අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් ෆජ්ර් - الترجمة القيرغيزية - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Фажр

වාක්‍යය: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

Таңга ант!

වාක්‍යය: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

Он түнгө ант!

වාක්‍යය: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

Жуп менен такка ант!

වාක්‍යය: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

Жана өтүп жаткан түнгө ант!^[1]

[1] Бул аяттардагы “таң”- Курбан айт күндүн таңы, “он түн”- Зул-Хижжа айынын алгачкы он түнү, “жуп”- бул Зул-Хижжанын онунчу күнү, “так”- тогузунчу – Арафат күнү. Ал эми, “өтүп жаткан түн”- бул Курбан айттын түнү. Чынында Аллах таала ант үчүн тандаган бул төрт нерсенин улуулугу, орчундуулугу акылдуу адамды канааттандырат.

වාක්‍යය: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

Ушул(айтылганд)арда акылдуу адам үчүн (канааттандырарлык) ант бар болсо керек эле?!

වාක්‍යය: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Раббиң Аад коомун эмне кылганын көрбөдүңбү?!

වාක්‍යය: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

Түркүктүү Ирамды^[1] (эмне кылганынчы?)

[1] Бул аяттагы "Ирам"ды кээ бир тафсирчилер шаар дешет. Бирок, Ирам деген ошол мезгилде жашаган уруулардын бири экенине далил көбүрөөк.

වාක්‍යය: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Ага окшогон (курулуш) эч бир өлкөдө жаратылбаган эле.^[1]

[1] Аад коому кумдуу чөлдө жашаганына карабай, түркүктүү чатырлардан Ирам деген шаар кура алган аябай чоң келбеттүү, бакубат эл болгон. Алар пайгамбарлары Худ алейхи саламга кордук көргөзгөндө Аллах таала катуу шамал жиберип бардыгын кыйраткан.

වාක්‍යය: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

Жана өрөөндө (үй куруу үчүн) аска зоолорду ойгон Самуд коомун (Раббиң эмне кылганын көрбөдүңбү?)

වාක්‍යය: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

Аскерлердин ээси Фараонду (кандай жазалаганын көрбөдүңбү?)

වාක්‍යය: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Алар (ар кайсы) өлкөлөрдө чектен чыгып кетишкен.

වාක්‍යය: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

жана бузукулукту көбөйтүшкөн болчу.

වාක්‍යය: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

Раббиң алардын башына ар түрдүү азаптарды жаадырды.

වාක්‍යය: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

Чынында, Раббиң көзөмөлдөп туруучу.

වාක්‍යය: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

Раббиси инсанды (байлык менен) сынап, ага жоомарттык көргөзсө жана нээмат берсе “Раббим мени урматтады” дейт.

වාක්‍යය: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

Ал эми, аны (кембагалдык менен) сынап, ырыскысын ченеп берсе, “Раббим мени кордоду” дейт.

වාක්‍යය: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

Жок! Силер жетимди ызааттабайсыңар!

වාක්‍යය: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

Кедейди тамактандырууга (бири-бириңерди) үгүттөбөйсүңөр!

වාක්‍යය: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

Жана (жетимге тиешелүү) мурасты суктук менен жейсиңер!

වාක්‍යය: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

Жана мал-дүйнөнү жан-дилиңер менен сүйөсүңөр!

වාක්‍යය: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

Жок! Качан (Кыямат башталып) жер катуу титирегенде

වාක්‍යය: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

жана Раббиң менен периштелер сап-сап болуп келгенде...,

වාක්‍යය: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

Ошол күнү тозок жакын алып келингенде, дал ошол күнү гана (каапыр) инсан (бул дүйнөдөгү каталарын) эстейт. Бирок, эми (бул) эстөө ага пайда берсе кана!

වාක්‍යය: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

(Ошондо ал) “Кана эми, (Акыреттеги) жашоомо (кандайдыр сооп) алып келген болсом!” дейт.^[1]

[1] Ага Аллахтын жазасы буйрулат: колу-бутун кишендер менен байланып азапка салынат.

වාක්‍යය: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

Ал күнү Аллах азаптагандай эч ким азаптай албайт.

වාක්‍යය: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

Аллах байлагандай эч ким байлай албайт!^[1]

[1] Ал күндө ыймансыздардын жаны туйлап, толгонуп, дүйнөдө татыксыз жашаганы себептүү бушайман чегип турган болсо, ыймандуулардын жаны тынч, бейпил жана ыраазы болуп турат.

වාක්‍යය: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

Оо, тынч – бейпил жан!

වාක්‍යය: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

(Менден) ыраазы болгон жана (Мени) ыраазы кылган абалда Раббиңе кайткын.

වාක්‍යය: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

Менин (жакшы) пенделериме кошулгун.

වාක්‍යය: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

жана Менин бейишиме киргин!