மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸுக்ருப் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

அஸ்ஸுக்ருப்

வசனம்: 1

حمٓ

Хьа Мим

வசனம்: 2

وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

Тхылъ нахуэмкIэ соIуэр!

வசனம்: 3

إِنَّا جَعَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

ИпэжыпIэкIэ Дэ тщIащ ар КъурIэну хьэрыпыбзэкIэ абыхэм къагурыIуэн щхьэкIэ.

வசனம்: 4

وَإِنَّهُۥ فِيٓ أُمِّ ٱلۡكِتَٰبِ لَدَيۡنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ

ИкIи ар Дэ Ди дежым Iум Аль-Китабым итщ. Ар Лъагэщ, АкъылыфIэщ.

வசனம்: 5

أَفَنَضۡرِبُ عَنكُمُ ٱلذِّكۡرَ صَفۡحًا أَن كُنتُمۡ قَوۡمٗا مُّسۡرِفِينَ

Дэ Гум къэзыгъэкIыжыр фпэIэщIэ тщIыну ара, езыгъэлейуэ фызэрыщытым щхьэкIэ?

வசனம்: 6

وَكَمۡ أَرۡسَلۡنَا مِن نَّبِيّٖ فِي ٱلۡأَوَّلِينَ

Дапщэ Дэ дгъэкIуар япэрей лъэпкъхэм щхьэкIэ!

வசனம்: 7

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Дэтхэнэ лIыкIуэри къахуэмыкIуамэ абыхэм ар щIэнэкIалъэ ящIырт.

வசனம்: 8

فَأَهۡلَكۡنَآ أَشَدَّ مِنۡهُم بَطۡشٗا وَمَضَىٰ مَثَلُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Дэ абыхэм нэхърэ нэхъ къарууфIэхэр хэдгъэкIуэдахэщ, икIи япэрей лъэпкъхэм я щапхъэхэр текIыжагъэхэхэщ.

வசனம்: 9

وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡعَلِيمُ

Абыхэм уаупщIмэ: "Хэт уафэхэри щIылъэри къэзыгъэщIар?" - жаIэнущ: "Ахэр къэзыгъэщIар Лъэщыращ, ЗыщIэращ".

வசனம்: 10

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَجَعَلَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا لَّعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ

Абы щIыр фхуищIащ гущэу, фхуищIащ абдежым лъагъуэхэр, захуэу фрикIуэфын щхьэкIэ.

வசனம்: 11

وَٱلَّذِي نَزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءَۢ بِقَدَرٖ فَأَنشَرۡنَا بِهِۦ بَلۡدَةٗ مَّيۡتٗاۚ كَذَٰلِكَ تُخۡرَجُونَ

Аращ уафэм псыр мардэкIэ къезыгъэхар, итIанэ абыкIэ щIыгу лIар къэдгъэхъужащ. Апхуэдэу фыкъыхашыжынущ фэри.

வசனம்: 12

وَٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلۡفُلۡكِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ مَا تَرۡكَبُونَ

Аращ зэщхьэгъусэхэу псори къэзыгъэщIар, кхъухьхэри былымхэри фхуищIащ фытетIысхьэхэу, фыкъырашэкIыу.

வசனம்: 13

لِتَسۡتَوُۥاْ عَلَىٰ ظُهُورِهِۦ ثُمَّ تَذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ رَبِّكُمۡ إِذَا ٱسۡتَوَيۡتُمۡ عَلَيۡهِ وَتَقُولُواْ سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُۥ مُقۡرِنِينَ

Абыхэм я щIыбхэм фыдэкIуеин щхьэкIэ, итIанэ фи Тхьэм и фIыщIэр фигу къэвгъэкIыжыну абы фыдэкIуея иужь. ИкIи жыфIэну: "И щIыхьыр инщ мыр тхуэжыIэщIэ зыщIам, дэ ар тхузэфIэкIынутэкъым.

வசனம்: 14

وَإِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ

ИкIи ипэжыпIэкIэ дэ ди Тхьэм и деж дгъэзэжынущ".

வசனம்: 15

وَجَعَلُواْ لَهُۥ مِنۡ عِبَادِهِۦ جُزۡءًاۚ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَكَفُورٞ مُّبِينٌ

Абыхэм и пщылIхэм щыщ гуэрэхэр Езым щыщ ящIащ, цIыхур нахуэу епцIыжакIуэщ.

வசனம்: 16

أَمِ ٱتَّخَذَ مِمَّا يَخۡلُقُ بَنَاتٖ وَأَصۡفَىٰكُم بِٱلۡبَنِينَ

Абы къигъэщIауэ хъуам щыщу зыхухихыжауэ ара пхъухэр, фэ къуэхэр щIыхь къыфхуищIу къывитауэ ара?

வசனம்: 17

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحۡمَٰنِ مَثَلٗا ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٌ

Абыхэм щыщ гуэр щагъэгуфIэкIэ ГущIэгъущIым тралъхьамкIэ, и нэгур мэуфIыцIри ерагъыурэ и губжьыр зэтреIыгъэр.

வசனம்: 18

أَوَمَن يُنَشَّؤُاْ فِي ٱلۡحِلۡيَةِ وَهُوَ فِي ٱلۡخِصَامِ غَيۡرُ مُبِينٖ

Абы тралъхьэу ара гъэщIэрэщIауэ къагъэхъуу унафэ щащIэкIэ тыншу мыпсэлъэфыр?

வசனம்: 19

وَجَعَلُواْ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ ٱلَّذِينَ هُمۡ عِبَٰدُ ٱلرَّحۡمَٰنِ إِنَٰثًاۚ أَشَهِدُواْ خَلۡقَهُمۡۚ سَتُكۡتَبُ شَهَٰدَتُهُمۡ وَيُسۡـَٔلُونَ

ГущIэгъущIым и пщылI мелыIычхэр ящIахэщ бзылъхугъэхэу, ахэр къызэрагъэщIар ялъэгъуауэ ара? Абыхэм я щыхьэтри тхауэ щытынущи яупщIыжынухэщ абы щхьэкIэ.

வசனம்: 20

وَقَالُواْ لَوۡ شَآءَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مَا عَبَدۡنَٰهُمۗ مَّا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ

Абыхэм жаIащ: "ГущIэгъущIыр хуеятэмэ, дэ абыхэм дахуэпщылIынутэкъым". Зыри хащIыкIкъым абым, пцIы яупсу аращ.

வசனம்: 21

أَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ كِتَٰبٗا مِّن قَبۡلِهِۦ فَهُم بِهِۦ مُسۡتَمۡسِكُونَ

Е ахэр зытетыну Тхылъ мыбы япэ еттауэ арат?

வசனம்: 22

بَلۡ قَالُوٓاْ إِنَّا وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا عَلَىٰٓ أُمَّةٖ وَإِنَّا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم مُّهۡتَدُونَ

Хьэуэ атIэ! Абыхэм жаIащ: "Дэ ди адэхэр къэдгъуэтахэщ мыбым тету икIи дэ абыхэм я гъуэгум дрокIуэр".

வசனம்: 23

وَكَذَٰلِكَ مَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتۡرَفُوهَآ إِنَّا وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا عَلَىٰٓ أُمَّةٖ وَإِنَّا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم مُّقۡتَدُونَ

Уэ уи япэкIэ къуажэ гуэрым сытым хуэдэ Iейм зыщахъумэну къыхуезыджэ дымыгъэкIуатэми, абы дэс тхъэгъуэм щигъэкIахэм жаIэт: "Дэ ди адэжьхэр мы гъуэгум тету къэтлъэгъуахэщ, абыхэм я лъагъуэм дрикIуэу аращ".

வசனம்: 24

۞ قَٰلَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكُم بِأَهۡدَىٰ مِمَّا وَجَدتُّمۡ عَلَيۡهِ ءَابَآءَكُمۡۖ قَالُوٓاْ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

Абы жиIащ: "АтIэ сэ къыфхуэсхьар нэхъ пэжмэ щэ, а фи адэжьхэр зытетауэ щыта къэвгъуэтам нэхърэ?" Абыхэм жаIэнущ: "Дэ а фэ къывагъэхьар ди фIэщ хъукъым".

வசனம்: 25

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

Дэ абыхэм лей ятщIэжащ, еплъыт я кIэух хъуам пцIыуэ зыбжу щытахэм.

வசனம்: 26

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦٓ إِنَّنِي بَرَآءٞ مِّمَّا تَعۡبُدُونَ

Мис Ибрэхьим жриIащ и адэмрэ, и лъэпкъымрэ: "Сэ зыкIи сыхэткъым а фэ фызыхуэпщылIхэм,

வசனம்: 27

إِلَّا ٱلَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُۥ سَيَهۡدِينِ

сэ сыкъэзыгъэщIа закъуэращ атIэ (сызыхуэпщылIыр). ИпэжыпIэкIэ, Абы гъуэгу захуэм сытришэнущ".

வசனம்: 28

وَجَعَلَهَا كَلِمَةَۢ بَاقِيَةٗ فِي عَقِبِهِۦ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Ар ищIащ абым и щIэблэм къыхэнэжын псалъэу, абыхэм къагъэзэжыфын щхьэкIэ.

வசனம்: 29

بَلۡ مَتَّعۡتُ هَٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ وَرَسُولٞ مُّبِينٞ

Ауэ Дэ хуэддащ абыхэмрэ я адэжьхэмрэ загъэтхъэну, пэжыр къахуэкIуэху, лIыкIуэ зыгъэунэхури къахуэкIуэху.

வசனம்: 30

وَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ وَإِنَّا بِهِۦ كَٰفِرُونَ

Абыхэм пэжыр къащыхуэкIуэм жаIащ: "Мыр щхъуэщ, дэ ар ди фIэщ хъукъым".

வசனம்: 31

وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنَ ٱلۡقَرۡيَتَيۡنِ عَظِيمٍ

Абыхэм жаIащ: "Мы КъурIэныр къыхуехатэмэ аракъэ къуажэшхуитIым ящыщ лIым!"

வசனம்: 32

أَهُمۡ يَقۡسِمُونَ رَحۡمَتَ رَبِّكَۚ نَحۡنُ قَسَمۡنَا بَيۡنَهُم مَّعِيشَتَهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَرَفَعۡنَا بَعۡضَهُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَتَّخِذَ بَعۡضُهُم بَعۡضٗا سُخۡرِيّٗاۗ وَرَحۡمَتُ رَبِّكَ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ

Ахэра уи Тхьэм и фIыщIэр зыгуэшыр? Дэ абыхэм зэрыпсэунхэр ятедгуэшащ мы дунейм, зыгуэрхэр адрейхэм яхэтIэтыкIащ, зыгуэрхэм адрейхэр ягъэпщылIыну. Уи Тхьэм и фIыщIэр нэхъыфIщ, абыхэм зэхуахьэсым нэхърэ.

வசனம்: 33

وَلَوۡلَآ أَن يَكُونَ ٱلنَّاسُ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ لَّجَعَلۡنَا لِمَن يَكۡفُرُ بِٱلرَّحۡمَٰنِ لِبُيُوتِهِمۡ سُقُفٗا مِّن فِضَّةٖ وَمَعَارِجَ عَلَيۡهَا يَظۡهَرُونَ

ЦIыхухэр псори (джаур) лъэпкъ мыхъунухэтэмэ, ГущIэгъущIыр зи фIэщ мыхъухэм я унэхэм я щхьэхэр дыжьын тщIынут, пкIэлъейхэри дэкIуейхэу яхуэтщIынут.

வசனம்: 34

وَلِبُيُوتِهِمۡ أَبۡوَٰبٗا وَسُرُرًا عَلَيۡهَا يَتَّكِـُٔونَ

Я унэхэм я бжэхэри, пIэхэри зытрагъащIэу яхуэтщIынут.

வசனம்: 35

وَزُخۡرُفٗاۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُتَّقِينَ

Зызэрагъэдахэхэри, атIэ ар псори мы дунейм зызэрыбгъатхъэщ, ахърэтыр уи Тхьэм и деж хуэгъэхьэзыращ тхьэшынагъуэ зыхэлъхэм.

வசனம்: 36

وَمَن يَعۡشُ عَن ذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ نُقَيِّضۡ لَهُۥ شَيۡطَٰنٗا فَهُوَ لَهُۥ قَرِينٞ

ГущIэгъущIыр гум къэгъэкIыжыныр зымыдэхэм кIэрыдгъэувэнущ шейтIаныр, ар абы и гъусэ хъунущ.

வசனம்: 37

وَإِنَّهُمۡ لَيَصُدُّونَهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ وَيَحۡسَبُونَ أَنَّهُم مُّهۡتَدُونَ

Ахэр гъуэгум трагъэхьэнукъым, ауэ езыхэм гъуэгу захуэм тету забжыжынущ.

வசனம்: 38

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَنَا قَالَ يَٰلَيۡتَ بَيۡنِي وَبَيۡنَكَ بُعۡدَ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرِينُ

Ар Дэ Ди деж къыщыкIуэкIэ жиIэнущ: "Уэрэ сэрэ ди зэхуаку дэлъамэ аратэкъэ къухьэпIэм щегъэжьауэ къуэкIыпIэм нэс дэлъым хуэдиз! Сыту уэ угъусэ Iеищэт!"

வசனம்: 39

وَلَن يَنفَعَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ إِذ ظَّلَمۡتُمۡ أَنَّكُمۡ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

(Абыхэм жраIэнущ): "Фэ залымыгъэ зефхьат, аращи нобэ къыфщхьэпэжынукъым хьэзабыр зэрызэдэвгуэшыр!"

வசனம்: 40

أَفَأَنتَ تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ أَوۡ تَهۡدِي ٱلۡعُمۡيَ وَمَن كَانَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Уэ зэхебгъэхыну ара дэгум? Е нэфымрэ, нахуэу гъуэщэныгъэм хэтымрэ гъуэгу захуэм тебгъэувэфыну ара?

வசனம்: 41

فَإِمَّا نَذۡهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنۡهُم مُّنتَقِمُونَ

Уэ укъэтщтэжыфынущ Дэ, ауэ абыхэм лейр ятщIэжынущ.

வசனம்: 42

أَوۡ نُرِيَنَّكَ ٱلَّذِي وَعَدۡنَٰهُمۡ فَإِنَّا عَلَيۡهِم مُّقۡتَدِرُونَ

Уэ уэдгъэлъагъуфынущ ахэр зэрыдгъэгугъар, атIэ Дэращ абыхэм я унафэр зыIэщIэлъыр.

வசனம்: 43

فَٱسۡتَمۡسِكۡ بِٱلَّذِيٓ أُوحِيَ إِلَيۡكَۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Уэ уэхьиуэ къыпхуехам тет. ИпэжыпIэкIэ, уэ гъуэгу захуэм утетщ.

வசனம்: 44

وَإِنَّهُۥ لَذِكۡرٞ لَّكَ وَلِقَوۡمِكَۖ وَسَوۡفَ تُسۡـَٔلُونَ

Мыр уэри, уи лъэпкъми щхьэкIэ Гум къэзыгъэкIыжщ, икIи фэ къывэупщIыжынущ.

வசனம்: 45

وَسۡـَٔلۡ مَنۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رُّسُلِنَآ أَجَعَلۡنَا مِن دُونِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ءَالِهَةٗ يُعۡبَدُونَ

ЯупщI уэ уи япэкIэ дгъэкIуауэ щыта Ди лIыкIуэхэм тщIамэ Дэ ГущIэгъущIым нэгъуэщI тхьэ ахэр зыхуэпщылIын.

வசனம்: 46

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мусэ дгъэкIуащ Ди нэщэнэхэр хуихьри Фирхьэунымрэ и къуэдзэхэмрэ я деж. Абы жиIащ: "Сэ дунейуэ хъуам я Тхьэм срилIыкIуэщ".

வசனம்: 47

فَلَمَّا جَآءَهُم بِـَٔايَٰتِنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَضۡحَكُونَ

Абы Ди нэщэнэхэр къащыхуихьым, ахэр къыщыдэхьэшхыу ирагъэжьащ.

வசனம்: 48

وَمَا نُرِيهِم مِّنۡ ءَايَةٍ إِلَّا هِيَ أَكۡبَرُ مِنۡ أُخۡتِهَاۖ وَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡعَذَابِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Сыт хуэдэ нэщэнэ ядмыгъэлъагъутэми абыхэм, ар ипэкIэ ялъэгъуам нэхърэ нэхъ инт. Абыхэм хьэзаб ятетлъхьат, къагъэзэжынкIэ мэхъур.

வசனம்: 49

وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَ ٱلسَّاحِرُ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهۡتَدُونَ

Абыхэм жаIащ: "Уэ уд, уи Тхьэм елъэIу зэрыпхуигъэунэхуам хуэдэу, итIанэ гъуэгу захуэм дытеувэнщ".

வசனம்: 50

فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ

Ауэ ахэм хьэзабыр щащхьэщытхым, епцIыжахэщ.

வசனம்: 51

وَنَادَىٰ فِرۡعَوۡنُ فِي قَوۡمِهِۦ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَيۡسَ لِي مُلۡكُ مِصۡرَ وَهَٰذِهِ ٱلۡأَنۡهَٰرُ تَجۡرِي مِن تَحۡتِيٓۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

Фирхьэун и лъэпкъым зыхуигъазэри жиIащ: "Уэ си лъэпкъ, Мысырым и унафэр сэракъэ зыщIэр? Мы псыхэри сэракъэ езыгъэжэхыр? Фэ фымылъагъуу ара?

வசனம்: 52

أَمۡ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي هُوَ مَهِينٞ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ

Сэракъэ нэхъыфIыр мы гъэпудауэ жиIэр зэхыумыщIыкIыфым нэхърэ?

வசனம்: 53

فَلَوۡلَآ أُلۡقِيَ عَلَيۡهِ أَسۡوِرَةٞ مِّن ذَهَبٍ أَوۡ جَآءَ مَعَهُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ مُقۡتَرِنِينَ

Сыт абы Iэпщэхъу дыщэхэр щIыфIэмылъыр? Е щIыгъуу мелыIычхэр щхьэ къэмыкIуарэ?"

வசனம்: 54

فَٱسۡتَخَفَّ قَوۡمَهُۥ فَأَطَاعُوهُۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Абы и лъэпкъыр игъэделэри хуэжыIэщIахэщ, ахэр фасикъ лъэпкъхэт.

வசனம்: 55

فَلَمَّآ ءَاسَفُونَا ٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Абыхэм дыщагъэгубжьым лей ятщIэжащ икIи псори ахэр едгъэтхьэлахэщ.

வசனம்: 56

فَجَعَلۡنَٰهُمۡ سَلَفٗا وَمَثَلٗا لِّلۡأٓخِرِينَ

Ахэр тщIахэщ ипэкIэ къэкIуахэу икIи щапхъэу адрейхэм щхьэкIэ.

வசனம்: 57

۞ وَلَمَّا ضُرِبَ ٱبۡنُ مَرۡيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوۡمُكَ مِنۡهُ يَصِدُّونَ

Мэрям и къуэр щапхъэу къыщахькIэ, уи лъэпкъыр тхъэуэ къыхуогуоукI.

வசனம்: 58

وَقَالُوٓاْ ءَأَٰلِهَتُنَا خَيۡرٌ أَمۡ هُوَۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلَۢاۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٌ خَصِمُونَ

Абыхэм жаIэр: "Дэ ди тхьэхэр нэхъыфI е мыра?" Абыхэм уэ щапхъэу ар пхуагъэув къодэуэнхэ щхьэкIэ. АтIэ ахэр зэдауэ лъэпкъхэщ!

வசனம்: 59

إِنۡ هُوَ إِلَّا عَبۡدٌ أَنۡعَمۡنَا عَلَيۡهِ وَجَعَلۡنَٰهُ مَثَلٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Ар пщылI къудейщ, Ди фIыгъуэм щыщ зэттащ, Исраил и бынхэм щхьэкIэ щапхъэ тщIащ.

வசனம்: 60

وَلَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَا مِنكُم مَّلَٰٓئِكَةٗ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَخۡلُفُونَ

Дэ дыхуейтэмэ мелыIычхэмкIэ фыщызэтхъуэкIынт щIым и деж, ахэр фи къуэдзэ хъунхэт.

வசனம்: 61

وَإِنَّهُۥ لَعِلۡمٞ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمۡتَرُنَّ بِهَا وَٱتَّبِعُونِۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

ИпэжыпIэкIэ, ар Сыхэтым и нагъыщэщ. Абы зыкIи шэч къытевмыхьэ икIи Сэ фыкъыскIэлъыкIуэ. Аращ гъуэгу захуэр.

வசனம்: 62

وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

ШейтIаным зытревмыгъэху, ар фи бий нахуэщ.

வசனம்: 63

وَلَمَّا جَآءَ عِيسَىٰ بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالَ قَدۡ جِئۡتُكُم بِٱلۡحِكۡمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعۡضَ ٱلَّذِي تَخۡتَلِفُونَ فِيهِۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Хьисэ нэщэнэ нахуэхэр къихьу къащыхуэкIуэм жиIащ: "Сэ Iущыгъэ къыфхуэсхьащ, фызэрызэтекI гуэрхэри гурыIуэгъуэ фхуэсщIын щхьэкIэ, Алыхьым фыщышынэ икIи фыкъысхуэжыIэщIэ!

வசனம்: 64

إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

Алыхьыр сэри си Тхьэщ, фэри фи тхьэщ, Абы фыхуэпщылI, аращ гъуэгу захуэр".

வசனம்: 65

فَٱخۡتَلَفَ ٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَيۡنِهِمۡۖ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡ عَذَابِ يَوۡمٍ أَلِيمٍ

Гупхэр ауэ зэтекIахэщ я зэхуакум. Унэхъужащ атIэ залымыгъэ зезыхьахэр хьэзабыр къащытехуэну Махуэ гуауэм!

வசனம்: 66

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Ахэр зыгуэр ежьэхэу ара Сыхьэтыр напIэзыпIэм къатехуэным фIэкIа ар зэхамыщIэу?

வசனம்: 67

ٱلۡأَخِلَّآءُ يَوۡمَئِذِۭ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ إِلَّا ٱلۡمُتَّقِينَ

ФIыуэ зэрылъагъу ныбжьэгъухэр а махуэм зэбий хъунухэщ, тхьэшынагъуэ зыхэлъхэм мыхъумэ.

வசனம்: 68

يَٰعِبَادِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡكُمُ ٱلۡيَوۡمَ وَلَآ أَنتُمۡ تَحۡزَنُونَ

Уэ, Си пщылIхэ! Нобэ шынагъуэ флъагъунукъым икIи гукъеуэ фиIэнукъым.

வசனம்: 69

ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ مُسۡلِمِينَ

Ди нэщэнэхэр зи фIэщ хъуауэ щытахэм, муслъымэнхэу щытахэм.

வசனம்: 70

ٱدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ أَنتُمۡ وَأَزۡوَٰجُكُمۡ تُحۡبَرُونَ

Фихьэ Жэнэтым фэри, фи щхьэгъусэхэри фыгуфIэу.

வசனம்: 71

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِصِحَافٖ مِّن ذَهَبٖ وَأَكۡوَابٖۖ وَفِيهَا مَا تَشۡتَهِيهِ ٱلۡأَنفُسُ وَتَلَذُّ ٱلۡأَعۡيُنُۖ وَأَنتُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Абыхэм къыхурахьэкIынущ хьэкъущыкъу дыщэхэри, фалъэхэри. Абдежым щагъуэтынущ зыхуейуэ хъуар, я нэхэм фIэфIуи хъуар. ИгъащIэкIэ фыкъинэнущ абдежым.

வசனம்: 72

وَتِلۡكَ ٱلۡجَنَّةُ ٱلَّتِيٓ أُورِثۡتُمُوهَا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Аращ Жэнэт щIэину къыфхуэзгъэнар, фщIэуэ щытахэм щхьэкIэ.

வசனம்: 73

لَكُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ كَثِيرَةٞ مِّنۡهَا تَأۡكُلُونَ

Абдежым щыIэщ пхъэщхьэмыщхьэ куэд фэ щхьэкIэ, абы щыщ фшхынущ.

வசனம்: 74

إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ

ГуэныхьыщIэхэр атIэ Жыхьэнэмэм и хьэзабым игъащIэкIэ къыхэнэнущ.

வசனம்: 75

لَا يُفَتَّرُ عَنۡهُمۡ وَهُمۡ فِيهِ مُبۡلِسُونَ

Ахэр псэхупIэ ирагъэхуэнукъым икIи Iэмалыншэу къэнэнухэщ.

வசனம்: 76

وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُواْ هُمُ ٱلظَّٰلِمِينَ

Дэ абыхэм залымыгъэ ятхакъым, атIэ езыхэр залымхэу арат.

வசனம்: 77

وَنَادَوۡاْ يَٰمَٰلِكُ لِيَقۡضِ عَلَيۡنَا رَبُّكَۖ قَالَ إِنَّكُم مَّٰكِثُونَ

Ахэр еджэнухэщ: "Уэ, Малик, уи Тхьэм ди Iуэхур зэфIрегъэкI". Абы жиIэнущ: "Фыкъэнэнущ абдежым".

வசனம்: 78

لَقَدۡ جِئۡنَٰكُم بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَكُمۡ لِلۡحَقِّ كَٰرِهُونَ

Дэ пэжыр къыфхуэтхьат, ауэ фи нэхъыбэм ар яфIэфIакъым.

வசனம்: 79

أَمۡ أَبۡرَمُوٓاْ أَمۡرٗا فَإِنَّا مُبۡرِمُونَ

Абыхэм унафэ къахьыпауэ ара? Дэ унафэ къэтхьагъэхэщ!

வசனம்: 80

أَمۡ يَحۡسَبُونَ أَنَّا لَا نَسۡمَعُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَيۡهِمۡ يَكۡتُبُونَ

Абыхэм къафIэщIу ара яубзыщIымрэ щэхуу зэрызэгурыIуэхэмрэ зэхэдмыхыу? Хьэуэ атIэ! Ди лIыкIуэхэм абыхэм я деж псори ятхыр.

வசனம்: 81

قُلۡ إِن كَانَ لِلرَّحۡمَٰنِ وَلَدٞ فَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡعَٰبِدِينَ

ЖыIэ: "ГущIэгъущIым къуэ иIэтэмэ, сэ япэрейуэ сыхуэпщылIынут абы".

வசனம்: 82

سُبۡحَٰنَ رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ

И щIыхьыр инщ уафэхэмрэ щIылъэмрэ я Тхьэм, Хьэршым и Тхьэм, пэжыжьэщ Ар хужаIэхэм.

வசனம்: 83

فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

Къэгъанэ ахэр щхьэхуэпсалъэхэу икIи теджэгукIхэу, зэрагъэгугъэ махуэр къанэсыху.

வசனம்: 84

وَهُوَ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَآءِ إِلَٰهٞ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَٰهٞۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ

Ар уафэми и Тхьэщ, щIыми и Тхьэщ, Ар АкъылыфIэщ, ЗыщIэщ.

வசனம்: 85

وَتَبَارَكَ ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلسَّاعَةِ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Берычэтыр къыпокIыр уафэхэмрэ, щIымрэ - абыхэм я зэхуакум дэлъымрэ и унафэр зыIэщIэлъым. Аращ зыщIэр Сыхьэтым и пIалъэр, Абы и дежщ здэвгъэзэжынур.

வசனம்: 86

وَلَا يَمۡلِكُ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِ ٱلشَّفَٰعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

Фэ фызэлъэIухэм Абы нэгъуэщIу я IэмыщIэ илъкъым къыщхьэщыжыныгъэр. Къыщхьэщыжынухэр пэж дыдэу щыхьэт къэзыхьахэращ, зыщIэхэращ.

வசனம்: 87

وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَهُمۡ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

Абыхэм уаупщIмэ, хэт къэзыгъэщIахэр? ЖаIэнущ: "Алыхьыращ". Сытым хуэдэу егъэзэкIахэ ахэр!

வசனம்: 88

وَقِيلِهِۦ يَٰرَبِّ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ لَّا يُؤۡمِنُونَ

Абы жиIащ: "Уэ Тхьэ! ИпэжыпIэкIэ, мыхэр джаурхэщ!"

வசனம்: 89

فَٱصۡفَحۡ عَنۡهُمۡ وَقُلۡ سَلَٰمٞۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Уи щIыб яхуэгъазэ мыбыхэми, жыIэ: "Мамырыгъэ!" КъащIэнщ абыхэм куэд мыщIэу!