భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అబస - కజక్ అనువాదం - ఖలీఫా అల్-తాయీ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

сурату Ъабаса

వచనం: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

Қабақ шытып,бет бұрды;

వచనం: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

Оған соқырдың келуімен.

వచనం: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

Қайдан білесің,мүмкін ол тазарар?

వచనం: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

Не үгіт алар,оған үгіт пайда берер.

వచనం: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Ал енді байсынған;(Құрайш бастықтары) келсе,

వచనం: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

Оған көңіл бөлесің.

వచనం: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

Ол тазармаса саған не?

వచనం: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Ал енді саған жұгіріп келген біреу;

వచనం: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

Ол,(Алладан) қорқады.

వచనం: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

Сонда да оған селқос қарайсың.

వచనం: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

Жоқ,олай емес.Әлбетте Құран бір насихат.

వచనం: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Сондықтан кім қаласа,үгіт алады.

వచనం: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

Құрметті нұсқаларда жазулы,

వచనం: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

Жоғары бағаланған тап-таза;

వచనం: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

Елшілердің қолында,

వచనం: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

Ардақта,игі.(Періштелер;Лаухы Махфуздан көшірген.Б.Ж.Х)

వచనం: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Жаны шықсын) Оған,адам баласы қалай қарсы?

వచనం: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

Алла адамды не нәрседен жаратты?

వచనం: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Бір тамшыдан жаратып,оны бейнеледі.

వచనం: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

Сосын оның жолын оңайластырды.

వచనం: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

Кейін оған өлім біріп,оны қабырға қойдырды.

వచనం: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Қалаған сәтте,оны тірілтеді.

వచనం: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

Жоқ,ол Алланың әмірін орындамады.

వచనం: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

Ал енді адамзат,жеген тамағына бір көз салсын.

వచనం: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

Әрине мол су бердік.

వచనం: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

Сосын қара жерді қақ айырдық.

వచనం: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

Сонда жерде дәнді дақылдар өсірдік.

వచనం: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

Жүзімдер,жоңышқалар,

వచనం: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

Зәйтіндер,құрмалар,

వచనం: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

Ну бақшалар,

వచనం: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

Жемістер,өлеңдер;

వచనం: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

Сендер әрі малдарың пайдалану үшін.

వచనం: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

Ал енді қатты дауыс келген сәтте;

వచనం: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

Сол күні,кісі туысынан қашады;

వచనం: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

Шешесінен,әкесінен

వచనం: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

Әйелінен және балаларынан.

వచనం: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

Ол күні әркімнің ісі ауыр.(Әркім өз халымен әлек.)

వచనం: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

Ол күні кейбір жүздер,жарқырайды,

వచనం: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

Күлген қуанышты.

వచనం: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

Ол күні кейбір жүздің үстін шаң басқан болады;

వచనం: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

Оны қара түнек қаптаған болады.

వచనం: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

Міне солар,қарсы келген бұзақылар.