భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ఖలమ్ - అరబీ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

אל-קלם

వచనం: 1

نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ

1 נון, (שבועה) בעט ובכל אשר רושמים,

వచనం: 2

مَآ أَنتَ بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ بِمَجۡنُونٖ

2 ואין אתה, בחסד ריבונך, משוגע.

వచనం: 3

وَإِنَّ لَكَ لَأَجۡرًا غَيۡرَ مَمۡنُونٖ

3 ואכן אתה ראוי לגמול אינסופי.

వచనం: 4

وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ

4 ואכן, אתה בעל מוסר נשגב.

వచనం: 5

فَسَتُبۡصِرُ وَيُبۡصِرُونَ

5 עוד תראה, וגם (הם) עוד יראו,

వచనం: 6

بِأَييِّكُمُ ٱلۡمَفۡتُونُ

6 מי מבינכם הוא המשוגע.

వచనం: 7

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

7 אכן, ריבונך יודע מי סטה מהדרך, ויודע היטב גם מי מודרך.

వచనం: 8

فَلَا تُطِعِ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

8 לכן, אל תקשיב למשקרים.

వచనం: 9

وَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ

9 הם רוצים שתיסוג, כדי שייסוגו.

వచనం: 10

وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٖ مَّهِينٍ

10 ואל תקשיב לשקרן אשר נשבע לחינם,

వచనం: 11

هَمَّازٖ مَّشَّآءِۭ بِنَمِيمٖ

11 ואל תקשיב לרכלן אשר מוציא דיבה,

వచనం: 12

مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

12 אשר מונע את הטוב, ואשר מעודד חטאים ופשעים.

వచనం: 13

عُتُلِّۭ بَعۡدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ

13 שבנוסף לכל, הוא אכזרי ועקשן בכפירתו.

వచనం: 14

أَن كَانَ ذَا مَالٖ وَبَنِينَ

14 רק מפני שהוא בעל הון והרבה ילדים,

వచనం: 15

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

15 כאשר מוקרא לו אות (משפט מהקוראן), הוא אומר: “אלה בסך הכול מיתוסים של הדורות הקדומים”

వచనం: 16

سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ

16 אך אנחנו נסמן את אפו בבושה!

వచనం: 17

إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ

17 ניסינו אותם כפי שניסינו את בעלי הגן, שזממו לאסוף את פירותיו לפנות בוקר.

వచనం: 18

وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ

18 ולא ישאירו דבר לעניים.

వచనం: 19

فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ

19 ואולם בלילה, בהיותם ישנים פגעה בגנם אש אשר ירדה מאללה,

వచనం: 20

فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ

20 והפכה אותו לשממה.

వచనం: 21

فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ

21 והם קראו זה אל זה בבוקר:

వచనం: 22

أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ

22 “השכימו אל הגן אם ברצונכם לקטוף”.

వచనం: 23

فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ

23 ויצאו לדרכם מתלחשים ביניהם:

వచనం: 24

أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ

24 ”היום, ודאי לא יבוא לפניכם עני לתוכו(לגן)”,

వచనం: 25

وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ

25 והם יצאו מוקדם בבוקר כדי שמזימתם תצליח.

వచనం: 26

فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ

26 אבל, כאשר הם ראו את הגן, הם זעקו “אבדנו!

వచనం: 27

بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ

27 ונותרנו חסרי כל!”

వచనం: 28

قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ

28 החכם שביניהם אמר: “הלא שאלתי אתכם למה לא תשבחו את אללה?”

వచనం: 29

قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

29 והם אמרו: “השבח לאללה, אכן היינו מקפחים”.

వచనం: 30

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ

30 לאחר מכן, הם הסיחו האשמות זה בזה,

వచనం: 31

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ

31 ואמרו: ״ אוי ואבוי לנו, כי סטינו מהדרך,

వచనం: 32

عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ

32 אולי ריבוננו ייתן לנו טוב יותר מזה. אכן, בריבוננו אנו חפצים”.

వచనం: 33

كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ

33 כזה הוא העונש בעולם הזה, אך העונש בעולם הבא גדול יותר, אילו היו יודעים.

వచనం: 34

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

34 אכן, לצדיקים אשר עם אללה מחכים גני העדן.

వచనం: 35

أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ

35 האם נתייחס למוסלמים ככופרים מכחישים?!

వచనం: 36

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

36 מה לכם? כיצד אתם שופטים ?

వచనం: 37

أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبٞ فِيهِ تَدۡرُسُونَ

37 או שיש לכם ספר שממנו אתם לומדים?

వచనం: 38

إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ

38 שבשבילכם יש בו כל מה שתבחרו?

వచనం: 39

أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ

39 או שיש לכם אצלנו שבועה מובטחת עד ליום תחיית המתים, שעל פיה אנו נקבל עלינו את כל מה שאתם דורשים על פי שפוטכם?

వచనం: 40

سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ

40 שאל אותם, מי מהם ערב לזאת?

వచనం: 41

أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ

41 או שיש להם שותפים? יביאו נא את שותפיהם אם הם צודקים!

వచనం: 42

يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ

42 ביום אשר תיחשף צדק, ויוזמנו להשתחוות אך לא יוכלו.

వచనం: 43

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ وَقَدۡ كَانُواْ يُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمۡ سَٰلِمُونَ

43 עיניהם יועלבו ויבוזו, בושה תמלא אותם, שהרי הם הוזמנו להשתחוות (לאללה) כאשר הם היו בריאים ושלמים(בעולם הזה).

వచనం: 44

فَذَرۡنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ

44 ובכן, הנח לי לספל במי שמתכחש לאזהרה הזאת. נפיל עליהם עונש מהמקום שממנו הם לא יצפו לו

వచనం: 45

وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ

45 ואתן להם זמן, כי התכנון שלי יציב וברור.

వచనం: 46

أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ

46 או שאתה דורש מהם גמול, והחובות מכבידים עליהם?

వచనం: 47

أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ

47 או שהם יודעים את הסודות הנסתרותם ואותם הם כותבים?

వచనం: 48

فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ ٱلۡحُوتِ إِذۡ نَادَىٰ وَهُوَ مَكۡظُومٞ

48 לכן, חכה בסבלנות לה הלסת ריבונך, ואל תהיה כמו זה (הנביא יונה) שהיה בתוך הלווייתן כאשר ריבונו קרא אליו בזמן שהוא היה כועס.

వచనం: 49

لَّوۡلَآ أَن تَدَٰرَكَهُۥ نِعۡمَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ لَنُبِذَ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ مَذۡمُومٞ

49 אם לא היו מגיעים אליו הרחמים של ריבונו, הוא היה מוטל אל היבשה החשופה בבושה,

వచనం: 50

فَٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَجَعَلَهُۥ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

50 אך ריבונו בחר בו, ועשה אותו לאחד מהצדיקים

వచనం: 51

وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُۥ لَمَجۡنُونٞ

51 הכופרים כמעט גרמו לך למעוד דרך מבטם, כאשר הם שמעו את הקוראן, ואמרו: “הוא אינו שפוי”.

వచనం: 52

وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

52 אך, אין זו זולת אזהרה (נצחית) לכל העולמים!