மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நபஃ - ஜெர்மன் மொழிபெயர்ப்பு - அபு ரிழா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

An-Naba’

வசனம்: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

Wonach befragen sie einander?

வசனம்: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

Nach einer gewaltigen Ankündigung

வசனம்: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

über die sie uneinig sind.

வசனம்: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Nein! Sie werden es bald erfahren.

வசனம்: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Und abermals nein! Sie werden es bald erfahren.

வசனம்: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

Haben Wir nicht die Erde zu einem Lager gemacht

வசனம்: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

und die Berge zu Pflöcken?

வசனம்: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

Und Wir haben euch in Paaren erschaffen

வசனம்: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

und Wir haben euch den Schlaf zur Ruhe gemacht

வசனம்: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

und die Nacht zu einer Hülle

வசனம்: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

und den Tag zum Erwerb des Unterhalts

வசனம்: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

und Wir haben über euch sieben starke (Himmel) erbaut

வசனம்: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

und Wir haben eine hellbrennende Leuchte gemacht

வசனம்: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

und Wir senden aus den Regenwolken Wasser in Strömen hernieder

வசனம்: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

auf daß Wir damit Korn und Kraut hervorbringen

வசனம்: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

sowie üppige Gärten.

வசனம்: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Wahrlich, der Tag der Entscheidung ist ein fester Termin

வசனம்: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

an jenem Tag, da in den Sur gestoßen wird und ihr in Scharen kommt

வசனம்: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

und der Himmel sich öffnet und zu Toren wird

வசனம்: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

und die Berge sich bewegen und zur Luftspiegelung werden.

வசனம்: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Wahrlich, Gahannam ist ein Hinterhalt

வசனம்: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

- eine Heimstätte für die Widerspenstigen

வசனம்: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

die dort Epoche für Epoche bleiben

வசனம்: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

sie werden dort weder Kühle noch Trank kosten

வசனம்: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

außer siedendem Wasser und Eiter.

வசனம்: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

(Dies ist) ein Lohn in angemessener Weise

வசனம்: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

(weil) sie mit keiner Rechenschaft gerechnet haben

வசனம்: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

und gänzlich Unsere Zeichen verleugneten.

வசனம்: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

Und alle Dinge haben Wir restlos niedergeschrieben.

வசனம்: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

"Kostet! Wir werden es euch nicht anders mehren als in der Pein."

வசனம்: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Wahrlich, für die Gottesfürchtigen gibt es einen Gewinn

வசனம்: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

Gärten und Beerengehege

வசனம்: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

und Mädchen mit schwellenden Brüsten, Altersgenossinnen

வசனம்: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

und übervolle Schalen.

வசனம்: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

Dort hören sie weder Geschwätz noch Lüge

வசனம்: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

(dies ist) ein Lohn von deinem Herrn - eine angemessene Gabe.

வசனம்: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Dem Herrn der Himmel und der Erde und alles dessen, was zwischen den beiden ist, dem Allerbarmer; Dem sie nichts vortragen können.

வசனம்: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Am Tage, da Gabriel und die Engel in Reihen stehen, da werden sie nicht sprechen dürfen; ausgenommen der, dem der Allerbarmer es erlaubt, und der nur das Rechte spricht.

வசனம்: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

Dies ist gewiß der Tag. So möge, wer da will, bei seinem Herrn Einkehr halten.

வசனம்: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Wahrlich, Wir haben euch gewarnt vor einer Strafe, die nahe bevorsteht: an einem Tag, da der Mensch erblicken wird, was seine Hände vorausgeschickt haben, und der Ungläubige sagen wird: "O daß ich doch Staub wäre!"