ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់កឡាំ - ការបកប្រែជាភាសា Pashto - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

قلم

អាយ៉ាត់: 1

نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُوْنَ ۟ۙ

ن ^[1] قسم دى پر قلم او پر هغه څه چې ليكي يې.

[1] د سورت په پيل کې دغو مقطعاتو تورو کې د قرآن کريم اعجاز ته اشاره ده؛ ځکه چې په دې مشرکانو ته چلينج ورکړل شوی نو له مقابلې يې ناتوانه شول، په داسې حال کې چې دا قرآن له هماغو تورو جوړ شوی له کومو چې د عربو ژبه جوړه ده.
نو د قرآن په څېر د بل کلام راوړلو څخه د عربو ناتواني - سره له دې چې د نړۍ فصيح خلک وو- په دې دلالت کوي چي دا قرآن د الله له لوري وحي شوی دی.

អាយ៉ាត់: 2

مَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

نه يې ته په نعمت د رب ستا لیونی.

អាយ៉ាត់: 3

وَاِنَّ لَكَ لَاَجْرًا غَیْرَ مَمْنُوْنٍ ۟ۚ

او بېشكه ستا لپاره هرومرو نه ختمېدونكې بدله ده.

អាយ៉ាត់: 4

وَاِنَّكَ لَعَلٰی خُلُقٍ عَظِیْمٍ ۟

او ته په رېښتيا پر سترو اخلاقو (سم) يې.

អាយ៉ាត់: 5

فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُوْنَ ۟ۙ

نو زر دی چې به ته هم ووینې او هغوى به هم وويني.

អាយ៉ាត់: 6

بِاَیِّىكُمُ الْمَفْتُوْنُ ۟

چې له تاسو په كوم يوه كې لېونتوب دى.

អាយ៉ាត់: 7

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ۪— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

په رېښتيا همغه ستا رب په هغه چا ښه پوه دى چې له لارې يې اوښتى او همغه په لار موندونكو هم ښه پوه دى.

អាយ៉ាត់: 8

فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِیْنَ ۟

نو د درواغ ګڼونكو پيروي مه کوه.

អាយ៉ាត់: 9

وَدُّوْا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُوْنَ ۟

هغوى غواړي چې ته نرمي وكړې نو هغوى به هم نرمي وکړي.

អាយ៉ាត់: 10

وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِیْنٍ ۟ۙ

او مه د هر قسم خور سپك (سړي) پيروي کوه.

អាយ៉ាត់: 11

هَمَّازٍ مَّشَّآءٍ بِنَمِیْمٍ ۟ۙ

چې عیب ویونکی، او د خبرو وړونكى راوړونكى [چغلي کوونکی] وي.

អាយ៉ាត់: 12

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

د نېكۍ ايساروونكى، تېرى كوونكى ډیر بد کاره وي.

អាយ៉ាត់: 13

عُتُلٍّۢ بَعْدَ ذٰلِكَ زَنِیْمٍ ۟ۙ

بد زبانه سخت زړی دی (او) له دې (ټولو) وروسته ارمونی (حرامي) هم دى.

អាយ៉ាត់: 14

اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ؕ

په دې چې هغه د مال او زامنو څښتن دى.

អាយ៉ាត់: 15

اِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا قَالَ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

كله چې زموږ آيتونه پرې لوستل کيږي، وايي د پخوانيو کيسې دي.

អាយ៉ាត់: 16

سَنَسِمُهٗ عَلَی الْخُرْطُوْمِ ۟

موږ به يې زر پر پوزه داغ وركېږدو.

អាយ៉ាត់: 17

اِنَّا بَلَوْنٰهُمْ كَمَا بَلَوْنَاۤ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ ۚ— اِذْ اَقْسَمُوْا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

په رېښتيا چې هغوى (مكى والا) مو داسې وازمويل لكه د يو بڼ څښتنان مو چې ازمويلي وو، کله چې هغوى قسم وكړ چې هرومرو به يې سهار وختي مېوې شكوي.

អាយ៉ាត់: 18

وَلَا یَسْتَثْنُوْنَ ۟

او ان شاء الله يې نه ويل.

អាយ៉ាត់: 19

فَطَافَ عَلَیْهَا طَآىِٕفٌ مِّنْ رَّبِّكَ وَهُمْ نَآىِٕمُوْنَ ۟

نو راغی د شپې په هغې باندې د شپې راتلونکی عذاب له طرفه د رب ستا نه او دوی ویده وو.

អាយ៉ាត់: 20

فَاَصْبَحَتْ كَالصَّرِیْمِ ۟ۙ

نو د رېبلي كښت غوندې شو.

អាយ៉ាត់: 21

فَتَنَادَوْا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

بيا يې سهار يو بل ته نارې كړې.

អាយ៉ាត់: 22

اَنِ اغْدُوْا عَلٰی حَرْثِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰرِمِیْنَ ۟

چې خپل كښت ته به وختي ځئ كه د مېوې راټولوونكي ياست.

អាយ៉ាត់: 23

فَانْطَلَقُوْا وَهُمْ یَتَخَافَتُوْنَ ۟ۙ

نو روان شول او پټ پټ سره غږېدل.

អាយ៉ាត់: 24

اَنْ لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْكُمْ مِّسْكِیْنٌ ۟ۙ

چې نن خو به هلته يو بې وزله هم درباندې رانه شي.

អាយ៉ាត់: 25

وَّغَدَوْا عَلٰی حَرْدٍ قٰدِرِیْنَ ۟

او سهار وختي په ايسارولو (ښه) برلاسي روان شول.

អាយ៉ាត់: 26

فَلَمَّا رَاَوْهَا قَالُوْۤا اِنَّا لَضَآلُّوْنَ ۟ۙ

خو كله يې چې وليد، وېلې: هرومرو مو لار غلطه كړې.

អាយ៉ាត់: 27

بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟

نه، بلكې موږ (لكه چې) بې برخې شوي يو.

អាយ៉ាត់: 28

قَالَ اَوْسَطُهُمْ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُوْنَ ۟

تر ټولو منځني (غوره) يې وويل: ما نه درته ويل چې ولې تسبيح نه وايئ؟

អាយ៉ាត់: 29

قَالُوْا سُبْحٰنَ رَبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

(بيا) هغوى (ټولو) وويل: زموږ پالونکي لره پاكي ده، په رېښتيا موږ ظالمان وو.

អាយ៉ាត់: 30

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَلَاوَمُوْنَ ۟

نو ځينو يې پر ځينو پړه سره اچوله.

អាយ៉ាត់: 31

قَالُوْا یٰوَیْلَنَاۤ اِنَّا كُنَّا طٰغِیْنَ ۟

دوی وویل: هاى بربادي ده موږ لره، یقینا موږ یو د حد نه تېریدونکي.

អាយ៉ាត់: 32

عَسٰی رَبُّنَاۤ اَنْ یُّبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَاۤ اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا رٰغِبُوْنَ ۟

ښايي زموږ رب په بدل كې ترې ښه (باغ) راكړي، موږ د خپل رب لور ته ورګرځو.

អាយ៉ាត់: 33

كَذٰلِكَ الْعَذَابُ ؕ— وَلَعَذَابُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُ ۘ— لَوْ كَانُوْا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

عذاب همداسې وي او د آخرت عذاب له دې هم لا ډېر لوى دی، خو كاشكې هغوى پوهېدلاى.

អាយ៉ាត់: 34

اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟

پرته له شکه د ځان ساتونکو لپاره يې له خپل پالونکي سره له نعمتونو ډك جنتونه دي.

អាយ៉ាត់: 35

اَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِیْنَ كَالْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

نو آيا موږ به مسلمانان د مجرمانو په څېر كړو.

អាយ៉ាត់: 36

مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

څه درباندې شوي؟ دا څنګه پرېکړه كوئ؟

អាយ៉ាត់: 37

اَمْ لَكُمْ كِتٰبٌ فِیْهِ تَدْرُسُوْنَ ۟ۙ

آيا له تاسي سره كوم كتاب دى چې په هغه کې لوستل کوئ.

អាយ៉ាត់: 38

اِنَّ لَكُمْ فِیْهِ لَمَا تَخَیَّرُوْنَ ۟ۚ

چې تاسې لپاره هلته هرومرو همغه څه دي چې خوښوئ يې؟

អាយ៉ាត់: 39

اَمْ لَكُمْ اَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۙ— اِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

يا تاسې لره تر قيامته پر موږ دا ژمنې دي چې ستاسو لپاره به همغه څه وي چې تاسې خپله يې پرېكړه كوئ؟

អាយ៉ាត់: 40

سَلْهُمْ اَیُّهُمْ بِذٰلِكَ زَعِیْمٌ ۟ۚۛ

ويې پوښته چې كوم يو يې په دې خبره ضامن دى.

អាយ៉ាត់: 41

اَمْ لَهُمْ شُرَكَآءُ ۛۚ— فَلْیَاْتُوْا بِشُرَكَآىِٕهِمْ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟

يا د هغوى څه شريكان دي (چې ذمه يې وهلې) نو خپل شريكان دې راولي، كه هغوى رېښتيني وي.

អាយ៉ាត់: 42

یَوْمَ یُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَّیُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ۙ

په كومه ورځ چې سخته وېره راشي او هغوى سجدې كولو ته وبلل شي نو بيا به يې نه شي كولاى.

អាយ៉ាត់: 43

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— وَقَدْ كَانُوْا یُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ وَهُمْ سٰلِمُوْنَ ۟

سترګې به يې ټېټې او رسوايي به پرې خپرېدونكې وي. حال دا چې (په دنيا كې) سجدې ته بلل كېدل او هغوى روغ جوړ وو.

អាយ៉ាត់: 44

فَذَرْنِیْ وَمَنْ یُّكَذِّبُ بِهٰذَا الْحَدِیْثِ ؕ— سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

نو ته ما او هغه څوك سره پرېږده چې دا خبره درواغ ګڼي. موږ به يې داسې په كرار كرار راونيسو چې هغوى به نه پوهيږي.

អាយ៉ាត់: 45

وَاُمْلِیْ لَهُمْ ؕ— اِنَّ كَیْدِیْ مَتِیْنٌ ۟

او مهلت وركوم، بېشکه زما تدبير (پلان) ډېر پوخ دى.

អាយ៉ាត់: 46

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ۚ

آيا ته څه بدله ترې غواړې چې هغوى د تاوان تر پېټي لاندې درانه شوي.

អាយ៉ាត់: 47

اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟

يا له هغوى سره د پټو پوهه ده چې هغوى يې ليكي.

អាយ៉ាត់: 48

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوْتِ ۘ— اِذْ نَادٰی وَهُوَ مَكْظُوْمٌ ۟ؕ

نو د خپل رب حكم ته صبر كوه او د ماهی والا غوندې مه كېږه چې نارې يې كړې او له غمه ډك شوى و.

អាយ៉ាត់: 49

لَوْلَاۤ اَنْ تَدٰرَكَهٗ نِعْمَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ لَنُبِذَ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ مَذْمُوْمٌ ۟

كه د هغه د پالونکي لخوا لورينه ورباندې نه واى شوې نو هرومرو به ملامت شوى په يوه سپېره ډاګ غورځېدلى و.

អាយ៉ាត់: 50

فَاجْتَبٰىهُ رَبُّهٗ فَجَعَلَهٗ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

خو خپل پالونکي يې غوره کړ او له نېکانو يې وګرځولو.

អាយ៉ាត់: 51

وَاِنْ یَّكَادُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَیُزْلِقُوْنَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَیَقُوْلُوْنَ اِنَّهٗ لَمَجْنُوْنٌ ۟ۘ

او كله چې هغه کسان چې کفر يې کړی دا نصيحت اوري نو نېږدې وي چې په خپلو سترګو دې له ځايه وښويوي او وايي چې هغه هرومرو لېونى دى.

អាយ៉ាត់: 52

وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟۠

حال دا چې هغه د ټولو نړيوالو لپاره پرته له يو پنده بل څه نه دى.