Маънолар таржимаси Сура Нозиъот сураси - Тожикча таржима, мутаржим: Хўжамиров Хўжамир. - Қуръони Карим қомуси

Сураи Нозиъот (Фариштагони гирандаи ҷон)

Оят: 1

وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا

1. Аллоҳ савганд ёд мекунад ба фариштагоне, ки ҷонҳои кофиронро ба сахтӣ мегиранд

Оят: 2

وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا

2. ва савганд ба фариштагоне, ки ҷонҳои мӯъминонро ба осонӣ мегиранд

Оят: 3

وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا

3. ва савганд ба фариштагоне, ки барои расонидани фармони Аллоҳ шинокунон ва шитобон аз осмон фуруд меоянд

Оят: 4

فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا

4. ва савганд, ба фариштагоне, ки бар якдигар сабқат мекунанд дар иҷро намудани амрҳои Парвардигор

Оят: 5

فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا

5. ва савганд^[3077] ба фариштагоне, ки ҳамаи корҳоро тадбир мекунанд,

[3077]Ҷоиз нест барои одамӣ қасам хӯрдан ба ғайри Аллоҳ, зеро чунин амал ширк аст.

Оят: 6

يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ

6. ки он рӯз, ки нахустин нафхаи^[3078] қиёмат, ки нафхаи миронидан аст, заминро биларзонад

[3078] Дамидан дар сур

Оят: 7

تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ

7. ва нафхаи дуввум аз паси он биёяд, мардум аз нав зинда хоҳанд шуд.

Оят: 8

قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ

8. Дар он рӯз дилҳои кофирон аз сахтии тарс дар ларза бошанд,

Оят: 9

أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ

9. ва азобу даҳшатҳои рӯзи қиёматро мушоҳида кунанд, бар чашмонашон хорӣ ва фурӯафтодагӣ намоён шавад.

Оят: 10

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ

10. Мункирони рӯзи аз нав зинда гардонидани баъд аз миронидан мегӯянд: Оё мо ба ҳолати нахустин бозмегардем,

Оят: 11

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ

11. он гоҳ ки устухонҳое пӯсида будем?

Оят: 12

قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ

12. Гӯянд: Ин бозгашти мо бозгаштест зиёновар!

Оят: 13

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ

13. Пас танҳо як овози баланд аст.

Оят: 14

فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ

14. ва онгоҳ онон дар замини ҳамвор (саҳрои қиёмат) меоянд.

Оят: 15

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

15. Эй Паёмбар, оё қиссаи Мӯсо алайҳис салом ба ту расидааст?

Оят: 16

إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى

16. Он гоҳ ки Парвардигораш ӯро дар водии муқаддаси Туво^[3079]садо кард:

[3079]Он водӣ дар кӯҳи Сино воқеъ аст.

Оят: 17

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

17. Ба сӯи Фиръавн бирав, ки ӯ дар гуноҳ аз ҳад гузаштааст.

Оят: 18

فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ

18. Бигӯ: Оё туро рағбате ҳаст, ки покиза шавӣ ва ба имон нафси худро ороста кунӣ

Оят: 19

وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ

19. ва ман туро ба сӯи Парвардигорат роҳ бинамоям ва то ту битарсӣ аз Ӯ?

Оят: 20

فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

20. Пас, Мӯсо ба Фиръавн он мӯъҷизаи бузург; асо ва дастро нишон дод.

Оят: 21

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ

21. Ва Фиръавн паёмбари Аллоҳ Мӯсо (алайҳиссалом)ро дурӯғ бароварду нофармонӣ кард.

Оят: 22

ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ

22. Сипас пушт гардонд аз имон ва бар зидди Мӯсосаъй ва талош мекард.

Оят: 23

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ

23. Пас ҳама аҳли мамлакаташро ҷамъ кард ва нидо дод

Оят: 24

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ

24. ва гуфт: Ман Парвардигори бузурги шумо ҳастам!

Оят: 25

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ

25. Пас Парвардигорашӯро ба азоби охирату дунё гирифтор кард.

Оят: 26

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ

26. Бегумон дар ин кирдори Фиръавн ва он азобе, ки бар вай нозил шуд, панди бузургест барои касе, ки аз Аллоҳ метарсад!

Оят: 27

ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا

27. Эй одамон, оё офариниши шумо сахттар аст ё офариниши осмоне ки Аллоҳ онро сохтааст?

Оят: 28

رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا

28. Баландии онро барафрошт ва онро устувор кард,

Оят: 29

وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا

29. шабашро торик кард ба фурӯ рафтани офтоб ва рӯзашро равшан кард ба баромадани офтоб

Оят: 30

وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ

30. ва баъд аз халқи осмон заминро паҳн кард

Оят: 31

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا

31. ва аз он об берун овард ва чарогоҳҳо падид овард

Оят: 32

وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

32. ва кӯҳҳоро устувор сохт,

Оят: 33

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

33. барои фоидаи шумо ва чорпоёнатон. Аз нав зинда гардонидани шумо рӯзи қиёмат дар назди Аллоҳ осонтараст аз офариниши ин чизҳо.

Оят: 34

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

34. Чун он ҳодисаи бузурги қиёмат даррасад,

Оят: 35

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

35. рӯзе, ки одамӣ ҳамаи амалҳои худро аз неку бад ба ёд оварад

Оят: 36

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

36. ва дӯзах барои ҳар фарди бино ошкор ва намоён мегардад.

Оят: 37

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

37. Пас ҳар кӣ аз ҳад гузашта бошад дар куфру исён

Оят: 38

وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

38. ва зиндагии инҷаҳонро бар зиндагии охират ихтиёр карда бошад,

Оят: 39

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

39. бегумон ҷаҳаннам ҷойгоҳи ӯст.

Оят: 40

وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

40. Аммо ҳар кас, ки аз истодан дар баробари Парвардигораш тарсида бошад ва нафси худро аз ҳаво ва ҳавас боздошта бошад,

Оят: 41

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

41. пас бегумон биҳишт ҷойгоҳи ӯст.

Оят: 42

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

42. Эй Паёмбар, туро мушрикон тамасхуромезона аз қиёмат мепурсанд, ки чӣ вақт воқеъ шавад.

Оят: 43

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

43. Аз воқеъ шудани он туро чӣ хабарест?

Оят: 44

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

44. Балки, огоҳӣ аз замони барпо шавии қиёмат ба Парвардигорат аст.

Оят: 45

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

45. Ту танҳо бимдиҳандаи касе ҳастӣ, ки аз қиёмат метарсад.

Оят: 46

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

46. Рӯзе, ки онро бубинанд, аз ҳавли қиёмат пиндоранд дар ин ҷаҳон фақат як шомгоҳ ё чоштгоҳ истодаанд.