Маънолар таржимаси Сура Иншиқоқ сураси - Ўзбекча таржима, мутаржим: Алоуддин Мансур - Қуръони Карим қомуси

Иншиқоқ сураси

Оят: 1

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ

1. Осмон ёрилган вақт;

Оят: 2

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ

2. Ва у Парвардигори(нинг ёрилиш тўғрисидаги амри)га қулоқ тутган — (мана шу амрга) лойиқ топилган вақтда;

Оят: 3

وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ

3. Ер ёйилган (теп-текис бўлган) вақт;

Оят: 4

وَأَلۡقَتۡ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتۡ

4. Ва ўз ичидаги (жасадларни устига) чиқариб ташлаб, бўшаниб олган вақт;

Оят: 5

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ

5. Ва у Парвардигори(нинг ёйилиб, теп-текис бўлиш тўғрисидаги амри)га қулоқ тутган — (мана шу амрга) лойиқ топилган вақтда (ана ўша Қиёмат Кунида ҳар бир инсон ўзи қилиб ўтган амалларига рўбарў бўлур)!

Оят: 6

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحٗا فَمُلَٰقِيهِ

6. Эй инсон, албатта сен меҳнат-машаққат чекиб Парвардигорингга (яъни, Унинг мукофот ёки жазосига) боргувчисан, бас, (бу ҳаёти дунёдан ўтганингдан сўнг) У зотга йўлиққувчисан.

Оят: 7

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ

7. Ана энди кимнинг номаи аъмоли ўнг томонидан берилса.

Оят: 8

فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابٗا يَسِيرٗا

8. Бас, у осон ҳисоб билан ҳисоб-китоб қилинажак,

Оят: 9

وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا

9. Ва ўз(ининг жаннатдаги) аҳли-оиласига шоду хуррам ҳолда қайтажак.

Оят: 10

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ

10. Энди кимнинг номаи аъмоли орқа томонидан берилса,

Оят: 11

فَسَوۡفَ يَدۡعُواْ ثُبُورٗا

11. Бас, у ўлимини чақириб қолажак.

Оят: 12

وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا

12. Ва дўзахга киражак!

Оят: 13

إِنَّهُۥ كَانَ فِيٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا

13. Дарвоқеъ, у (ҳаёти-дунёдалик пайтида) аҳли оиласида (ўз куфру исёни билан) шоду хуррам эди.

Оят: 14

إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ

14. Албатта у ўзининг ҳеч қачон (Парвардигори ҳузурига) қайтмаслигига ишонар эди.

Оят: 15

بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرٗا

15. Йўқ, Парвардигори уни шубҳасиз кўриб тургувчи эди.

Оят: 16

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ

16. Бас, Мен (қуёш ботаётган пайтда бутун уфқни қоплаб оладиган) шафаққа қасам;

Оят: 17

وَٱلَّيۡلِ وَمَا وَسَقَ

17. Кеча ва у қамраб олган (барча) нарсага қасам;

Оят: 18

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ

18. Ҳамда тўла бўлган вақтидаги ойга (яъни, тўлин ойга) қасам ичурманки,

Оят: 19

لَتَرۡكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ

19. Албатта сизлар (эй инсонлар), табақадан табақага минурсизлар (яъни, бир ҳолдан иккинчи ҳолга кўчиб турурсизлар).

И з о ҳ. Ушбу оятларда Аллоҳ таолонинг илоҳий қалами билан ҳар бир инсоннинг ҳаёт-мамотидаги бир ҳолдан иккинчи ҳолга кўчиши тўғрисида бетакрор манзара чизиб берилди. Дарҳақиқат, худди уфқни қон йиғлатиб кун ботиб, сўнг атрофни тун зулмати қоплаб, кейин самога балқиб чиққан тўлин ой кечани бамисоли кундузга айлантириб, агар ерга игна тушса топилгудек ёруғ қилиб юборгани каби ҳар бир инсон ҳам ўз ҳаётининг шомида устида турган яқинларини қон йиғлатиб, ўлим деб аталган остонадан ҳатлайди. Энди у ёш тамоман бошқа бир ҳолат — худди тун қоронғулиги янглиғ қабр зулмати. Лекин бу асло сўнгги ҳолат эмас, балки киши бошидаги ҳолатлар занжирининг бир ҳалқаси холос. Навдатдаги ҳолат Қиёмат қойим бўлган Кунда рўй беради. У Кунда худди тўлин ой тун қоронғулигида яшириниб ётган барча нарсани ошкор қилганидек, ҳар бир кишининг қоронғу ўтмиши ибтидосидан интиҳосигача, ипидан-игнасигача ёритилиб, ҳисоб-китоб қилинади ва навбат кейинги ҳолатларга келади. Улар энди абадий саодат ёки мангу азобдир! Шундоқ экан...

Оят: 20

فَمَا لَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

20. Бас, нега улар иймон келтирмайдилар?!

Оят: 21

وَإِذَا قُرِئَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا يَسۡجُدُونَۤ۩

21. Уларга Қуръон қироат қилинган вақтида эса (унга иймон келтиришиб, Яратганга) сажда қилмайдилар?!

И з о ҳ. Бу ояти карима навбатдаги сажда ояти бўлиб, у тиловат қилинганида ўқувчига ҳам, тингловчига ҳам бир марта Аллоҳга сажда қилиш вожиб бўлади.

Оят: 22

بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ

22. Йўқ, улар (Қуръонни ҳам, Қиёмат Куни қайта тирилишни ҳам) ёлғон дерлар!

Оят: 23

وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُوعُونَ

23. Аллоҳ эса улар ичларига солиб яшираётган нарсаларини (яъни, куфрларини, иймонсизликларини) жуда яхши билгувчидир!

Оят: 24

فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

24. Бас, (эй Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом), сиз уларга аламли азоб «хушхабари»ни беринг!

Оят: 25

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونِۭ

25. Фақатгина иймон келтирган ва яхши амаллар қилган зотлар учун битмас-туганмас ажр-мукофот бордир.