Маънолар таржимаси Сура Мутоффифийн сураси - الترجمة القيرغيزية - Қуръони Карим қомуси

Мутаффифийн

Оят: 1

وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ

Таразадан алдагандарга чоң азап болсун!

Оят: 2

ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ

Алар адамдардан (бир нерсени) өлчөтүп (же тарттырып) алган кезде толтуруп алышат дагы,

Оят: 3

وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ

Бирөөлөргө өлчөп же тартып бергенде кемитип беришет.

Оят: 4

أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ

Алар кайра тирилүүлөрүн ойлонушпайт бекен?

Оят: 5

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

Улуу Күн – Кыяматта!

Оят: 6

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Ал күнү (бардык) адамдар ааламдардын Раббисинин алдында (сурак берүү үчүн) тикесинен туруп калышат!

Оят: 7

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

Жок! Бузукулардын амал китептери «Сижжинде» экени анык!

Оят: 8

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

(Оо, Мухаммад!) сен «Сижжин» эмне экенин билбейсиң!^[1]

[1] “Сижжин” – бул жети кабат жердин түбүндөгү өтө тар, кысылган, караңгы орун. Таразадан кымтып калган кыянатчылардын рухтары жана амал китептери ошол жерде сакталат.

Оят: 9

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Ал – жазылган китеп.

Оят: 10

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

Ал (Кыямат) күндө (аны) жалган дегендерге чоң азап берилет!

Оят: 11

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Алар сурак күндү жалган дегендер.

Оят: 12

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

Ал күндү ар бир чектен чыккан, күнөөгө баткан (каапыр) пенделер «жалган» дешет.

Оят: 13

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

А(лар)га Биздин аяттарыбыз окуп берилген кезде «(бул) байыркылардын жөө жомогу» дешет.

Оят: 14

كَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Жок, тескерисинче, жасаган (күнөө) иштери жүрөктөрүн ороп алган.^[1]

[1] Пайгамбарыбыз саллаллоху алайхи ва саллам айткан: “Эгер пенде бир күнөө иш жасаса, жүрөгүнө чекиттей кара так орноп калат. Ошондо, эгер Аллах тааладан кечирим сурап, тообо кылса жүрөгү тазаланат. Эгерде күнөө ишин улантчу болсо, ал кара так чоңоюп-чоңоюп олтуруп, бүт жүрөгүн ороп калат”. (Куртубий)

Оят: 15

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

Чынында, ошол (Кыямат) күнү алар Раббилеринен тосулган болушат.^[1]

[1] Кыяматта үч түрлүү азап бар: биринчиси: от-тозок азабы, экинчиси: жемелеп, сөгүш берүү азабы, үчүнчүсү Аллахтын жүзүн көрүүдөн бей насип калуу азабы.

Оят: 16

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

Андан соң, алар тозокко ташталышат.

Оят: 17

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Кийин аларга: «Силер аны «жалган» деген нерсе (тозок) ушул!» – деп айтылат.

Оят: 18

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

Чынында, жакшы пенделердин китептери^[1] «Иллийюнда».

[1] Амал баракчалары

Оят: 19

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

(Оо, Мухаммад!) Сен «Иллийюн» эмне экенин билбейсиң.^[1]

[1] «Иллийюн» - бул Сижжиндин тескериси. Эгер Сижжин жети кабат жердин түбүндө болсо, Иллийюн жогорку бейиштердеги орун. Ал жерде бейиши болгон пенделердин амал китептери сакталат.

Оят: 20

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Ал – жазылган китеп.

Оят: 21

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

Аны (Аллахка) жакындар (периштелер) көрүп турат.

Оят: 22

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

Жакшы (ыймандуу) пенделер «Наим» (деп аталган) бейиштерде.

Оят: 23

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

Сөрүлөрдүн үстүндө (бейиш нээматтарына) карап олтурушат.

Оят: 24

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

Сен алардын жүздөрүнөн «Наим» бейишинин кубаныч-таасирин көрөсүң.

Оят: 25

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

Аларга (мас кылуу кесепетинен) сакталган таттуу шараптар ичирилет.

Оят: 26

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

Ал шараптын сактагычы - «миск».^[1] Эми, ушул нерсе үчүн жарышкандар жарышсын!

[1] «Миск» - бул жыпар жыты өтө күчтүү болгон нерсе. Ошол нерсени шарапка аралаштыруу менен анын жыты сакталып, мас кылуучу касиети жоготулат.

Оят: 27

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

Ал шараптын (дагы бир) аралашмасы «таснимден».

Оят: 28

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

(Тасним - бул) Аллахка эң жакын болгон пенделер гана иче ала турган булак.

Оят: 29

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

Ал эми, күнөөкөр адамдар (бул дүйнөдө) ыймандуу кишилердин үстүнөн күлгөн.

Оят: 30

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

(Ыймандуулар) алардын жанынан өткөндө, (бири-бирине) ымдап көргөзүп, шылдыңдашкан.

Оят: 31

وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

Үй-бүлөсүнө кайтканда (мыскылдагандан ырахат алып) кубанычтуу кайтышкан.

Оят: 32

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

Эгер аларды көрүп калса, «Булар - адашкандар» деп айтышкан.

Оят: 33

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

Алар (каапырлар) аларга (ыймандууларга) кароолчу кылып жиберилбеген го!

Оят: 34

فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ

Эми, ал (Кыямат) күндө болсо, ыйман келтиргендер каапырлардын үстүнөн күлүшөт.

Оят: 35

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

Сөрүлөрдүн үстүндө (бейиш нээматтарына) карап олтурушат.

Оят: 36

هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡكُفَّارُ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

Каапырлар жасаган (күнөө) иштерине сооп алмак беле?!