மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்பஜ்ர் - الترجمة الهولندية - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Soerat Al-Fadjr (De Dageraad)

வசனம்: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

1. Bij de dageraad.

வசனம்: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

2. Bij de tien nachten (de eerste tien van Dhul Hidjah).

வசனம்: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

3. Bij even en oneven.

வசனம்: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

4. En bij de nacht wanneer deze verdwijnt.

வசனம்: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

5. Zijn er in de genoemde eden genoeg bewijzen voor wie verstand heeft.

வசனம்: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

6. Heb jij (o Mohammed) niet gezien hoe jouw Heer met de Aad heeft gehandeld?

வசனம்: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

7. De stad Iram met haar hoge pilaren.

வசனம்: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

8. Zoals nog nooit in het land geschapen zijn?

வசனம்: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

9. En (met) de Thamoed, die rotsen uithieuwen in het dal?

வசனம்: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

10. En (met) de Farao die pinnen had.

வசனம்: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

11. Die in het land de grenzen overschreden.

வசனம்: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

12. En veel ellende daarin veroorzaakten.

வசனம்: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

13. Aldus heeft jullie Heer verschillende soorten martelingen over hen uitgestort.

வசனம்: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

14. Waarlijk, jullie Heer is meest waakzaam (over hen).

வசனம்: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

15. Voor de mens, wanneer zijn Heer hem beproeft met eer en met gunsten dan zegt hij (trots): “Mijn Heer heeft mij geëerd.”

வசனம்: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

16. Maar als Hij hem beproeft door zijn levensmiddelen te verminderen, zegt hij: “Mijn Heer heeft mij vernederd.”

வசனம்: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

17. Nee! Maar jullie behandelen de wezen niet met vriendelijkheid en vrijgevigheid.

வசனம்: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

18. En jullie sporen niet aan om de armen te voeden!

வசனம்: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

19. En jullie verspillen de erfenis, hebzuchtig,

வசனம்: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

20. En jullie hebben de weelde met veel liefde lief!

வசனம்: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

21. Nee! Als de aarde tot poeder vermalen is!

வசனம்: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

22. En jullie Heer komt, met de engelen in rijen.

வசனம்: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

23. En op die dag zal de hel in de nabijheid worden gebracht. Op die dag zal de mens zich herinneren. Maar hoe zal de herinnering hem bevallen?

வசனம்: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

24. Hij zal zeggen: “Wee! Had ik maar (iets) vooruit gestuurd voor (dit) leven!”

வசனம்: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

25. Op die dag zal dan niemand straffen zoals Hij zal straffen.

வசனம்: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

26. En niemand zal vastbinden zoals Hij vastbindt.

வசனம்: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

27. (En er zal tegen de vromen gezegd worden): “O ziel vol rust (door Iman).

வசனம்: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

28. Keer terug naar jouw Heer, tevreden over Zijn welbehagen!

வசனம்: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

29. Voeg je bij Mijn (rechtgeaarde) dienaren toe.

வசனம்: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

30. En treed Mijn paradijs binnen!