অর্থসমূহের অনুবাদ সূরা সূরা আল-কলম - পশতু ভাষায় অনুবাদ-মারকাযু রুওয়াদুদ তরজমা - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

القلم

আয়াত: 1

نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُوْنَ ۟ۙ

ن ^[1] قسم دى پر قلم او پر هغه څه چې ليكي يې.

[1] د سورت په پيل کې دغو مقطعاتو تورو کې د قرآن کريم اعجاز ته اشاره ده؛ ځکه چې په دې مشرکانو ته چلينج ورکړل شوی نو له مقابلې يې ناتوانه شول، په داسې حال کې چې دا قرآن له هماغو تورو جوړ شوی له کومو چې د عربو ژبه جوړه ده.
نو د قرآن په څېر د بل کلام راوړلو څخه د عربو ناتواني - سره له دې چې د نړۍ فصيح خلک وو- په دې دلالت کوي چي دا قرآن د الله له لوري وحي شوی دی.

আয়াত: 2

مَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

نه يې ته په نعمت د رب ستا لیونی.

আয়াত: 3

وَاِنَّ لَكَ لَاَجْرًا غَیْرَ مَمْنُوْنٍ ۟ۚ

او بېشكه ستا لپاره هرومرو نه ختمېدونكې بدله ده.

আয়াত: 4

وَاِنَّكَ لَعَلٰی خُلُقٍ عَظِیْمٍ ۟

او ته په رېښتيا پر سترو اخلاقو (سم) يې.

আয়াত: 5

فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُوْنَ ۟ۙ

نو زر دی چې به ته هم ووینې او هغوى به هم وويني.

আয়াত: 6

بِاَیِّىكُمُ الْمَفْتُوْنُ ۟

چې له تاسو په كوم يوه كې لېونتوب دى.

আয়াত: 7

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ۪— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

په رېښتيا همغه ستا رب په هغه چا ښه پوه دى چې له لارې يې اوښتى او همغه په لار موندونكو هم ښه پوه دى.

আয়াত: 8

فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِیْنَ ۟

نو د درواغ ګڼونكو پيروي مه کوه.

আয়াত: 9

وَدُّوْا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُوْنَ ۟

هغوى غواړي چې ته نرمي وكړې نو هغوى به هم نرمي وکړي.

আয়াত: 10

وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِیْنٍ ۟ۙ

او مه د هر قسم خور سپك (سړي) پيروي کوه.

আয়াত: 11

هَمَّازٍ مَّشَّآءٍ بِنَمِیْمٍ ۟ۙ

چې عیب ویونکی، او د خبرو وړونكى راوړونكى [چغلي کوونکی] وي.

আয়াত: 12

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

د نېكۍ ايساروونكى، تېرى كوونكى ډیر بد کاره وي.

আয়াত: 13

عُتُلٍّۢ بَعْدَ ذٰلِكَ زَنِیْمٍ ۟ۙ

بد زبانه سخت زړی دی (او) له دې (ټولو) وروسته ارمونی (حرامي) هم دى.

আয়াত: 14

اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ؕ

په دې چې هغه د مال او زامنو څښتن دى.

আয়াত: 15

اِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا قَالَ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

كله چې زموږ آيتونه پرې لوستل کيږي، وايي د پخوانيو کيسې دي.

আয়াত: 16

سَنَسِمُهٗ عَلَی الْخُرْطُوْمِ ۟

موږ به يې زر پر پوزه داغ وركېږدو.

আয়াত: 17

اِنَّا بَلَوْنٰهُمْ كَمَا بَلَوْنَاۤ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ ۚ— اِذْ اَقْسَمُوْا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

په رېښتيا چې هغوى (مكى والا) مو داسې وازمويل لكه د يو بڼ څښتنان مو چې ازمويلي وو، کله چې هغوى قسم وكړ چې هرومرو به يې سهار وختي مېوې شكوي.

আয়াত: 18

وَلَا یَسْتَثْنُوْنَ ۟

او ان شاء الله يې نه ويل.

আয়াত: 19

فَطَافَ عَلَیْهَا طَآىِٕفٌ مِّنْ رَّبِّكَ وَهُمْ نَآىِٕمُوْنَ ۟

نو راغی د شپې په هغې باندې د شپې راتلونکی عذاب له طرفه د رب ستا نه او دوی ویده وو.

আয়াত: 20

فَاَصْبَحَتْ كَالصَّرِیْمِ ۟ۙ

نو د رېبلي كښت غوندې شو.

আয়াত: 21

فَتَنَادَوْا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

بيا يې سهار يو بل ته نارې كړې.

আয়াত: 22

اَنِ اغْدُوْا عَلٰی حَرْثِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰرِمِیْنَ ۟

چې خپل كښت ته به وختي ځئ كه د مېوې راټولوونكي ياست.

আয়াত: 23

فَانْطَلَقُوْا وَهُمْ یَتَخَافَتُوْنَ ۟ۙ

نو روان شول او پټ پټ سره غږېدل.

আয়াত: 24

اَنْ لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْكُمْ مِّسْكِیْنٌ ۟ۙ

چې نن خو به هلته يو بې وزله هم درباندې رانه شي.

আয়াত: 25

وَّغَدَوْا عَلٰی حَرْدٍ قٰدِرِیْنَ ۟

او سهار وختي په ايسارولو (ښه) برلاسي روان شول.

আয়াত: 26

فَلَمَّا رَاَوْهَا قَالُوْۤا اِنَّا لَضَآلُّوْنَ ۟ۙ

خو كله يې چې وليد، وېلې: هرومرو مو لار غلطه كړې.

আয়াত: 27

بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟

نه، بلكې موږ (لكه چې) بې برخې شوي يو.

আয়াত: 28

قَالَ اَوْسَطُهُمْ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُوْنَ ۟

تر ټولو منځني (غوره) يې وويل: ما نه درته ويل چې ولې تسبيح نه وايئ؟

আয়াত: 29

قَالُوْا سُبْحٰنَ رَبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

(بيا) هغوى (ټولو) وويل: زموږ پالونکي لره پاكي ده، په رېښتيا موږ ظالمان وو.

আয়াত: 30

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَلَاوَمُوْنَ ۟

نو ځينو يې پر ځينو پړه سره اچوله.

আয়াত: 31

قَالُوْا یٰوَیْلَنَاۤ اِنَّا كُنَّا طٰغِیْنَ ۟

دوی وویل: هاى بربادي ده موږ لره، یقینا موږ یو د حد نه تېریدونکي.

আয়াত: 32

عَسٰی رَبُّنَاۤ اَنْ یُّبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَاۤ اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا رٰغِبُوْنَ ۟

ښايي زموږ رب په بدل كې ترې ښه (باغ) راكړي، موږ د خپل رب لور ته ورګرځو.

আয়াত: 33

كَذٰلِكَ الْعَذَابُ ؕ— وَلَعَذَابُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُ ۘ— لَوْ كَانُوْا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

عذاب همداسې وي او د آخرت عذاب له دې هم لا ډېر لوى دی، خو كاشكې هغوى پوهېدلاى.

আয়াত: 34

اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟

پرته له شکه د ځان ساتونکو لپاره يې له خپل پالونکي سره له نعمتونو ډك جنتونه دي.

আয়াত: 35

اَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِیْنَ كَالْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

نو آيا موږ به مسلمانان د مجرمانو په څېر كړو.

আয়াত: 36

مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

څه درباندې شوي؟ دا څنګه پرېکړه كوئ؟

আয়াত: 37

اَمْ لَكُمْ كِتٰبٌ فِیْهِ تَدْرُسُوْنَ ۟ۙ

آيا له تاسي سره كوم كتاب دى چې په هغه کې لوستل کوئ.

আয়াত: 38

اِنَّ لَكُمْ فِیْهِ لَمَا تَخَیَّرُوْنَ ۟ۚ

چې تاسې لپاره هلته هرومرو همغه څه دي چې خوښوئ يې؟

আয়াত: 39

اَمْ لَكُمْ اَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۙ— اِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

يا تاسې لره تر قيامته پر موږ دا ژمنې دي چې ستاسو لپاره به همغه څه وي چې تاسې خپله يې پرېكړه كوئ؟

আয়াত: 40

سَلْهُمْ اَیُّهُمْ بِذٰلِكَ زَعِیْمٌ ۟ۚۛ

ويې پوښته چې كوم يو يې په دې خبره ضامن دى.

আয়াত: 41

اَمْ لَهُمْ شُرَكَآءُ ۛۚ— فَلْیَاْتُوْا بِشُرَكَآىِٕهِمْ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟

يا د هغوى څه شريكان دي (چې ذمه يې وهلې) نو خپل شريكان دې راولي، كه هغوى رېښتيني وي.

আয়াত: 42

یَوْمَ یُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَّیُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ۙ

په كومه ورځ چې سخته وېره راشي او هغوى سجدې كولو ته وبلل شي نو بيا به يې نه شي كولاى.

আয়াত: 43

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— وَقَدْ كَانُوْا یُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ وَهُمْ سٰلِمُوْنَ ۟

سترګې به يې ټېټې او رسوايي به پرې خپرېدونكې وي. حال دا چې (په دنيا كې) سجدې ته بلل كېدل او هغوى روغ جوړ وو.

আয়াত: 44

فَذَرْنِیْ وَمَنْ یُّكَذِّبُ بِهٰذَا الْحَدِیْثِ ؕ— سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

نو ته ما او هغه څوك سره پرېږده چې دا خبره درواغ ګڼي. موږ به يې داسې په كرار كرار راونيسو چې هغوى به نه پوهيږي.

আয়াত: 45

وَاُمْلِیْ لَهُمْ ؕ— اِنَّ كَیْدِیْ مَتِیْنٌ ۟

او مهلت وركوم، بېشکه زما تدبير (پلان) ډېر پوخ دى.

আয়াত: 46

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ۚ

آيا ته څه بدله ترې غواړې چې هغوى د تاوان تر پېټي لاندې درانه شوي.

আয়াত: 47

اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟

يا له هغوى سره د پټو پوهه ده چې هغوى يې ليكي.

আয়াত: 48

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوْتِ ۘ— اِذْ نَادٰی وَهُوَ مَكْظُوْمٌ ۟ؕ

نو د خپل رب حكم ته صبر كوه او د ماهی والا غوندې مه كېږه چې نارې يې كړې او له غمه ډك شوى و.

আয়াত: 49

لَوْلَاۤ اَنْ تَدٰرَكَهٗ نِعْمَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ لَنُبِذَ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ مَذْمُوْمٌ ۟

كه د هغه د پالونکي لخوا لورينه ورباندې نه واى شوې نو هرومرو به ملامت شوى په يوه سپېره ډاګ غورځېدلى و.

আয়াত: 50

فَاجْتَبٰىهُ رَبُّهٗ فَجَعَلَهٗ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

خو خپل پالونکي يې غوره کړ او له نېکانو يې وګرځولو.

আয়াত: 51

وَاِنْ یَّكَادُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَیُزْلِقُوْنَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَیَقُوْلُوْنَ اِنَّهٗ لَمَجْنُوْنٌ ۟ۘ

او كله چې هغه کسان چې کفر يې کړی دا نصيحت اوري نو نېږدې وي چې په خپلو سترګو دې له ځايه وښويوي او وايي چې هغه هرومرو لېونى دى.

আয়াত: 52

وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟۠

حال دا چې هغه د ټولو نړيوالو لپاره پرته له يو پنده بل څه نه دى.