భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-హాఖ్ఖహ్ - అరబీ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

אל-חאקה

వచనం: 1

ٱلۡحَآقَّةُ

1 רגע הצדק!

వచనం: 2

مَا ٱلۡحَآقَّةُ

2 מה הוא רגע הצדק?

వచనం: 3

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ

3 ומהו מכלול ידיעתך על רגע הצדק?

వచనం: 4

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ

4 (העמים) ת'מוד ועאד לא האמינו במהלומה הכואבת (יום הדין).

వచనం: 5

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ

5 באשר לת'מוד, הם הוכחדו על ידי המהלומה העוצמתית,

వచనం: 6

وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ

6 ועאד הוכחדו ברוח אלימה והרסנית,

వచనం: 7

سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ

7 אותה שלח עליהם אללה במשך שבעה לילות ושמונה ימים רצופים, ואז יכולת לראות את בני האדם מוטלים מתים כמו גזעי דקלים עקורים וחלולים,

వచనం: 8

فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ

8 והאם ראית שנשאר מהם משהו?

వచనం: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

9 וגם חטאו פרעה ואלה שלפניו וגם הערים שהתהפכו

వచనం: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

10 הם כפרו כשליחו של אללה, והוא הנחית עליהם מהלומה קטלנית.

వచనం: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

11 כאשר העולם הוצף במים, השטנו אתכם בתיבה הבטוחה,

వచనం: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

12 כדי שזה יהיה לכם תזכורת, וכדי שאלה אשר בינה להם יבינו.

వచనం: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

13 וכאשר תישמע תקיעה אחת של השופר,

వచనం: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

14 והארץ וההרים ייעקרו וישתטחו במכה אחת,

వచనం: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

15 באותו היום יקרה אשר יקרה.

వచనం: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

16 ביום ההוא ייבקעו השמים ויתרופפו,

వచనం: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

17 והמלאכים יתייצבו בקצותיהם, שמונה יישאו את כס המלכות של ריבונך מעליהם

వచనం: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

18 ביום ההוא תועמדו לדין, ושום דבר אשר הסתרתם לא יישאר נסתר.

వచనం: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

19 זה אשר יינתן לו ספר רישום מעשיו בידו הימנית, הוא יגיד “הנה לכם, קראו את ספרי,

వచనం: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

20 כי ידעתי שעליי לתת דין וחשבון ”.

వచనం: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

21 ואכן הוא יתענג בחיים המענגים

వచనం: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

22 בגן העליון,

వచనం: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

23 שפירותיו מרובים וקרובים,

వచనం: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

24 (ויאמר להם אללה): “אכלו ושתו והתענגו, מפני שנהגתם לעשות טוב בימים שעברו”.

వచనం: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

25 ואולם, זה אשר יימסר לו ספר הרישום שלו בשמאלו, יאמר לי הלוואי ולא ניתן לי הספר,

వచనం: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

26 ולא הייתי יודע מה חשבוני,

వచనం: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

27 לו רק היה מותי גם סופי.

వచనం: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

28 רכושי לא עזר לי,

వచనం: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

29 ואבדה סמכותי”

వచనం: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

30 (אז יגיד אללה): “תפסוהו וכבלוהו,

వచనం: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

31 בשאול תשרפוהו!

వచనం: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

32 וכבלו אותו בשלשלת שאורכה שבעים אמה.

వచనం: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

33 כי לא האמין באללה האדיר,

వచనం: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

34 ולא נחלץ להאכיל את המסכן

వచనం: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

35 לפיכך אין לו כאן היום חבר קרוב (שיעזור לו).

వచనం: 36

وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ

36 ולא יהיה לו מזון מלבד מוגלה!

వచనం: 37

لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِـُٔونَ

37 שהיא המאכל המיועד לחוטאים!

వచనం: 38

فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ

38 (אללה אומר): “נשבע אני במה שאתם רואים,

వచనం: 39

وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ

39 ובמה שאינכם רואים,

వచనం: 40

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

40 זהו אכן דברו של שליח אציל (אמין),

వచనం: 41

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ

41 לא דבר של משורר. מעט אלה המאמינים!

వచనం: 42

وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

42 ולא דברו של קוסם, מה קצר הוא זיכרונכם!

వచనం: 43

تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

43 (זה) השראת צדק מריבון העולמים!

వచనం: 44

وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ

44 אילו היה בודה, בשמנו, אפילו דבר אחד,

వచనం: 45

لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ

45 היינו אוחזים בו ביד ימיו

వచనం: 46

ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ

46 והיינו עוקרים את עורק ליבו,

వచనం: 47

فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ

47 ולא יוכל איש מכם למנוע בעדנו מלהגיע אליו.

వచనం: 48

وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ

48 זהו סימן תזכורת ליראים.

వచనం: 49

وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ

49 ואנחנו יודעים כי יש בקרבכם מתכחשים.

వచనం: 50

وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

50 אך יגון הוא לכופרים,

వచనం: 51

وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ

51 והוא הצדק המוחלטת.

వచనం: 52

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

52 על כן, הלל את שם ריבונך האדיר.