மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்கியாமா - ஜெர்மன் மொழிபெயர்ப்பு - அபு ரிழா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Al-Qiyâmah

வசனம்: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Ich schwöre beim Tag der Auferstehung

வசனம்: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

und Ich schwöre bei jeder reumütigen Seele.

வசனம்: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

Meint der Mensch etwa, daß Wir seine Gebeine nicht sammeln werden?

வசனம்: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Aber ja, Wir sind imstande, seine Finger gleichmäßig zu formen.

வசனம்: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Doch der Mensch wünscht sich, Sündhaftigkeit vorauszuschicken.

வசனம்: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Er fragt: "Wann wird der Tag der Auferstehung sein?"

வசனம்: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Dann, wenn das Auge geblendet ist

வசனம்: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

und der Mond sich verfinstert

வசனம்: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

und die Sonne und der Mond miteinander vereinigt werden.

வசனம்: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

An jenem Tage wird der Mensch sagen: "Wohin (könnte ich) nun fliehen?"

வசனம்: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Nein! Es gibt keine Zuflucht!

வசனம்: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

(Nur) bei deinem Herrn wird an jenem Tage die Endstation sein.

வசனம்: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

Verkündet wird dem Menschen an jenem Tage, was er vorausgeschickt und was er zurückgelassen hat.

வசனம்: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Nein, der Mensch ist Zeuge gegen sich selber

வசனம்: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

auch wenn er seine Entschuldigungen vorbringt.

வசனம்: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

Bewege deine Zunge nicht mit ihm (dem Quran), um dich damit zu übereilen.

வசனம்: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Uns obliegt seine Sammlung und seine Verlesung.

வசனம்: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Darum folge seiner Verlesung, wenn Wir ihn verlesen lassen

வசனம்: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

dann obliegt Uns, seine Bedeutung darzulegen.

வசனம்: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Nein, ihr aber liebt das Weltliche

வசனம்: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

und vernachlässigt das Jenseits.

வசனம்: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

An jenem Tage wird es strahlende Gesichter geben

வசனம்: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

die zu ihrem Herrn schauen.

வசனம்: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

Und manche Gesichter werden an jenem Tage gramvoll sein

வசனம்: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

denn sie ahnen, daß ihnen bald darauf ein schreckliches Unglück widerfahren soll.

வசனம்: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Ja! Wenn (die Seele eines Sterbenden) bis zum Schlüsselbein emporsteigt

வசனம்: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

und gesprochen wird: "Wer kann die Zauberformel sprechen(, um sie zu retten)?"

வசனம்: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

und er (der Mensch) wähnt, daß (die Stunde des) Abschieds gekommen ist

வசனம்: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

und (daß) sich Bein mit Bein (im Todeskampf) verfängt

வசனம்: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

dann wird an jenem Tage das Treiben zu deinem Herrn sein

வசனம்: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

denn er spendete nicht und betete nicht

வசனம்: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

sondern er leugnete und wandte sich (von Ihm) ab.

வசனம்: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Dann ging er mit stolzem Gang zu den Seinen.

வசனம்: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

"Wehe dir denn! Wehe!

வசனம்: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Und abermals wehe dir! Und nochmals wehe!"

வசனம்: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

Meint der Mensch etwa, er würde sich selber überlassen sein?

வசனம்: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

War er nicht ein Erguß verspritzten Spermas?

வசனம்: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Dann wurde er ein Blutklumpen; dann bildete und vervollkommnete Er (ihn)

வசனம்: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Alsdann schuf Er aus ihm ein Paar, den Mann und die Frau.

வசனம்: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Ist Er denn nicht imstande, die Toten ins Leben zu rufen?