மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நபஃ - தாஜிக் மொழிபெயர்ப்பு - கோஜா மிரோவ் கோஜா மிர் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Сураи Наба (Хабар)

வசனம்: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

1. Аз чи чиз кофирони Қурайш ҳамдигарро мепурсанд?

வசனம்: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

2. Аз он хабари бузурге суол мекунанд,

வசனம்: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

3. ки дар он ихтилоф доранд ва он Қуръон аст, ки хабар медиҳад аз рӯзи баъс^[3074], ки кофирони Қурайш ба он имон наёварда буданд.

[3074]Яъне, зинда гардонидани баъд аз миронидан

வசனம்: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

4. Оре, мушрикон ба зудӣ хоҳанд донист, ки Аллоҳ ба сабаби бовар надоштанашон ба рӯзи қиёмат, эшонро чӣ хоҳад кард?

வசனம்: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

5. Боз ҳам, таъкид менамояд: Оре, ба зудӣ хоҳанд донист! Ин таъкид барои рост ва ҳақиқат будани паёмбарии Расули Аллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам далолат менамояд ва он чи ки ӯ, аз Қуръон ва аз рӯзи зинда гардонидани баъд аз миронидан овардааст. (Дар ин оят ваъид ва таҳдиде аст барои аҳли куффор)

வசனம்: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

6. Оё Мо заминрро бистаре насохтем?

வசனம்: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

7. Ва кӯҳҳоро мехҳое нанамудаем, то замин устувор истад?!

வசனம்: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

8. Ва шуморо ҷуфт-ҷуфт (марду зан) офаридем.

வசனம்: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

9. Ва хобатонро мояи оромиш қарор додем, то баданҳоятон роҳат кунад.

வசனம்: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

10. Ва шабро пӯшишатон қарор додем, ки бо торикиаш шуморо фаро мегирад, чунон ки дар бар дорандаи либосро мепӯшонад.

வசனம்: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

11. Ва рӯзро вақти талоши маъош (касб) қарор додем, то барои ободии ҳаёти худ саъю кӯшиш намоед.

வசனம்: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

12. Ва бар болои саратон ҳафт осмони устувор бино кардем, ки дар он шикофӣ ва нуқсон нест.

வசனம்: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

13. Ва хуршедро чароғи равшане офаридем.

வசனம்: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

14. Аз абрҳои боронафшон оби фаровоне нозил кардем,

வசனம்: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

15 то бо василаи он донаву наботот бирӯёнем барои мардумон ва ҳайвонот

வசனம்: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

16. ва ба василаи он низ бӯстонҳои дарҳампечидароато фармоем.

வசனம்: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

17. Бегумон рӯзи доварӣ (қиёмат,) рӯзест муъайян, барои аввалину охирин

வசனம்: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

18. Рӯзе, ки дар сур^[3075] дамида шавад ва шумо онгоҳ гурӯҳ-гурӯҳ меоед. (Яъне, ҳамаи уммат бо ҳамроҳи пешвоёнашон меоянд.)

[3075] Дар карнай пуф карда шавад ва ҳама аз қабрҳояшон бархезанд ва барои ҳисоб оянд.

வசனம்: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

19. Осмон шикофта шавад ва ҳар сурохӣ даре бошад, то фариштагон аз он дарвозаҳо фуруд оянд

வசனம்: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

20. Ва кӯҳҳо, баъди устувор будан равон сохта шаванд ва чун саробе несту нобуд гарданд.

வசனம்: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

21. Бегумон ҷаҳаннам камингоҳест, дар интизори кофирон ва барои онҳо омода шудааст

வசனம்: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

22. ва барои саркашон бозгаштгоҳест.

வசனம்: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

23. Замонҳои дароз дар он ҷо абадӣ бошанд.

வசனம்: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

24. Дар он ҷо на ҳавои хунукӣ мечашанду на нӯшиданиҳои фораме менӯшанд,

வசனம்: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

25. фақат оби ҷӯшону хуну чирк нӯшанд.

வசனம்: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

26. Ин ҷазоест мувофиқи кирдорашон, ки дар ин дунё чунин амал карда буданд.

வசனம்: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

27. Бегумон, ки онон ба рӯзи ҳисоб умед надоштанд ва наметарсиданд

வசனம்: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

28. Ва оёти Моро ба куллӣ дурӯғ мешумурданд ва ба он чӣ Расули Аллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) оварда буд, онро тасдиқ надоштанд

வசனம்: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

29. Ва ҳама чизро донистаем ва дар, китобе^[3076]сабт кардаем.

[3076] Яъне, Лавҳи Маҳфуз Тафсири Саъдӣ 1\906

வசனம்: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

30. Пас таъми талхии азобро бичашед, эй кофирон, ки дар ҳаққи шумо ҷуз азобе нахоҳем афзуд.

வசனம்: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

31. Албатта парҳезгоронро комёбии бузургест, онон касонеанд, ки аз Парвардигори хеш метарсанд ва амали шоиста мекунанд ва ба дохил шудани ҷаннат комёб мешаванд

வசனம்: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

32. ва барояшон низ бӯстонҳову дарахтони ангур

வசனம்: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

33. ва духтарони навҷавоне ҳамсинну сол

வசனம்: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

34. ва ҷомҳои пур аз шароб

வசனம்: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

35. Ва онҳо дар он ҷо на сухани беҳуда мешунаванд ва на дурӯғ

வசனம்: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

36. ва ин мукофотест аз сӯи Парвардигорат, подош ва бахшише аз рӯи ҳисоб

வசனம்: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

37. Парвардигори осмонҳову замин ва он чӣ миёни онҳост. Он Аллоҳи Раҳмон, дар дунёву охират, ки аз ҳайбати Ӯ сухан гуфта натавонанд,

வசனம்: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

38. рӯзе, ки Ҷабраил ва фариштагон ба саф меистанд ва касе сухан намегӯяд, магар касе ки Аллоҳи Меҳрубон баӯ рухсат диҳад, ва ӯ суханидуруст гӯяд. Ва ҳеҷ касро шафоъат карда наметавонанд, магар ба иҷозати Аллоҳи Меҳрубон

வசனம்: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

39. Он рӯз, рӯзи ҳақ аст. Дар омадани он рӯз ҳеҷ шакке нест. Пас ҳар касе бихоҳад, наҷот ёфтанро аз азоб, роҳи бозгаште ба сӯи Парвардигори худ бигирад бо амалҳои солеҳ.

வசனம்: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

40. Мо шуморо аз азоби рӯзи қиёмат, ки наздикаст, бим додем: рӯзе, ки одамӣ ҳар чиро пешопеш фиристодааст, аз амали нек ё бад, мебинад ва кофир аз сахтии ҳисоб мегӯяд: Эй кош, ман хок мебудам ва боз зинда намешудам.