மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அந்நபஃ - தாரி மொழிபெயர்ப்பு - முஹம்மத் அன்வர் பதக்ஷானி - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

نبأ

வசனம்: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

دربارۀ چه از یکدیگر می‌پرسند؟

வசனம்: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

از خبر بزرگ (می‌پرسند).

வசனம்: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

(خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند.

வசனம்: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست.

வசனம்: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

(باز می‌گویم) چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست.

வசனம்: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

(برپا کردن قیامت به ما چه مشکل است؟) آیا ما زمین را بستر نگردانیده‌ایم؟

வசனம்: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

و کوه‌ها را (همچون) میخ‌ها (نگردانیده‌ایم)؟

வசனம்: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم.

வசனம்: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

و خواب‌تان را سبب آرامش قرار دادیم.

வசனம்: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

و شب را (مانند لباس) پوششی گردانیدیم.

வசனம்: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

و روز را وقتِ تلاش و معاش گردانیدیم.

வசனம்: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

و بالای سر شما هفت آسمانِ محکم بنا نمودیم.

வசனம்: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

و (آفتاب را) چراغ فروزان و درخشنده ساختیم.

வசனம்: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

و از ابرهای متراکم و فشرده آبِ فراوان نازل کردیم.

வசனம்: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

تا به وسیله آن دانه و گیاه را بیرون آریم.

வசனம்: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

و باغ‌های درهم‌پیچیده و انبوه را نیز (آفریدیم).

வசனம்: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

یقیناً روز فیصله، وقت مقرر و معین است.

வசனம்: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

روزی که در صور دمیده شود، پس (به دربار پروردگارتان) گروه گروه بیایید.

வசனம்: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

و آسمان گشوده شود و به صورت دروازه‌هایی باز درآید.

வசனம்: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

و کوه‌ها روان شوند و مانند سراب گردند.

வசனம்: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

البته دوزخ در انتظار (مردم سرکش) است.

வசனம்: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

و برای سرکشان جای بازگشت است.

வசனம்: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

در آن جا مدت طولانی می‌مانند.

வசனம்: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

در آن جا نه سردی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارائی می‌نوشند.

வசனம்: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

مگر آب جوش و زرداب زخم دوزخیان را.

வசனம்: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

این جزایی است مناسب و موافق (حال و وضعیت آن‌ها).

வசனம்: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

(چون) آن‌ها (در دنیا) حساب روز قیامت را امید نداشتند.

வசனம்: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

و آیات ما را به شدت تکذیب کردند.

வசனம்: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

ولی ما هرچیز را با نوشتن حفظ نموده‌ایم.

வசனம்: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

پس (برای‌شان گفته می‌شود که) بچشید عذاب را، چون هرگز به شما جز عذاب نخواهیم افزود.

வசனம்: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

البته برای پرهیزگاران کامیابی بزرگ است.

வசனம்: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

و باغ‌ها، و درختانِ انگور.

வசனம்: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

و دختران نوجوان و هم‌سال.

வசனம்: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

و پیاله‌ای پر از شراب.

வசனம்: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

در آن جا سخن بیهوده و دروغ نمی‌شنوند.

வசனம்: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

این پاداش از سوی پروردگار تو (است) پاداش و بخششی از روی حساب.

வசனம்: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

پروردگار آسمان‌ها و زمین و هرچه در بین آن دو قرار دارد که او بسیار مهربان است، (با این وصف از عظمت او) نمی‌توانند با او سخنی بگویند.

வசனம்: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

روزی که جبرئیل و دیگر فرشته‌ها (به دربار الله) صف‌بسته می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی که پروردگار مهربان به او اجازه دهد و او نیز سخن حق و درست بگوید.

வசனம்: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

آن روز، روز حق (و راست) است، پس هرکه بخواهد نجات یابد (عمل درست انجام دهد) که در روز قیامت به‌سوی او بازمی‌گردد.

வசனம்: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

البته ما شما را از عذاب نزدیک ترسانیدیم، روزی که انسان آنچه را با دستان خویش پیش فرستاده است می‌بیند و کافر می‌گوید: ای کاش من خاک می‌بودم!.