భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అన్-నబఅ - పెర్షియన్ డారి అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

سورۀ نبأ

వచనం: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

دربارۀ چه از یکدیگر می‌پرسند؟

వచనం: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

از خبر بزرگ (می‌پرسند).

వచనం: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

(خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند.

వచనం: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست.

వచనం: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

(باز می‌گویم) چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست.

వచనం: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

(برپا کردن قیامت به ما چه مشکل است؟) آیا ما زمین را بستر نگردانیده‌ایم؟

వచనం: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

و کوه‌ها را (همچون) میخ‌ها (نگردانیده‌ایم)؟

వచనం: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم.

వచనం: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

و خواب‌تان را سبب آرامش قرار دادیم.

వచనం: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

و شب را (مانند لباس) پوششی گردانیدیم.

వచనం: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

و روز را وقتِ تلاش و معاش گردانیدیم.

వచనం: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

و بالای سر شما هفت آسمانِ محکم بنا نمودیم.

వచనం: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

و (آفتاب را) چراغ فروزان و درخشنده ساختیم.

వచనం: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

و از ابرهای متراکم و فشرده آبِ فراوان نازل کردیم.

వచనం: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

تا به وسیله آن دانه و گیاه را بیرون آریم.

వచనం: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

و باغ‌های درهم‌پیچیده و انبوه را نیز (آفریدیم).

వచనం: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

یقیناً روز فیصله، وقت مقرر و معین است.

వచనం: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

روزی که در صور دمیده شود، پس (به دربار پروردگارتان) گروه گروه بیایید.

వచనం: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

و آسمان گشوده شود و به صورت دروازه‌هایی باز درآید.

వచనం: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

و کوه‌ها روان شوند و مانند سراب گردند.

వచనం: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

البته دوزخ در انتظار (مردم سرکش) است.

వచనం: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

و برای سرکشان جای بازگشت است.

వచనం: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

در آن جا مدت طولانی می‌مانند.

వచనం: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

در آن جا نه سردی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارائی می‌نوشند.

వచనం: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

مگر آب جوش و زرداب زخم دوزخیان را.

వచనం: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

این جزایی است مناسب و موافق (حال و وضعیت آن‌ها).

వచనం: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

(چون) آن‌ها (در دنیا) حساب روز قیامت را امید نداشتند.

వచనం: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

و آیات ما را به شدت تکذیب کردند.

వచనం: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

ولی ما هرچیز را با نوشتن حفظ نموده‌ایم.

వచనం: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

پس (برای‌شان گفته می‌شود که) بچشید عذاب را، چون هرگز به شما جز عذاب نخواهیم افزود.

వచనం: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

البته برای پرهیزگاران کامیابی بزرگ است.

వచనం: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

و باغ‌ها، و درختانِ انگور.

వచనం: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

و دختران نوجوان و هم‌سال.

వచనం: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

و پیاله‌ای پر از شراب.

వచనం: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

در آن جا سخن بیهوده و دروغ نمی‌شنوند.

వచనం: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

این پاداش از سوی پروردگار تو (است) پاداش و بخششی از روی حساب.

వచనం: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

پروردگار آسمان‌ها و زمین و هرچه در بین آن دو قرار دارد که او بسیار مهربان است، (با این وصف از عظمت او) نمی‌توانند با او سخنی بگویند.

వచనం: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

روزی که جبرئیل و دیگر فرشته‌ها (به دربار الله) صف‌بسته می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی که پروردگار مهربان به او اجازه دهد و او نیز سخن حق و درست بگوید.

వచనం: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

آن روز، روز حق (و راست) است، پس هرکه بخواهد نجات یابد (عمل درست انجام دهد) که در روز قیامت به‌سوی او بازمی‌گردد.

వచనం: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

البته ما شما را از عذاب نزدیک ترسانیدیم، روزی که انسان آنچه را با دستان خویش پیش فرستاده است می‌بیند و کافر می‌گوید: ای کاش من خاک می‌بودم!.