অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আশ্ব-শ্বুআৰা - হিব্ৰু অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

א-שוערא'

আয়াত: 1

طسٓمٓ

1 טא. סין. מים

আয়াত: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

2 אלה אותותיו (משפטיו) של הספר (הקוראן) אשר מבהיר את הכול.

আয়াত: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

3 דומה שאתה מקשה על עצמך מיגון בגלל אי רצונם להיות מאמינים?

আয়াত: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

4 אם נרצה נוריד אליהם נס מן השמים שיהיו צוואריהם כפופים לו בהכנעה.

আয়াত: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

5 בכל פעם שבאה אליהם אזהרה חדשה מן הרחמן, הם סולדים ממנה,

আয়াত: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

6 וכבר התכחשו לה, אולם עוד יבוא עליהם העונש שהיו לועגים לו.

আয়াত: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

7 האם אינם צופים את האדמה, כמה הצמחנו בה מכל זוג של מין מפואר?

আয়াত: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

8 הן, בזה יש אות, אך רובם אינם מאמינים.

আয়াত: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

9 והן, ריבונך הוא העזוז והרחום.

আয়াত: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

10 ועת כי קרא ריבונך אל משה: “לך אל בני העם המקפחים,

আয়াত: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

11 העם של פרעה, הלא ייראו (מפני העונש של אללה)?

আয়াত: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

12 הוא אמר: “ריבוני, חושש אני שלא יאמינו לדבריי,

আয়াত: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

13 ותהיה בלבי מצוקה ולשוני כבדה, לכן שלח לי את אהרון.

আয়াত: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

14 מלבד זה הם גם מאשימים אותי בפשע, ומפחד אני פן יהרגוני”.

আয়াত: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

15 (אללה) אמר: “לא ולא! לכו שניכם עם ניסינו ואותותינו, ואנו מאזינים לכם.

আয়াত: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

16 לכו אל פרעה לאמור: אנו שליחי ריבון העולמים,

আয়াত: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

17 שלח נא עמנו, את בני- ישראל”.

আয়াত: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

18 אמר: “האם לא גידלנו אותך מלידתך ונשארת עמנו מספר שנים מחייך,

আয়াত: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

19 ועשית מה שעשית, ואתה אינך מכיר לי טובה”.

আয়াত: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

20 אמר (משה): “מה שעשיתי היה כשהייתי מן התועים.

আয়াত: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

21 ואז ברחתי מכם כאשר פחדתי מכם, והעניק לי ריבוני חכמה והפך אותי אחד השליחים.

আয়াত: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

22 וזה חסד שעשית לי, (בזמן) ששעבדה את בני-ישראל?”.

আয়াত: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

23 אמר פרעה: “ומה הוא ריבון העולמים?”

আয়াত: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

24 אמר: “הוא ריבון השמים והארץ וכל אשר ביניהם, אם בטוחים בזה אתם, על כן האמינו?”.

আয়াত: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

25 ואמר לסובבים אותו ״השומעים אתם?”

আয়াত: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

26 (ומשה) הוסיף: “והוא ריבונכם וריבון אבותיכם הראשונים”,

আয়াত: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

27 אמר: “אכן שליחכם אשר נשלח אליכם משוגע”,

আয়াত: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

28 אמר: “ריבון המזרח והמערב, וכל אשר ביניהם, אם משכילים אתם”,

আয়াত: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

29 אמר (פרעה): “אכן אם תיקח לך אלוה מלבדי, אשים אותך בין האסירים”,

আয়াত: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

30 אמר (משה): “האף גם אם אבוא אליך עם הוכחה בהירה?”

আয়াত: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

31 ואמר (פרעה): “הבא אותה אם צדק תדבר”,

আয়াত: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

32 אז זרק משה את מקלו ואז הפך לנחש אמתי,

আয়াত: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

33 ואת ידו הוציא מחיקו והנה לבנה ומבריקה היא לרואים.

আয়াত: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

34 ואמר (פרעה) למנהיגים אשר סביבו: “אכן זה הוא קוסם מאומן,

আয়াত: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

35 רוצה לנשלכם מארצכם בקסמיו. ומה אתם מציעים?”

আয়াত: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

36 אמרו: “עכב אותו ואת אחיו לזמן־מה, ושלח בערים מקבצים,

আয়াত: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

37 ויביאו לך כל קוסם אומן”.

আয়াত: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

38 והקוסמים כונסו למועד היום אשר נקבע.

আয়াত: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

39 ונאמר לאנשים: “האם אתם מתאספים?

আয়াত: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

40 אולי נלך אחרי הקוסמים אם הם המנצחים.”

আয়াত: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

41 ויהי כאשר באו הקוסמים אמרו לפרעה: “האם נקבל גמול אם אנו המנצחים?”

আয়াত: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

42 אמר: “אכן, וגם תהיו אז מן המקורבים ״.

আয়াত: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

43 אז אמר משה לקוסמים: ״זרקו מה שברצונכם להשליך”.

আয়াত: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

44 והם זרקו חבליהם ומסותיהם בעודם נשבעים “בעוז פרעה אנו מנצחים”.

আয়াত: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

45 והנה משה זרק את מקלו והוא בלע את קסמיהם השקריים,

আয়াত: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

46 ונפלו הקוסמים משתחווים,

আয়াত: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

47 ואמרו: “מאמינים אנו בריבון העולמים,

আয়াত: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

48 ריבונם של משה ואהרון.”

আয়াত: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

49 אמר (פרעה): “האם האמנתם לו לפני שהרשיתי לכם? אכן, כנראה הוא הגדול שבכם שלימד אתכם את הקסמים! סופכם לדעת כי אקטע את ידיכם ורגליכם, ואחר כך אצלוב אתכם יחד”.

আয়াত: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

50 אמרו: “אין בזה שום דבר רע. אכן אנחנו חוזרים אל ריבוננו,

আয়াত: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

51 ואנו מקווים שמכיוון שאנו מראשוני המאמינים, יסלח לנו ריבוננו על חטאינו”.

আয়াত: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

52 אחר כך הורינו למשה: “צא עם עבדיי בלילה, כי רודפים אחריכם.”

আয়াত: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

53 ושלח פרעה בערים מקבצים לאיסוף החיילים

আয়াত: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

54 (ואמר פרעה) "אלה הם עדה קטנה מוזנחת".

আয়াত: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

55 והם אשר הרגיזו אותנו.

আয়াত: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

56 ואנחנו מוכנים עם נשק.”

আয়াত: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

57 וגירשנו אותם (פרעה ואנשיו) מגנים ומעיינות מים,

আয়াত: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

58 ומאוצרות ומקום נכבד.

আয়াত: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

59 כך, והורשנו אותם לבני ישראל.

আয়াত: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

60 ורדפו אחריהם עם עלות הבוקר,

আয়াত: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

61 וכאשר ראו שני המחנות זה את זה, אמרו אנשיו של משה: “הם עומדים להשיג אותנו”.

আয়াত: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

62 אמר (משה): “לא ולא, כי ריבוני עמי והוא ידריכני בדרך הישר”.

আয়াত: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

63 אז הורינו למשה: “הכה במקלך את הים”, והים נקרע, וכל חלק (מן הים) התנשא כהר האדיר.

আয়াত: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

64 ובאותו הזמן גרמנו לשאר האנשים להגיע לשם.

আয়াত: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

65 וחילצנו את משה ואת כל אלה אשר אתו,

আয়াত: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

66 לאחר מכן, הטבענו את האחרים (פרעה ואנשיו).

আয়াত: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

67 אכן יש בזה אות, אך רובם לא יאמינו.

আয়াত: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

68 ריבונך הוא העזוז הרחום.

আয়াত: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

69 וקרא לפניהם אודות אברהם,

আয়াত: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

70 באומרו לאביו ובני עמו: “מה אתם עובדים?”

আয়াত: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

71 אמרו: “אנו עובדים פסלים ונישאר מסורים להם”.

আয়াত: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

72 ואמר: “הישמעו אתכם כאשר תקראו (אליהם) בתפילה?

আয়াত: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

73 או להועיל או להזיק לכם מביאים לכם תועלת או גורמים לכם נזק?”

আয়াত: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

74 ואמרו: “לא, אבל מצאנו את אבותינו עושים כן”,

আয়াত: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

75 אמר: “החזיתם באשר תעבדו,

আয়াত: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

76 אתם ואבותיכם הקדמונים,

আয়াত: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

77 הם כולם אויביי, מלבד ריבון העולמים,

আয়াত: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

78 אשר ברא אותי, הוא מדריכני,

আয়াত: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

79 והוא אשר יעניק לי מזון ומשקה,

আয়াত: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

80 ואם אחלה הוא אשר ירפאני,

আয়াত: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

81 והוא אשר ימיתני, לאחר מכן, יחייני,

আয়াত: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

82 והוא אשר אקווה כי יסלח לי על עווני ביום הדין.

আয়াত: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

83 ריבוני! תן לי חכמה והצמד אותי אל עושי הישר,

আয়াত: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

84 ותן לי לשון צדק לדורות הבאים,

আয়াত: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

85 וקבע אותי בין אלה שיירשו גני הנועם,

আয়াত: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

86 וסלח לאבי, כי הוא היה בתועים,

আয়াত: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

87 ואל תביישני ביום תחיית-המתים,

আয়াত: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

88 ביום שלא יועילו לא נכסים ולא בנים,

আয়াত: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

89 בלתי אם אשר יגיע אל אללה בלב שלם.”

আয়াত: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

90 וכאשר יתקרב גן העדן אל יראי אללה,

আয়াত: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

91 ויתגלה הגיהינום לכופרים,

আয়াত: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

92 ייאמר להם: “איפה הם (האלילים) אשר הייתם עובדים,

আয়াত: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

93 מלבד אללה? האם יוכלו לסייע לכם או לסייע לעצמם?”

আয়াত: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

94 ויוטלו אל תוכה (אל אש הגיהינום) הם והסוסים,

আয়াত: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

95 וגייסות איבליס (השטן) בצוותא.

আয়াত: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

96 ובעודם רבים בינם לבין עצמם הם יגידו (לאליליהם)

আয়াত: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

97 “חי אללה! אכן היינו בתעייה מוחלטת,

আয়াত: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

98 בהשוותנו אתכם אל ריבון העולמים,

আয়াত: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

99 תעייתנו היא רק באשמת המתעים,

আয়াত: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

100 אין מי שיאמר עלינו מליצת יושר,

আয়াত: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

101 ולא ידיד נאמן,

আয়াত: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

102 אילו התאפשר לנו לחזור (לעולם), היינו מן המאמינים”.

আয়াত: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

103 אכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו,

আয়াত: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

104 וריבונך הוא העזוז הרחום.

আয়াত: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

105 ובני עם נוח גם הם התכחשו לשליחים,

আয়াত: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

106 באמור להם אחיהם נוח: “האם לא תיראו מאללה?

আয়াত: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

107. שליח נאמן אני לכם,

আয়াত: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

108. אי לכך, יראו את אללה והישמעו לי,

আয়াত: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

109 ואינני דורש מכם שום גמול על הדבר הזה, כי גמולי מריבון העולמים,

আয়াত: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

110 אי לכך, יראו את אללה והישמעו לי״.

আয়াত: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

111 אמרו: “הייתכן שנאמין לך, בעוד השפלים הם המאמינים שלך?”

আয়াত: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

112 אמר (נוח): “ומה יודע אני על מעשיהם?

আয়াত: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

113 רק ריבוני יביא אותם לתת את הדין, לו רק יכולתם להבין.

আয়াত: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

114 לא אסלק מעל פניי את המאמינים,

আয়াত: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

115 אין אני אלא מזהיר בבהירות”.

আয়াত: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

116 אמרו: “הוי, נוח! אם לא תפסיק, תהיה בין הנרגמים”.

আয়াত: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

117 אמר לי ריבוני! בני עמי מתכחשים לי,

আয়াত: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

118 שפוט אתה ביני לביניהם וחלץ אותי ואת המאמינים שעמי”

আয়াত: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

119 וחילצנו אותו ואת אשר אתו באונייה העמוסה,

আয়াত: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

120 והטבענו אחרי כן את הנשארים (הכופרים),

আয়াত: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

121 ואכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו,

আয়াত: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

122 וריבונך הוא העזוז הרחום.

আয়াত: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123 גם אנשי עאד התכחשו לשליחים (לנביא הוד),

আয়াত: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

124 באמור להם אחיהם הוד: “הלא תיראו (את אללה)?!

আয়াত: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

125 שליח נאמן אני לכם!

আয়াত: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

126 יראו את אללה והישמעו לי!

আয়াত: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

127 ולא אבקש מאתכם כל גמול על הדבר הזה, כי כל גמולי מריבון העולמים,

আয়াত: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

128 האם תבנו לכם על כל מקום גבוה בניינים מפוארים לשעשועים?

আয়াত: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

129 ותבנו מבצרים, ומזמים שחייכם נצחיים?

আয়াত: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

130 ובהתקיפכם (אנשים) תתקפו (אותם) כעריצים.

আয়াত: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

131 יראו אפוא את אללה והישמעו לי,

আয়াত: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

132 ויראו את זה אשר נתן לכם את אשר ידעתם,

আয়াত: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ

133 נתן לכם מקנה, ובנים,

আয়াত: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

134 וגנות, ומעיינות.

আয়াত: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

135 אכן מפחז אני פן יבוא עליכם עונש היום העצום.”

আয়াত: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

136 אמרו: “אחת היא לנו אם תתרה בנו ובין אם לא תתרה בנו,

আয়াত: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

137 אין זה (דבריך) אלא סיפורי הקדמונים,

আয়াত: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

138 ולא נוענש.”

আয়াত: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

139 הם התכחשו להתראותיו ואנו הכחדנו אותם. אכן יש בזה אות, אף רובם לא יאמינו,

আয়াত: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

140 ריבונך הוא העזוז הרחום.

আয়াত: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

141 בני ת'מוד התכחשו גם לשליחים,

আয়াত: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

142 באמור אחיהם צאלח, “האם לא תיראו!”

আয়াত: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

143 אני שליח נאמן לכם,

আয়াত: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

144 יראו את אללה והישמעו לי,

আয়াত: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

145 אין אני דורש מכם שכר, כי שכרי מריבון העולמים.

আয়াত: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

146 החושבים אתם כי תישארו כאן בטוחים,

আয়াত: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

147 בגינות ומעיינות,

আয়াত: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

148 ושדות תבואה ודקלים ועצי תמרים בשלים,

আয়াত: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

149 ותחצבו בתים בהרים בכישרון.

আয়াত: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

150 יראו את אללה והישמעו לי,

আয়াত: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

151 ואל תצייתו לדברי מפיצי השחיתות,

আয়াত: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

152 אשר ישחיתו על הארץ ולא יעשו הישר”

আয়াত: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

153 אמרו, “אכן, אתה מן המוקסמים,

আয়াত: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

154 אין אתה אלא אזם כמונו, הבא אות אם צדק אתה מזכר!”.

আয়াত: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

155 אמר “הנה נאקה. היא תשתה מהבאר כפי שאתם תשתו, כל אחד בתורו.

আয়াত: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

156 ולא תגעו בה לרעה, פן יאחז בכם עונש היום העצום”

আয়াত: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

157 ואולם הם פגעו בה והרגו אותה, אך עד מהרה התחרטו,

আয়াত: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

158 כי בא עליהם העונש. אכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו.

আয়াত: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

159 ריבונך הוא העזוז והרחום.

আয়াত: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

160 גם בני עם לוט התכחשו לשליחים.

আয়াত: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

161 אמר להם אחיהם לוט: “הלא תיראו את אללה?

আয়াত: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

162 אכן אני שליח נאמן לכם,

আয়াত: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

163 יראו את אללה והישמעו לי,

আয়াত: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

164 אין אני דורש מכם גמולי, כי גמולי מריבון העולמים.

আয়াত: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

165 בצדק תבואו אל הזכרים בתאווה מכלל בני האדם,

আয়াত: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

166 ומזניחים את נשותיכם שברא אללה עבורכם? אכן, אנשים חוטאים ופושעים אתם”.

আয়াত: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

167 אמרו: “אם לא תפסיק לוט, אנחנו נגלה אותך”.

আয়াত: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

168 אמר: “אני שונא את מעשיכם!

আয়াত: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

169 ריבוני! חלץ אותי עם בני ביתי מאשר יעשו”.

আয়াত: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

170 ואמנם חילצנו אותו יחד עם בני ביתו,

আয়াত: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

171 מלבד ישישה אחת שהתעכבה (אשת לוט).

আয়াত: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

172 אחר כך הכחדנו את האחרים הנשארים,

আয়াত: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

173 והורדנו עליהם גשם של אבנים. ומה רע ונורא של המוזהרים

আয়াত: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

174 אכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו.

আয়াত: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

175 ריבונך הוא העזוז הרחום.

আয়াত: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

176 אנשי אל-איכה (מדיין) התכחשו להתראות השליחים.

আয়াত: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

177 אמר להם שועייב: “הלא תיראו את אללה?

আয়াত: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

178 אכן שליח נאמן אני לכם,

আয়াত: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

179 יראו את אללה והישמעו לי,

আয়াত: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

180 אין אני דורש מכם גמול, כי גמולי מריבון העולמים.

আয়াত: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

181 תנו את המידה שלמה, ואל הפחיתו ממנה (שלא ירמו במסחר),

আয়াত: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

182 ושקלו במשקל יושר וצדק,

আয়াত: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

183 ואל החסירו מאומה מאשר לאנשים, ואל תעוררו שחיתות בארץ,

আয়াত: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

184 ויראו את אשר ברא אתכם ואת הדורות הקודמים”.

আয়াত: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

185 אמרו: “אמנם אתה אחוז קסם,

আয়াত: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

186 ואינך אלא אדם כמונו, ואנו נוטים לחשוב כי אתה מהשקרנים.

আয়াত: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

187 השלך עלינו חלקי (עינוי) מהשמיים אם מדוברי הצדק אתה”.

আয়াত: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

188 אמר: "ריבוני מכיר היטב את מעשיכם״.

আয়াত: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

189 הם התכחשו להתראותיו, ויאחזם עונש היום החשוך. אכן הוא היה עונש היום האדיר.

আয়াত: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

190 אכן בזה אות, אך רובם אינם מאמינים.

আয়াত: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

191 ואכן ריבונך הוא העזוז הרחום.

আয়াত: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

192 ואכן הוא (הקוראן) הורד מאת ריבון העולמים.

আয়াত: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

193 הורידה אותו הרוח הנאמנה (המלאך גבריאל)

আয়াত: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

194 על לבך למען תהיה מן המתרים,

আয়াত: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

195 בלשון ערבית בהירה,

আয়াত: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

196 והוא מוזכר בזובור (בכתבי הקודש) של אלה אשר קדמו.

আয়াত: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

197 האם אין בזה אות בשבילם, כי הכירוהו חכמי בני-ישראל?

আয়াত: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

198 ולו הורדנו אותו על מעטים מהלא ערבים,

আয়াত: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

199 ואז היה קורא אותו להם, לא היו בו מאמינים,

আয়াত: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

200 אולם אנו הובלנו אותו אל לבבות הכופרים המכחשים,

আয়াত: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

201 אך הם לא יאמינו בו עד שיראו את העונש הכואב,

আয়াত: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

202 אשר יגיע אליהם פתאום כשהם לא ישימו לב,

আয়াত: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

203 ואז יאמרו: “אפשר לתת לנו השהיה?”

আয়াত: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

204 הרוצים הם לזרז את עונשנו?

আয়াত: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

205 חשוב: אפילו אם נאפשר להם ליהנות למשך שנים,

আয়াত: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

206 ואחר-כך בא עליהם מה שהוזהרו ממנו,

আয়াত: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

207 לא יועילו להם הטוב ההנאות אשר ניתנו להם.

আয়াত: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

208 ולא הכחדנו כל עיר מבלי ששלחנו לה מי שיתרה בה,

আয়াত: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

209 כדי להזכיר להם: שאנחנו לעולם לא נוהגים באי צדק

আয়াত: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

210 ולא הורידו אותו (את הקוראן) השטנים,

আয়াত: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ

211 הם אינם מתאימים לכך, וזה לא יעלה בידם,

আয়াত: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

212 כי הם מורחקים מאפשרות שמיעת ההשראות

আয়াত: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

213 לכן אל תבקש להתפלל לאלוה אחר מלבד אללה, אחרת תיענש,

আয়াত: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

214 והתרה בבני משפחתך הקרובים,

আয়াত: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

215 והצטנע ורחם על אשר הלכו אחריך מן המאמינים.

আয়াত: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

216 ואולם אם מסרבים לך, אמור: “אין אני אחראי למעשיכם”,

আয়াত: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

217 וסמוך על העזוז הרחום,

আয়াত: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

218 הצופה בך בקומך לתפילה,

আয়াত: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

219 ובהיותך במצבי התפילה בין הסוגדים,

আয়াত: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

220 כי אכן הוא השומע הכול והיודע הכול.

আয়াত: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

221 האם אגיד לכם אל מי יורדים השטנים?

আয়াত: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

222 הם יורדים אל כל דובר שקרים המרבה לחטוא,

আয়াত: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

223 ומעבירים את אשר שמעו (עם שקריהם), אך רובם משקרים.

আয়াত: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

224 והמשוררים, אלה אשר המתעים ילכו בעקבותיהם.

আয়াত: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

225 האם לא תראה, כי הם בכל נחל ישוטטו,

আয়াত: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

226 וכי יאמרו את אשר לא יעשו?

আয়াত: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

227 מלבד אלה (חלק מהמשוררים) אשר האמינו ועשו את הטוב והרבו להזכיר את אללה, כי הם ינצחו אחרי שקופחו, ואכן יידעו אלה אשר קיפחו במהרה את תהפוכות גורלם.