భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అన్-నబఅ - కజక్ అనువాదం - ఖలీఫా అల్-తాయీ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

суратун-Нәбә

వచనం: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

Олар не нәрседен сұрасады?

వచనం: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

Зор уақиғадан.

వచనం: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

Олар, ол жөнде таласуда.

వచనం: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Әсте олай емес, олар тез біледі.

వచనం: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Тағы олай емес, олар тез біледі.

వచనం: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

Жерді бір төсеніш қылмадық па?

వచనం: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

Тауларды қазық... (77-С. 27-А.)

వచనం: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

Сендерді жүп-жүп жараттық.

వచనం: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

Ұйқыларыңды дем алыс қылдық.

వచనం: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

Түнді жамылғы қылдық.

వచనం: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

Күндізді тіршілікке жараттық.

వచనం: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

Үстеріңе жеті қат берік көк құрдық.

వచనం: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

Жарқыраған шырақ (күн) жараттық.

వచనం: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

Сығылысқан бұлттардан мол жаңбыр жаудырдық.

వచనం: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

Онымен дәнді дахылдарды, өсімдіктерді шығару үшін;

వచనం: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

Және ну бақшалар...

వచనం: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Расында билік күні, белгілі болған бір мерзім.

వచనం: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

ұрілген күні, топ-топ келесіңдер.

వచనం: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

Көктер сетінеп есіктер пайда болады.

వచనం: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

Таулар жүргізіліп, сағым болады.

వచనం: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Әлбетте тозақ күтіп тұрады;

వచనం: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

Азғындардың барар жері.

వచనం: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

Олар онда ғасырларша тұрады.

వచనం: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

Олар онда салқындамайды да сусын татпайды.

వచనం: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

Бірақ қайнап тұрған су және ірің ішеді.

వచనం: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

Қылмыстарына сай бір жаза.

వచనం: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

Өйткені олар, есепке тартылуды ойламаған еді.

వచనం: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

Аяттарымызды мүлде жасынға шығарған еді.

వచనం: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

Әр нәрсені жазып, сақтадық.

వచనం: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

"Енді татыңдар; ал енді сендерге азаптан басқа еш нәрсе таттырмаймыз" (делінеді.)

వచనం: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Негізінде тақуалар үшін құтылу бар.

వచనం: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

Бақшалар, жүзімдер бар.

వచనం: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

Жас өспірім құрдас қыздар бар. (38-С. 52-А., 56-С. 37-А.)

వచనం: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

Толып, тасыған кәсе бар.

వచనం: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

Олар онда бос сөз және өтірік естімейді;

వచనం: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

Раббыңнан толық бір сыйлық.

వచనం: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Көктер мен жердің әрі арасындағылардың Раббы; аса есіркеуші, Оған ешкім тіл қата алмайды.

వచనం: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Ол күні Жебрейіл (Ғ.С.) және періштелер, тізіліп тұрады. Алланың рұхсатынсыз ешкім сөйлемейді әрі дұрысын ғана сөйлейді.

వచనం: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

Сол күн хақ. Ендеше кім қаласа, Раббына барар жол тұтсын.

వచనం: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Негізінде жақын бір азапты ескерттік. Ол күні алдын ала не істегеніне қарайды. Кәпір: "Әттең! Топырақ болып кеткен болсам" дейді.