Маънолар таржимаси Сура Фажр сураси - الترجمة القيرغيزية - Қуръони Карим қомуси

Фажр

Оят: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

Таңга ант!

Оят: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

Он түнгө ант!

Оят: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

Жуп менен такка ант!

Оят: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

Жана өтүп жаткан түнгө ант!^[1]

[1] Бул аяттардагы “таң”- Курбан айт күндүн таңы, “он түн”- Зул-Хижжа айынын алгачкы он түнү, “жуп”- бул Зул-Хижжанын онунчу күнү, “так”- тогузунчу – Арафат күнү. Ал эми, “өтүп жаткан түн”- бул Курбан айттын түнү. Чынында Аллах таала ант үчүн тандаган бул төрт нерсенин улуулугу, орчундуулугу акылдуу адамды канааттандырат.

Оят: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

Ушул(айтылганд)арда акылдуу адам үчүн (канааттандырарлык) ант бар болсо керек эле?!

Оят: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Раббиң Аад коомун эмне кылганын көрбөдүңбү?!

Оят: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

Түркүктүү Ирамды^[1] (эмне кылганынчы?)

[1] Бул аяттагы "Ирам"ды кээ бир тафсирчилер шаар дешет. Бирок, Ирам деген ошол мезгилде жашаган уруулардын бири экенине далил көбүрөөк.

Оят: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Ага окшогон (курулуш) эч бир өлкөдө жаратылбаган эле.^[1]

[1] Аад коому кумдуу чөлдө жашаганына карабай, түркүктүү чатырлардан Ирам деген шаар кура алган аябай чоң келбеттүү, бакубат эл болгон. Алар пайгамбарлары Худ алейхи саламга кордук көргөзгөндө Аллах таала катуу шамал жиберип бардыгын кыйраткан.

Оят: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

Жана өрөөндө (үй куруу үчүн) аска зоолорду ойгон Самуд коомун (Раббиң эмне кылганын көрбөдүңбү?)

Оят: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

Аскерлердин ээси Фараонду (кандай жазалаганын көрбөдүңбү?)

Оят: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Алар (ар кайсы) өлкөлөрдө чектен чыгып кетишкен.

Оят: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

жана бузукулукту көбөйтүшкөн болчу.

Оят: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

Раббиң алардын башына ар түрдүү азаптарды жаадырды.

Оят: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

Чынында, Раббиң көзөмөлдөп туруучу.

Оят: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

Раббиси инсанды (байлык менен) сынап, ага жоомарттык көргөзсө жана нээмат берсе “Раббим мени урматтады” дейт.

Оят: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

Ал эми, аны (кембагалдык менен) сынап, ырыскысын ченеп берсе, “Раббим мени кордоду” дейт.

Оят: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

Жок! Силер жетимди ызааттабайсыңар!

Оят: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

Кедейди тамактандырууга (бири-бириңерди) үгүттөбөйсүңөр!

Оят: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

Жана (жетимге тиешелүү) мурасты суктук менен жейсиңер!

Оят: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

Жана мал-дүйнөнү жан-дилиңер менен сүйөсүңөр!

Оят: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

Жок! Качан (Кыямат башталып) жер катуу титирегенде

Оят: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

жана Раббиң менен периштелер сап-сап болуп келгенде...,

Оят: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

Ошол күнү тозок жакын алып келингенде, дал ошол күнү гана (каапыр) инсан (бул дүйнөдөгү каталарын) эстейт. Бирок, эми (бул) эстөө ага пайда берсе кана!

Оят: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

(Ошондо ал) “Кана эми, (Акыреттеги) жашоомо (кандайдыр сооп) алып келген болсом!” дейт.^[1]

[1] Ага Аллахтын жазасы буйрулат: колу-бутун кишендер менен байланып азапка салынат.

Оят: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

Ал күнү Аллах азаптагандай эч ким азаптай албайт.

Оят: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

Аллах байлагандай эч ким байлай албайт!^[1]

[1] Ал күндө ыймансыздардын жаны туйлап, толгонуп, дүйнөдө татыксыз жашаганы себептүү бушайман чегип турган болсо, ыймандуулардын жаны тынч, бейпил жана ыраазы болуп турат.

Оят: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

Оо, тынч – бейпил жан!

Оят: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

(Менден) ыраазы болгон жана (Мени) ыраазы кылган абалда Раббиңе кайткын.

Оят: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

Менин (жакшы) пенделериме кошулгун.

Оят: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

жана Менин бейишиме киргин!