భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అస్-సాఫ్ఫాత్ - ఒరోమో అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Assaaffaat

వచనం: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

(Maleykota) hiriiruu hiriiraniin (kakadha.)

వచనం: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

(Maleeykota) oofiinsa oofaniinis

వచనం: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

(Isaan Qur’aana) dubbisiinsa dubbisaniinis.

వచనం: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

Dhugaan gabbaramaan keessan tokkicha

వచనం: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

(Inni) Gooftaa samii, dachiifi wantoota jidduu isaan lamaanii jiraniiti. Gooftaa bahoowwanitis.

వచనం: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Nuti samii addunyaa faaya urjiileetiin miidhagsineerra.

వచనం: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

Sheyxaana fincilaa ta’e hunda irraas tiksuu (tiksineerra)

వచనం: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

Gara garee ol aanaa hin dhaggeeffachiifamanu. Gama hunda irraa (urjiin) darbataman.

వచనం: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Ari’amuuf jecha (darbatamu) Isaaniif adabbii addaan hin cinnetu jira.

వచనం: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

Warra (wahyii) butiinsa butee, qaanqeen uraa (fulla'aa) ta’e isa hordofe malee.

వచనం: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Mee Isaan gaafadhu, Uumuu keessatti kan irra cimu isaani moo warra uumne kan biraati? Nuti dhoqqee walitti qabattuu irraa isaan uumne.

వచనం: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

Dhugumatti, (diduu isaanii) dinqisiifattee jirta; isaan immoo ni qoosu.

వచనం: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

Yeroo gorfamanis hin gorfamanu.

వచనం: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Yeroo mallattoo arganis ni baacu.

వచనం: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

“Kun Sihrii ifa galaadha malee waan biraatii miti” jadhan.

వచనం: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

“Sila erga duunee, biyyeefi lafee taanee booda, nuti kaafamoodhaa?

వచనం: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

Abbootiin keenya kan jalqabaatis moo?

వచనం: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

(Yaa Muhammad!) “eeyyeen; xiqqaatoo taatanii (kaafamtu)” jedhiin.

వచనం: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Isheen iyyansa tokko qofa; yeroo san isaan ni ilaalu.

వచనం: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

“Yaa badii keenya! Kun guyyaa murtiiti” jedhan.

వచనం: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

“Kun Guyyaa murtii kan isin sobsiisaa turtaniidha” (jedhama).

వచనం: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

“Isaan miidhaa dalagan, hiriyoota (fakkaatoo) isaaniitiifi waan isaan gabbaraa turanis walitti qabaa” (malaykotaan jedhama.)

వచనం: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

“Rabbiin ala (warra gabbaraa turan walitti qabaa); gara karaa ibidda jahiim isaan qajeelchaa.

వచనం: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

Isaan dhaabaa; dhugumatti, isaan ni gaafatamu.

వచనం: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

Sila maal taataniiti waliif hin tumsine?”

వచనం: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Dhugumatti isaan har’a harka kennoodha.

వచనం: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Gariin isaanii garii irratti gara galanii, wal gaafatu.

వచనం: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

Ni jedhu: “dhugumatti, isin mirga irraan [gaarii fakkeessuun] nutti dhufaa turtan.”

వచనం: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Ni jedhuun: “isinumatu mu’uminoota hin ta’ini.

వచనం: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

Nuti isin irratti aangoo hin qabnu turre. Garuu isinumatu ummata daangaa dabroo taatan.”

వచనం: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

Jechi Rabbii keenyaa nurratti mirkanaa’eera; dhugumatti nuti (adabbii) dhandhamoodha.

వచనం: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

Ofii keenyaa jallanneeti isin jallifne” [jedhu].

వచనం: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Isaan guyyaa san adabbii keessatti waliin hirmaatoodha.

వచనం: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Nuti warra badii hojjatan irratti akka kana dalagna.

వచనం: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

Isaan yeroo “Rabbiin malee gabbaramaan dhugaa hin jiru” isaanin jedhamu ni boonu.

వచనం: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

“Sila nuti weellisaa maraataa (kanaaf) gabbaramtoota keenya dhiifnaa?” jedhu.

వచనం: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Lakki! Inni dhugaan dhufeeti ergamtootas dhugoomse.

వచనం: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Isin adabbii laalessaa dhandhamuuf jirtu.

వచనం: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Waan dalagaa turtan malee hin mindeeffamtan.

వచనం: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

gabroottan Rabbii qulqulluu malee.

వచనం: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

Warri sun hiree (kennaa) beekamaa ta’etu isaaniif jira.

వచనం: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

kabajamoo ta’anii fuduraaleen isaaniif taatuudha.

వచనం: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Jannata qananii keessatti (kabajamoodha).

వచనం: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Haala walitti gara galoo ta’aniin sireewwan irratti ta’u.

వచనం: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Kubbaayyaa farsoo qulqulluu irraa ta’een isaan irra naanna’ama.

వచనం: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

Adii, warra dhuganiif mi’ooytuu kan taate.

వచనం: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Ishee keessa dhukkubni hin jiru; isaan ishee irraa hin machaa’anis.

వచనం: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Isaan bira dubartoota ija isaanii gabaabsan, kan ijji babaldhaa ta’etu jira.

వచనం: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

Isaan (qulqullina keessatti) akka hanqaaquu eegamaati.

వచనం: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Gariin isaanii garii irratti, gara galaniiti wal gaafatu.

వచనం: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Jedhaan isaan irraa ta’e ni jedha: “ani (addunyaa irratti) hiriyaan qaba ture.

వచనం: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

Kan “sila ati warra (du’a booda kaafamni akka jiru) amanan irraayii?” jedhu.

వచనం: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

“Sila erga duunee biyyeefi lafee (nyaatame) taanee booda kaafamnee mindeeffamnaa?”

వచనం: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

Ni jedhe: “Sila isin (ana waliin deemtanii ) gadi hin ilaaltanii?”

వచనం: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Gadi millatee walakkaa jahiimitti isa arge.

వచనం: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

Ni jedhe: “Rabbiin kakadhee! Na balleessitee oolte!

వచనం: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Odoo tolli Gooftaa kiyyaa na tiksuu baatee, silaa anis warra (ibidda) seenan irraa ta’een ture.”

వచనం: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(Warri jannataa ni jedhu): “sila nuti lamuu wahii duunaa?

వచనం: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

Du’a keenya kan jalqabaa malee; nuti adabamoos miti.”

వచనం: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Kun isumatu milkii guddaadha.

వచనం: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Fakkaataa kanaatiif hojjattoonni haa hojjatanu.

వచనం: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

Qubannaaf sanatu caala moo, (muka hadhaawaa) zaqquumtu caala?

వచనం: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Dhugumatti Nuti miidhaa raawwattootaaf mokkoroo ishee taasifne.

వచనం: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Isheen muka hundee ibidda jahannam keessaan baatuudha.

వచనం: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

Firiin ishee akka mataalee sheyxaanotaati.

వచనం: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Isaan ishee irraa nyaatanii garaalee isaanii ishee irraa guuttatu.

వచనం: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Sana booda isaaniif (dhugaatii) bishaan danfaa irraa makametu jira.

వచనం: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

Sana booda deebiin isaanii gara ibidda jahannam ta’a.

వచనం: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Isaan abbootii isaanii jallattoota argan.

వచనం: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

Isaan faanoowwan isaanii irra deemu.

వచనం: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Isaan duras irra baay’een ummattoota durii jallatanii jiru.

వచనం: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Dhugumatti isaan keessatti dinniintota erginee jirra.

వచనం: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Booddeen warra dinniinamee akkam akka ta’e ilaali.

వచనం: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii qulqulleeffamoo malee.

వచనం: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Dhugumatti Nuuh nutti lallabee ture; Nuti warri waamicha owwaate waa tolle!

వచనం: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Badii guddaa (bishaanin liqimfamuu) irraa isaafi maatii isaa baraarsine.

వచనం: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Hortee isaa isaanuma (warra badii jalaa) hafan taasifne.

వచనం: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifne.

వచనం: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Nageenyi aalama keessatti Nuuh irra haa jiraatu.

వచనం: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

వచనం: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminootaa irraayi.

వచనం: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sana booda warra kaan ni dhidhimsiifne.

వచనం: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Ibraahiimis hordoftoota (karaa) isaa ( Nuuh) irraayi.

వచనం: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Yeroo Rabbii isaa bira onnee qulqulluun dhufe (dubbadhu).

వచనం: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Yeroo abbaa isaatiifi ummata isaatiin “maal gabbartu?” jedhe.

వచనం: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

“Sila kijibaani, gooftoota Allaahn ala godhachuu feetanii?

వచనం: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Rabbii aalama hundaa irratti yaanni keessan maali?”

వచనం: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Achumaan urjiiwwan keessa ilaalcha tokko ilaale.

వచనం: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

Ani dhukkubsataadha” jedhe.

వచనం: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Isa irraa gara galanii deeman.

వచనం: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Ergasii inni gara gabbaramtoota isaanii maqee “sila hin nyaattanuu?” jedheen.

వచనం: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Maal taatanii hin dubbanne?

వచనం: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Ergasii isaan irratti mirgaan rukuttaa irratti raawwate.

వచనం: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

(Mushrikoonni) saffisaan gara isaa gara galan.

వచనం: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

(Ibraahiim) ni jedhe: “sila waanuma (ofii keessanii) boccan gabbartuu?

వచనం: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

Odoo Allaahn isiniifi waan isin dalagdanis uume jiruu.”

వచనం: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

(Mushrikoonni) ni jedhan: “jaarmaya isaaf ijaaraa; ergasii ibidda boba’aa keessatti isa darbaa.”

వచనం: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Isaan shira isatti baasuu fedhanii Nuti immoo warra jalaa (moo’amoo) isaan taasifne.

వచనం: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Innis ni jedhe: “Ani gara Rabbii kiyyaa deemaadha; Inni na qajeelcha.

వచనం: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

(Yaa) Rabbii (kiyya)! (Ilmaan) gaggaarii naaf kenni.”

వచనం: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Ilma obsaadhaan isa gammachiifne.

వచనం: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Yeroma isa waliin deemuu irra ga’u ni jedhe: “yaa ilma kiyya! Ani manaama keessatti kan si gorra’un arge. Waan siif mul’atu ilaali.” (Ilmis) ni jedhe: “Yaa abbaa kiyya! Waan ajajamte dalagi. Yoo Rabbiin fedhe obsitoota irraa ta’uu na argita.”

వచనం: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

Yeroo isaan lamaanuu (fedha Rabbiitiif) harka kennan, (abbaan ilma isaa kana) adda isaa irratti ciibse.

వచనం: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Nutis “Yaa Ibraahiim!” jechuun itti lallabne.

వచనం: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

“Abjuu (kee) dhugoomsiteetta. Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.”

వచనం: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Dhugumatti, kun mokkoroo ifa galaadha.

వచనం: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Gorra’amaa guddaadhaan isa furre.

వచనం: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf (yaadannoo gaarii) warra boodaa keessatti dhiifne.

వచనం: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Nageenyi Ibraahiim irra haa jiraatu.

వచనం: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Akka kanatti toltuu hojjattoota mindaa isaaniif kennina.

వచనం: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminootaa irraayi.

వచనం: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Is-haaqiin isa gammachiifne, nabiyyii warra gaggaarii irraa kan tae.

వచనం: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Isa irrattiifi Is-haaq irrattis barakaa goone.
Sanyii isaan lamaanii irraa nama toltuu hojjatuufi kan lubbuu isaa miidhaa ifa ta’etu jira.

వచనం: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Muusaafi Haaruun irrattis dhugumatti tola oollee jirra.

వచనం: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Isaan lamaaniifi ummata isaanis rakkina guddaa irraa baraarsinee jirra.

వచనం: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Isaaniif tumsinee, isaanumatu injifattoota ta’an.

వచనం: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Kitaaba ifa ta’e isaaniif kennine.

వచనం: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

Karaa qajeelaa isaan qajeelchine.

వచనం: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaan lamaaniif dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifnee jirra.

వచనం: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Nageenyi Muusaafi Haaruun irra haa jiraatu.

వచనం: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

వచనం: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Isaan lamaanuu gabroota keenya mu’uminoota irraayi.

వచనం: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Ilyaasis ergamtoota irraayi.

వచనం: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Yeroo ummata isaatiin jedhe [yaadadhu]:“Rabbiin hin sadaattanuu?

వచనం: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

Sila ‘Ba’al’^[1] gabbartanii (Gooftaa) warra waa uumu hunda irra caalaa ta’e dhiiftuu?

వచనం: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Allaah Goftaa keessaniifi Gooftaa abbootii keessan isaan jalqabaa ta’e.”

వచనం: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Isa sobsiisan. Kanaafuu isaan dhugumatti (adabaaf) dhiheeffamu.

వచనం: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii qulqulleeffamoo malee.

వచనం: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifnee jirra.

వచనం: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

Nageenyi Ilyaas irra haa jiraatu.

వచనం: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

వచనం: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminoota irraayi.

వచనం: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Luuxiis ergamtoota irraayi.

వచనం: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Yeroo isaafi maatii isaa hunda (adaba jalaa) baraarsine [yaadadhu].

వచనం: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Jaartii (niitii isaa) kan warra (adabbiif) hafan keessa taate malee.

వచనం: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sana booda kan biraa hunda ni balleessine.

వచనం: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Isin ganamfatoo taatanii isaan irra dabartu.

వచనం: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Halkanis (irra qaxxaamurtu); sila sammuu hin qabdanii?

వచనం: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Dhugumatti, (nabi) Yuunusis ergamtoota irraayi.

వచనం: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Yeroo gara doonii (fe’isaan) guutamee sokke [yaadadhu].

వచనం: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

(Namoota doonii waliin) carraa kaasee, warra carraan itti ba’e irraa ta’e.

వచనం: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Haala komatamaa ta’een qurxummiin isa liqimse.

వచనం: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

Odoo inni warra Rabbiin qulqulleessan ^[1] irraa ta’uu baatee;

[1] yeroo qurxummiin isa liqimsite " laa ilaaha illaa anta subhaanaka innii kuntu mina zzaalimiin " jedhee Rabbi kadhate.

వచనం: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

Silaa hanga guyyaa kaafamaniitti garaa isaa (qurxumichaa) keessa jiraata ture.

వచనం: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Isaa dhukkubsataa lafa dirreetti isa darbine.

వచనం: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Muka buqqee irraa ta’e isa irratti biqilchine.

వచనం: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Gara (namoota) kuma dhibbaa yookiin sanarra dabalaniitti isa ergine.

వచనం: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

Ni amannaan hanga yeroo murtaa’eetti isaan qanansiifne

వచనం: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

(Yaa Muhammad!) isaan gaafadhu: “Sila Gooftaa keetiif ilmoon dubaraa ta’aniiti, isaaniif immoo ilmaan dhiiraa ta’anii?”

వచనం: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Moo isaanii argani malaykota dubara uumnee?

వచనం: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Dhagaayaa! Isaan soba isaanii irraa ni jedhu.

వచనం: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

“Rabbiin ni dhale” (jedhu) Dhugumatti, isaan kijiboodha.

వచనం: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Sila Inni ilmaan dubaraati ilmaan dhiiraa irra filatee?

వచనం: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Maal taatan? Akkamitti murteessitan?

వచనం: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Sila hin gorfamtanuu?

వచనం: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Moo ragaa ifa ta’etu isiniif jira?

వచనం: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Yoo kan dhugaa jettan taataniif kitaaba keessaniin koottaa.

వచనం: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Gidduu Isaatiifi gidduu malaykotaatti firummaa godhan. Malaykoonni dhugumatti akka isaan (kun) dhiaatuuf jiran sirritti beekanii jiru.

వచనం: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Waan isaan (kaafirtoonni), isaan jedhan irraa Rabbiin qulqullaa’e.

వచనం: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii isaan qulqulleeffamoo malee (ni dhihaatu).

వచనం: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

Isiniifi wantoonni isin gabbartan.

వచనం: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

Isin isa irratti (nama amane kamillee) jallistootaa miti.

వచనం: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

Namoota ibidda jahannam seenun (itti murtaa’e) malee.

వచనం: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

Nurraa (maleykaan) tokkollee iddoon beekamaan isaaf ta’u malee hin hafu.

వచనం: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

.Nuti (maleykonni), dhugumatti, hiriira galoodha.

వచనం: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

Nuti dhugumatti Rabbiin qulqullessoodha.

వచనం: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Isaan (mushrikoonni) ni jedhu:

వచనం: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

“Odoo yaadannoo warra durii keessaa tokko nu bira jiraatee,

వచనం: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Silaa dhugumatti gabroota Rabbii qulqulleeffamoo taana turre.”

వచనం: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

(Qur’aanni itti dhufnaan) isatti kafaran. Fuula dura beekuuf jiraatu.

వచనం: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Dhugumatti, jechi keenya gabroota keenya ergamtootaaf dabreera.

వచనం: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

Isaan isaanumatu tumsamoodha.

వచనం: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Waraanni keenyas injifattoonni isaanuma (jechuunis dabarte).

వచనం: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Yaa Muhammad!) Yeroo murtaa’eef isaan dhiisii irraa garagali.

వచనం: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Ati itti eegi, fuula dura (waan isaaniif qophaa’e) ni argu.

వచనం: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Sila adabbii keenya jarjarfatanii?

వచనం: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Yeroo (adabbiin) qe’ee isaaniitti bu’e, bariisaan warra dinniinamanii fokkateera.

వచనం: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Yaa Muhammad!) hanga yeroo murtaa’eetti isaan irraa garagali.

వచనం: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Itti eegi, fuula dura (waan isaaniif qophaa’e) ni argu.

వచనం: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

Goftaan kee, Gooftaan injifannaa, waan isaan jedhaniin irraa qulqullaa’e.

వచనం: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nageenyis ergamtoota irra haa jiraatu.

వచనం: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Faaruun hundi kan Allaah, Gooftaa aalama hundaati.