абы куэдри фхуегъэгъур.

வசனம்: 31

وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ

Фэ фыщIэпхъуэу зыкъевгъэлыфынукъым щIым и деж, Алыхьым нэгъуэщI къыщхьэщыжакIуэрэ дэIэпыкъуэгъурэ фиIэкъым фэ.