የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ አል ቀለም - የቦሽቶውኛ ትርጉም - በሩዋድ ማዕከል - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

القلم

አንቀጽ: 1

نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُوْنَ ۟ۙ

ن ^[1] قسم دى پر قلم او پر هغه څه چې ليكي يې.

[1] د سورت په پيل کې دغو مقطعاتو تورو کې د قرآن کريم اعجاز ته اشاره ده؛ ځکه چې په دې مشرکانو ته چلينج ورکړل شوی نو له مقابلې يې ناتوانه شول، په داسې حال کې چې دا قرآن له هماغو تورو جوړ شوی له کومو چې د عربو ژبه جوړه ده.
نو د قرآن په څېر د بل کلام راوړلو څخه د عربو ناتواني - سره له دې چې د نړۍ فصيح خلک وو- په دې دلالت کوي چي دا قرآن د الله له لوري وحي شوی دی.

አንቀጽ: 2

مَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

نه يې ته په نعمت د رب ستا لیونی.

አንቀጽ: 3

وَاِنَّ لَكَ لَاَجْرًا غَیْرَ مَمْنُوْنٍ ۟ۚ

او بېشكه ستا لپاره هرومرو نه ختمېدونكې بدله ده.

አንቀጽ: 4

وَاِنَّكَ لَعَلٰی خُلُقٍ عَظِیْمٍ ۟

او ته په رېښتيا پر سترو اخلاقو (سم) يې.

አንቀጽ: 5

فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُوْنَ ۟ۙ

نو زر دی چې به ته هم ووینې او هغوى به هم وويني.

አንቀጽ: 6

بِاَیِّىكُمُ الْمَفْتُوْنُ ۟

چې له تاسو په كوم يوه كې لېونتوب دى.

አንቀጽ: 7

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ۪— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

په رېښتيا همغه ستا رب په هغه چا ښه پوه دى چې له لارې يې اوښتى او همغه په لار موندونكو هم ښه پوه دى.

አንቀጽ: 8

فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِیْنَ ۟

نو د درواغ ګڼونكو پيروي مه کوه.

አንቀጽ: 9

وَدُّوْا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُوْنَ ۟

هغوى غواړي چې ته نرمي وكړې نو هغوى به هم نرمي وکړي.

አንቀጽ: 10

وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِیْنٍ ۟ۙ

او مه د هر قسم خور سپك (سړي) پيروي کوه.

አንቀጽ: 11

هَمَّازٍ مَّشَّآءٍ بِنَمِیْمٍ ۟ۙ

چې عیب ویونکی، او د خبرو وړونكى راوړونكى [چغلي کوونکی] وي.

አንቀጽ: 12

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

د نېكۍ ايساروونكى، تېرى كوونكى ډیر بد کاره وي.

አንቀጽ: 13

عُتُلٍّۢ بَعْدَ ذٰلِكَ زَنِیْمٍ ۟ۙ

بد زبانه سخت زړی دی (او) له دې (ټولو) وروسته ارمونی (حرامي) هم دى.

አንቀጽ: 14

اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ؕ

په دې چې هغه د مال او زامنو څښتن دى.

አንቀጽ: 15

اِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا قَالَ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

كله چې زموږ آيتونه پرې لوستل کيږي، وايي د پخوانيو کيسې دي.

አንቀጽ: 16

سَنَسِمُهٗ عَلَی الْخُرْطُوْمِ ۟

موږ به يې زر پر پوزه داغ وركېږدو.

አንቀጽ: 17

اِنَّا بَلَوْنٰهُمْ كَمَا بَلَوْنَاۤ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ ۚ— اِذْ اَقْسَمُوْا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

په رېښتيا چې هغوى (مكى والا) مو داسې وازمويل لكه د يو بڼ څښتنان مو چې ازمويلي وو، کله چې هغوى قسم وكړ چې هرومرو به يې سهار وختي مېوې شكوي.

አንቀጽ: 18

وَلَا یَسْتَثْنُوْنَ ۟

او ان شاء الله يې نه ويل.

አንቀጽ: 19

فَطَافَ عَلَیْهَا طَآىِٕفٌ مِّنْ رَّبِّكَ وَهُمْ نَآىِٕمُوْنَ ۟

نو راغی د شپې په هغې باندې د شپې راتلونکی عذاب له طرفه د رب ستا نه او دوی ویده وو.

አንቀጽ: 20

فَاَصْبَحَتْ كَالصَّرِیْمِ ۟ۙ

نو د رېبلي كښت غوندې شو.

አንቀጽ: 21

فَتَنَادَوْا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

بيا يې سهار يو بل ته نارې كړې.

አንቀጽ: 22

اَنِ اغْدُوْا عَلٰی حَرْثِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰرِمِیْنَ ۟

چې خپل كښت ته به وختي ځئ كه د مېوې راټولوونكي ياست.

አንቀጽ: 23

فَانْطَلَقُوْا وَهُمْ یَتَخَافَتُوْنَ ۟ۙ

نو روان شول او پټ پټ سره غږېدل.

አንቀጽ: 24

اَنْ لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْكُمْ مِّسْكِیْنٌ ۟ۙ

چې نن خو به هلته يو بې وزله هم درباندې رانه شي.

አንቀጽ: 25

وَّغَدَوْا عَلٰی حَرْدٍ قٰدِرِیْنَ ۟

او سهار وختي په ايسارولو (ښه) برلاسي روان شول.

አንቀጽ: 26

فَلَمَّا رَاَوْهَا قَالُوْۤا اِنَّا لَضَآلُّوْنَ ۟ۙ

خو كله يې چې وليد، وېلې: هرومرو مو لار غلطه كړې.

አንቀጽ: 27

بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟

نه، بلكې موږ (لكه چې) بې برخې شوي يو.

አንቀጽ: 28

قَالَ اَوْسَطُهُمْ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُوْنَ ۟

تر ټولو منځني (غوره) يې وويل: ما نه درته ويل چې ولې تسبيح نه وايئ؟

አንቀጽ: 29

قَالُوْا سُبْحٰنَ رَبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

(بيا) هغوى (ټولو) وويل: زموږ پالونکي لره پاكي ده، په رېښتيا موږ ظالمان وو.

አንቀጽ: 30

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَلَاوَمُوْنَ ۟

نو ځينو يې پر ځينو پړه سره اچوله.

አንቀጽ: 31

قَالُوْا یٰوَیْلَنَاۤ اِنَّا كُنَّا طٰغِیْنَ ۟

دوی وویل: هاى بربادي ده موږ لره، یقینا موږ یو د حد نه تېریدونکي.

አንቀጽ: 32

عَسٰی رَبُّنَاۤ اَنْ یُّبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَاۤ اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا رٰغِبُوْنَ ۟

ښايي زموږ رب په بدل كې ترې ښه (باغ) راكړي، موږ د خپل رب لور ته ورګرځو.

አንቀጽ: 33

كَذٰلِكَ الْعَذَابُ ؕ— وَلَعَذَابُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُ ۘ— لَوْ كَانُوْا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

عذاب همداسې وي او د آخرت عذاب له دې هم لا ډېر لوى دی، خو كاشكې هغوى پوهېدلاى.

አንቀጽ: 34

اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟

پرته له شکه د ځان ساتونکو لپاره يې له خپل پالونکي سره له نعمتونو ډك جنتونه دي.

አንቀጽ: 35

اَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِیْنَ كَالْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

نو آيا موږ به مسلمانان د مجرمانو په څېر كړو.

አንቀጽ: 36

مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

څه درباندې شوي؟ دا څنګه پرېکړه كوئ؟

አንቀጽ: 37

اَمْ لَكُمْ كِتٰبٌ فِیْهِ تَدْرُسُوْنَ ۟ۙ

آيا له تاسي سره كوم كتاب دى چې په هغه کې لوستل کوئ.

አንቀጽ: 38

اِنَّ لَكُمْ فِیْهِ لَمَا تَخَیَّرُوْنَ ۟ۚ

چې تاسې لپاره هلته هرومرو همغه څه دي چې خوښوئ يې؟

አንቀጽ: 39

اَمْ لَكُمْ اَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۙ— اِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

يا تاسې لره تر قيامته پر موږ دا ژمنې دي چې ستاسو لپاره به همغه څه وي چې تاسې خپله يې پرېكړه كوئ؟

አንቀጽ: 40

سَلْهُمْ اَیُّهُمْ بِذٰلِكَ زَعِیْمٌ ۟ۚۛ

ويې پوښته چې كوم يو يې په دې خبره ضامن دى.

አንቀጽ: 41

اَمْ لَهُمْ شُرَكَآءُ ۛۚ— فَلْیَاْتُوْا بِشُرَكَآىِٕهِمْ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟

يا د هغوى څه شريكان دي (چې ذمه يې وهلې) نو خپل شريكان دې راولي، كه هغوى رېښتيني وي.

አንቀጽ: 42

یَوْمَ یُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَّیُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ۙ

په كومه ورځ چې سخته وېره راشي او هغوى سجدې كولو ته وبلل شي نو بيا به يې نه شي كولاى.

አንቀጽ: 43

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— وَقَدْ كَانُوْا یُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ وَهُمْ سٰلِمُوْنَ ۟

سترګې به يې ټېټې او رسوايي به پرې خپرېدونكې وي. حال دا چې (په دنيا كې) سجدې ته بلل كېدل او هغوى روغ جوړ وو.

አንቀጽ: 44

فَذَرْنِیْ وَمَنْ یُّكَذِّبُ بِهٰذَا الْحَدِیْثِ ؕ— سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

نو ته ما او هغه څوك سره پرېږده چې دا خبره درواغ ګڼي. موږ به يې داسې په كرار كرار راونيسو چې هغوى به نه پوهيږي.

አንቀጽ: 45

وَاُمْلِیْ لَهُمْ ؕ— اِنَّ كَیْدِیْ مَتِیْنٌ ۟

او مهلت وركوم، بېشکه زما تدبير (پلان) ډېر پوخ دى.

አንቀጽ: 46

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ۚ

آيا ته څه بدله ترې غواړې چې هغوى د تاوان تر پېټي لاندې درانه شوي.

አንቀጽ: 47

اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟

يا له هغوى سره د پټو پوهه ده چې هغوى يې ليكي.

አንቀጽ: 48

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوْتِ ۘ— اِذْ نَادٰی وَهُوَ مَكْظُوْمٌ ۟ؕ

نو د خپل رب حكم ته صبر كوه او د ماهی والا غوندې مه كېږه چې نارې يې كړې او له غمه ډك شوى و.

አንቀጽ: 49

لَوْلَاۤ اَنْ تَدٰرَكَهٗ نِعْمَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ لَنُبِذَ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ مَذْمُوْمٌ ۟

كه د هغه د پالونکي لخوا لورينه ورباندې نه واى شوې نو هرومرو به ملامت شوى په يوه سپېره ډاګ غورځېدلى و.

አንቀጽ: 50

فَاجْتَبٰىهُ رَبُّهٗ فَجَعَلَهٗ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

خو خپل پالونکي يې غوره کړ او له نېکانو يې وګرځولو.

አንቀጽ: 51

وَاِنْ یَّكَادُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَیُزْلِقُوْنَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَیَقُوْلُوْنَ اِنَّهٗ لَمَجْنُوْنٌ ۟ۘ

او كله چې هغه کسان چې کفر يې کړی دا نصيحت اوري نو نېږدې وي چې په خپلو سترګو دې له ځايه وښويوي او وايي چې هغه هرومرو لېونى دى.

አንቀጽ: 52

وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟۠

حال دا چې هغه د ټولو نړيوالو لپاره پرته له يو پنده بل څه نه دى.