د معناګانو ژباړه سورت الشعراء - عبراني ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

א-שוערא'

آیت: 1

طسٓمٓ

1 טא. סין. מים

آیت: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

2 אלה אותותיו (משפטיו) של הספר (הקוראן) אשר מבהיר את הכול.

آیت: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

3 דומה שאתה מקשה על עצמך מיגון בגלל אי רצונם להיות מאמינים?

آیت: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

4 אם נרצה נוריד אליהם נס מן השמים שיהיו צוואריהם כפופים לו בהכנעה.

آیت: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

5 בכל פעם שבאה אליהם אזהרה חדשה מן הרחמן, הם סולדים ממנה,

آیت: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

6 וכבר התכחשו לה, אולם עוד יבוא עליהם העונש שהיו לועגים לו.

آیت: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

7 האם אינם צופים את האדמה, כמה הצמחנו בה מכל זוג של מין מפואר?

آیت: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

8 הן, בזה יש אות, אך רובם אינם מאמינים.

آیت: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

9 והן, ריבונך הוא העזוז והרחום.

آیت: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

10 ועת כי קרא ריבונך אל משה: “לך אל בני העם המקפחים,

آیت: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

11 העם של פרעה, הלא ייראו (מפני העונש של אללה)?

آیت: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

12 הוא אמר: “ריבוני, חושש אני שלא יאמינו לדבריי,

آیت: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

13 ותהיה בלבי מצוקה ולשוני כבדה, לכן שלח לי את אהרון.

آیت: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

14 מלבד זה הם גם מאשימים אותי בפשע, ומפחד אני פן יהרגוני”.

آیت: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

15 (אללה) אמר: “לא ולא! לכו שניכם עם ניסינו ואותותינו, ואנו מאזינים לכם.

آیت: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

16 לכו אל פרעה לאמור: אנו שליחי ריבון העולמים,

آیت: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

17 שלח נא עמנו, את בני- ישראל”.

آیت: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

18 אמר: “האם לא גידלנו אותך מלידתך ונשארת עמנו מספר שנים מחייך,

آیت: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

19 ועשית מה שעשית, ואתה אינך מכיר לי טובה”.

آیت: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

20 אמר (משה): “מה שעשיתי היה כשהייתי מן התועים.

آیت: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

21 ואז ברחתי מכם כאשר פחדתי מכם, והעניק לי ריבוני חכמה והפך אותי אחד השליחים.

آیت: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

22 וזה חסד שעשית לי, (בזמן) ששעבדה את בני-ישראל?”.

آیت: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

23 אמר פרעה: “ומה הוא ריבון העולמים?”

آیت: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

24 אמר: “הוא ריבון השמים והארץ וכל אשר ביניהם, אם בטוחים בזה אתם, על כן האמינו?”.

آیت: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

25 ואמר לסובבים אותו ״השומעים אתם?”

آیت: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

26 (ומשה) הוסיף: “והוא ריבונכם וריבון אבותיכם הראשונים”,

آیت: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

27 אמר: “אכן שליחכם אשר נשלח אליכם משוגע”,

آیت: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

28 אמר: “ריבון המזרח והמערב, וכל אשר ביניהם, אם משכילים אתם”,

آیت: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

29 אמר (פרעה): “אכן אם תיקח לך אלוה מלבדי, אשים אותך בין האסירים”,

آیت: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

30 אמר (משה): “האף גם אם אבוא אליך עם הוכחה בהירה?”

آیت: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

31 ואמר (פרעה): “הבא אותה אם צדק תדבר”,

آیت: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

32 אז זרק משה את מקלו ואז הפך לנחש אמתי,

آیت: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

33 ואת ידו הוציא מחיקו והנה לבנה ומבריקה היא לרואים.

آیت: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

34 ואמר (פרעה) למנהיגים אשר סביבו: “אכן זה הוא קוסם מאומן,

آیت: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

35 רוצה לנשלכם מארצכם בקסמיו. ומה אתם מציעים?”

آیت: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

36 אמרו: “עכב אותו ואת אחיו לזמן־מה, ושלח בערים מקבצים,

آیت: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

37 ויביאו לך כל קוסם אומן”.

آیت: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

38 והקוסמים כונסו למועד היום אשר נקבע.

آیت: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

39 ונאמר לאנשים: “האם אתם מתאספים?

آیت: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

40 אולי נלך אחרי הקוסמים אם הם המנצחים.”

آیت: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

41 ויהי כאשר באו הקוסמים אמרו לפרעה: “האם נקבל גמול אם אנו המנצחים?”

آیت: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

42 אמר: “אכן, וגם תהיו אז מן המקורבים ״.

آیت: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

43 אז אמר משה לקוסמים: ״זרקו מה שברצונכם להשליך”.

آیت: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

44 והם זרקו חבליהם ומסותיהם בעודם נשבעים “בעוז פרעה אנו מנצחים”.

آیت: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

45 והנה משה זרק את מקלו והוא בלע את קסמיהם השקריים,

آیت: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

46 ונפלו הקוסמים משתחווים,

آیت: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

47 ואמרו: “מאמינים אנו בריבון העולמים,

آیت: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

48 ריבונם של משה ואהרון.”

آیت: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

49 אמר (פרעה): “האם האמנתם לו לפני שהרשיתי לכם? אכן, כנראה הוא הגדול שבכם שלימד אתכם את הקסמים! סופכם לדעת כי אקטע את ידיכם ורגליכם, ואחר כך אצלוב אתכם יחד”.

آیت: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

50 אמרו: “אין בזה שום דבר רע. אכן אנחנו חוזרים אל ריבוננו,

آیت: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

51 ואנו מקווים שמכיוון שאנו מראשוני המאמינים, יסלח לנו ריבוננו על חטאינו”.

آیت: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

52 אחר כך הורינו למשה: “צא עם עבדיי בלילה, כי רודפים אחריכם.”

آیت: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

53 ושלח פרעה בערים מקבצים לאיסוף החיילים

آیت: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

54 (ואמר פרעה) "אלה הם עדה קטנה מוזנחת".

آیت: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

55 והם אשר הרגיזו אותנו.

آیت: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

56 ואנחנו מוכנים עם נשק.”

آیت: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

57 וגירשנו אותם (פרעה ואנשיו) מגנים ומעיינות מים,

آیت: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

58 ומאוצרות ומקום נכבד.

آیت: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

59 כך, והורשנו אותם לבני ישראל.

آیت: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

60 ורדפו אחריהם עם עלות הבוקר,

آیت: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

61 וכאשר ראו שני המחנות זה את זה, אמרו אנשיו של משה: “הם עומדים להשיג אותנו”.

آیت: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

62 אמר (משה): “לא ולא, כי ריבוני עמי והוא ידריכני בדרך הישר”.

آیت: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

63 אז הורינו למשה: “הכה במקלך את הים”, והים נקרע, וכל חלק (מן הים) התנשא כהר האדיר.

آیت: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

64 ובאותו הזמן גרמנו לשאר האנשים להגיע לשם.

آیت: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

65 וחילצנו את משה ואת כל אלה אשר אתו,

آیت: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

66 לאחר מכן, הטבענו את האחרים (פרעה ואנשיו).

آیت: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

67 אכן יש בזה אות, אך רובם לא יאמינו.

آیت: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

68 ריבונך הוא העזוז הרחום.

آیت: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

69 וקרא לפניהם אודות אברהם,

آیت: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

70 באומרו לאביו ובני עמו: “מה אתם עובדים?”

آیت: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

71 אמרו: “אנו עובדים פסלים ונישאר מסורים להם”.

آیت: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

72 ואמר: “הישמעו אתכם כאשר תקראו (אליהם) בתפילה?

آیت: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

73 או להועיל או להזיק לכם מביאים לכם תועלת או גורמים לכם נזק?”

آیت: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

74 ואמרו: “לא, אבל מצאנו את אבותינו עושים כן”,

آیت: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

75 אמר: “החזיתם באשר תעבדו,

آیت: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

76 אתם ואבותיכם הקדמונים,

آیت: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

77 הם כולם אויביי, מלבד ריבון העולמים,

آیت: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

78 אשר ברא אותי, הוא מדריכני,

آیت: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

79 והוא אשר יעניק לי מזון ומשקה,

آیت: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

80 ואם אחלה הוא אשר ירפאני,

آیت: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

81 והוא אשר ימיתני, לאחר מכן, יחייני,

آیت: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

82 והוא אשר אקווה כי יסלח לי על עווני ביום הדין.

آیت: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

83 ריבוני! תן לי חכמה והצמד אותי אל עושי הישר,

آیت: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

84 ותן לי לשון צדק לדורות הבאים,

آیت: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

85 וקבע אותי בין אלה שיירשו גני הנועם,

آیت: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

86 וסלח לאבי, כי הוא היה בתועים,

آیت: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

87 ואל תביישני ביום תחיית-המתים,

آیت: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

88 ביום שלא יועילו לא נכסים ולא בנים,

آیت: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

89 בלתי אם אשר יגיע אל אללה בלב שלם.”

آیت: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

90 וכאשר יתקרב גן העדן אל יראי אללה,

آیت: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

91 ויתגלה הגיהינום לכופרים,

آیت: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

92 ייאמר להם: “איפה הם (האלילים) אשר הייתם עובדים,

آیت: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

93 מלבד אללה? האם יוכלו לסייע לכם או לסייע לעצמם?”

آیت: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

94 ויוטלו אל תוכה (אל אש הגיהינום) הם והסוסים,

آیت: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

95 וגייסות איבליס (השטן) בצוותא.

آیت: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

96 ובעודם רבים בינם לבין עצמם הם יגידו (לאליליהם)

آیت: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

97 “חי אללה! אכן היינו בתעייה מוחלטת,

آیت: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

98 בהשוותנו אתכם אל ריבון העולמים,

آیت: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

99 תעייתנו היא רק באשמת המתעים,

آیت: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

100 אין מי שיאמר עלינו מליצת יושר,

آیت: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

101 ולא ידיד נאמן,

آیت: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

102 אילו התאפשר לנו לחזור (לעולם), היינו מן המאמינים”.

آیت: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

103 אכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו,

آیت: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

104 וריבונך הוא העזוז הרחום.

آیت: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

105 ובני עם נוח גם הם התכחשו לשליחים,

آیت: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

106 באמור להם אחיהם נוח: “האם לא תיראו מאללה?

آیت: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

107. שליח נאמן אני לכם,

آیت: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

108. אי לכך, יראו את אללה והישמעו לי,

آیت: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

109 ואינני דורש מכם שום גמול על הדבר הזה, כי גמולי מריבון העולמים,

آیت: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

110 אי לכך, יראו את אללה והישמעו לי״.

آیت: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

111 אמרו: “הייתכן שנאמין לך, בעוד השפלים הם המאמינים שלך?”

آیت: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

112 אמר (נוח): “ומה יודע אני על מעשיהם?

آیت: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

113 רק ריבוני יביא אותם לתת את הדין, לו רק יכולתם להבין.

آیت: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

114 לא אסלק מעל פניי את המאמינים,

آیت: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

115 אין אני אלא מזהיר בבהירות”.

آیت: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

116 אמרו: “הוי, נוח! אם לא תפסיק, תהיה בין הנרגמים”.

آیت: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

117 אמר לי ריבוני! בני עמי מתכחשים לי,

آیت: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

118 שפוט אתה ביני לביניהם וחלץ אותי ואת המאמינים שעמי”

آیت: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

119 וחילצנו אותו ואת אשר אתו באונייה העמוסה,

آیت: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

120 והטבענו אחרי כן את הנשארים (הכופרים),

آیت: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

121 ואכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו,

آیت: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

122 וריבונך הוא העזוז הרחום.

آیت: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123 גם אנשי עאד התכחשו לשליחים (לנביא הוד),

آیت: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

124 באמור להם אחיהם הוד: “הלא תיראו (את אללה)?!

آیت: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

125 שליח נאמן אני לכם!

آیت: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

126 יראו את אללה והישמעו לי!

آیت: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

127 ולא אבקש מאתכם כל גמול על הדבר הזה, כי כל גמולי מריבון העולמים,

آیت: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

128 האם תבנו לכם על כל מקום גבוה בניינים מפוארים לשעשועים?

آیت: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

129 ותבנו מבצרים, ומזמים שחייכם נצחיים?

آیت: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

130 ובהתקיפכם (אנשים) תתקפו (אותם) כעריצים.

آیت: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

131 יראו אפוא את אללה והישמעו לי,

آیت: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

132 ויראו את זה אשר נתן לכם את אשר ידעתם,

آیت: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ

133 נתן לכם מקנה, ובנים,

آیت: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

134 וגנות, ומעיינות.

آیت: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

135 אכן מפחז אני פן יבוא עליכם עונש היום העצום.”

آیت: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

136 אמרו: “אחת היא לנו אם תתרה בנו ובין אם לא תתרה בנו,

آیت: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

137 אין זה (דבריך) אלא סיפורי הקדמונים,

آیت: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

138 ולא נוענש.”

آیت: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

139 הם התכחשו להתראותיו ואנו הכחדנו אותם. אכן יש בזה אות, אף רובם לא יאמינו,

آیت: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

140 ריבונך הוא העזוז הרחום.

آیت: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

141 בני ת'מוד התכחשו גם לשליחים,

آیت: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

142 באמור אחיהם צאלח, “האם לא תיראו!”

آیت: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

143 אני שליח נאמן לכם,

آیت: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

144 יראו את אללה והישמעו לי,

آیت: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

145 אין אני דורש מכם שכר, כי שכרי מריבון העולמים.

آیت: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

146 החושבים אתם כי תישארו כאן בטוחים,

آیت: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

147 בגינות ומעיינות,

آیت: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

148 ושדות תבואה ודקלים ועצי תמרים בשלים,

آیت: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

149 ותחצבו בתים בהרים בכישרון.

آیت: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

150 יראו את אללה והישמעו לי,

آیت: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

151 ואל תצייתו לדברי מפיצי השחיתות,

آیت: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

152 אשר ישחיתו על הארץ ולא יעשו הישר”

آیت: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

153 אמרו, “אכן, אתה מן המוקסמים,

آیت: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

154 אין אתה אלא אזם כמונו, הבא אות אם צדק אתה מזכר!”.

آیت: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

155 אמר “הנה נאקה. היא תשתה מהבאר כפי שאתם תשתו, כל אחד בתורו.

آیت: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

156 ולא תגעו בה לרעה, פן יאחז בכם עונש היום העצום”

آیت: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

157 ואולם הם פגעו בה והרגו אותה, אך עד מהרה התחרטו,

آیت: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

158 כי בא עליהם העונש. אכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו.

آیت: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

159 ריבונך הוא העזוז והרחום.

آیت: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

160 גם בני עם לוט התכחשו לשליחים.

آیت: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

161 אמר להם אחיהם לוט: “הלא תיראו את אללה?

آیت: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

162 אכן אני שליח נאמן לכם,

آیت: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

163 יראו את אללה והישמעו לי,

آیت: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

164 אין אני דורש מכם גמולי, כי גמולי מריבון העולמים.

آیت: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

165 בצדק תבואו אל הזכרים בתאווה מכלל בני האדם,

آیت: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

166 ומזניחים את נשותיכם שברא אללה עבורכם? אכן, אנשים חוטאים ופושעים אתם”.

آیت: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

167 אמרו: “אם לא תפסיק לוט, אנחנו נגלה אותך”.

آیت: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

168 אמר: “אני שונא את מעשיכם!

آیت: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

169 ריבוני! חלץ אותי עם בני ביתי מאשר יעשו”.

آیت: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

170 ואמנם חילצנו אותו יחד עם בני ביתו,

آیت: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

171 מלבד ישישה אחת שהתעכבה (אשת לוט).

آیت: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

172 אחר כך הכחדנו את האחרים הנשארים,

آیت: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

173 והורדנו עליהם גשם של אבנים. ומה רע ונורא של המוזהרים

آیت: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

174 אכן בזה אות, אך רובם לא יאמינו.

آیت: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

175 ריבונך הוא העזוז הרחום.

آیت: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

176 אנשי אל-איכה (מדיין) התכחשו להתראות השליחים.

آیت: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

177 אמר להם שועייב: “הלא תיראו את אללה?

آیت: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

178 אכן שליח נאמן אני לכם,

آیت: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

179 יראו את אללה והישמעו לי,

آیت: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

180 אין אני דורש מכם גמול, כי גמולי מריבון העולמים.

آیت: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

181 תנו את המידה שלמה, ואל הפחיתו ממנה (שלא ירמו במסחר),

آیت: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

182 ושקלו במשקל יושר וצדק,

آیت: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

183 ואל החסירו מאומה מאשר לאנשים, ואל תעוררו שחיתות בארץ,

آیت: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

184 ויראו את אשר ברא אתכם ואת הדורות הקודמים”.

آیت: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

185 אמרו: “אמנם אתה אחוז קסם,

آیت: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

186 ואינך אלא אדם כמונו, ואנו נוטים לחשוב כי אתה מהשקרנים.

آیت: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

187 השלך עלינו חלקי (עינוי) מהשמיים אם מדוברי הצדק אתה”.

آیت: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

188 אמר: "ריבוני מכיר היטב את מעשיכם״.

آیت: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

189 הם התכחשו להתראותיו, ויאחזם עונש היום החשוך. אכן הוא היה עונש היום האדיר.

آیت: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

190 אכן בזה אות, אך רובם אינם מאמינים.

آیت: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

191 ואכן ריבונך הוא העזוז הרחום.

آیت: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

192 ואכן הוא (הקוראן) הורד מאת ריבון העולמים.

آیت: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

193 הורידה אותו הרוח הנאמנה (המלאך גבריאל)

آیت: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

194 על לבך למען תהיה מן המתרים,

آیت: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

195 בלשון ערבית בהירה,

آیت: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

196 והוא מוזכר בזובור (בכתבי הקודש) של אלה אשר קדמו.

آیت: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

197 האם אין בזה אות בשבילם, כי הכירוהו חכמי בני-ישראל?

آیت: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

198 ולו הורדנו אותו על מעטים מהלא ערבים,

آیت: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

199 ואז היה קורא אותו להם, לא היו בו מאמינים,

آیت: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

200 אולם אנו הובלנו אותו אל לבבות הכופרים המכחשים,

آیت: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

201 אך הם לא יאמינו בו עד שיראו את העונש הכואב,

آیت: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

202 אשר יגיע אליהם פתאום כשהם לא ישימו לב,

آیت: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

203 ואז יאמרו: “אפשר לתת לנו השהיה?”

آیت: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

204 הרוצים הם לזרז את עונשנו?

آیت: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

205 חשוב: אפילו אם נאפשר להם ליהנות למשך שנים,

آیت: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

206 ואחר-כך בא עליהם מה שהוזהרו ממנו,

آیت: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

207 לא יועילו להם הטוב ההנאות אשר ניתנו להם.

آیت: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

208 ולא הכחדנו כל עיר מבלי ששלחנו לה מי שיתרה בה,

آیت: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

209 כדי להזכיר להם: שאנחנו לעולם לא נוהגים באי צדק

آیت: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

210 ולא הורידו אותו (את הקוראן) השטנים,

آیت: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ

211 הם אינם מתאימים לכך, וזה לא יעלה בידם,

آیت: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

212 כי הם מורחקים מאפשרות שמיעת ההשראות

آیت: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

213 לכן אל תבקש להתפלל לאלוה אחר מלבד אללה, אחרת תיענש,

آیت: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

214 והתרה בבני משפחתך הקרובים,

آیت: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

215 והצטנע ורחם על אשר הלכו אחריך מן המאמינים.

آیت: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

216 ואולם אם מסרבים לך, אמור: “אין אני אחראי למעשיכם”,

آیت: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

217 וסמוך על העזוז הרחום,

آیت: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

218 הצופה בך בקומך לתפילה,

آیت: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

219 ובהיותך במצבי התפילה בין הסוגדים,

آیت: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

220 כי אכן הוא השומע הכול והיודע הכול.

آیت: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

221 האם אגיד לכם אל מי יורדים השטנים?

آیت: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

222 הם יורדים אל כל דובר שקרים המרבה לחטוא,

آیت: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

223 ומעבירים את אשר שמעו (עם שקריהם), אך רובם משקרים.

آیت: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

224 והמשוררים, אלה אשר המתעים ילכו בעקבותיהם.

آیت: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

225 האם לא תראה, כי הם בכל נחל ישוטטו,

آیت: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

226 וכי יאמרו את אשר לא יעשו?

آیت: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

227 מלבד אלה (חלק מהמשוררים) אשר האמינו ועשו את הטוב והרבו להזכיר את אללה, כי הם ינצחו אחרי שקופחו, ואכן יידעו אלה אשר קיפחו במהרה את תהפוכות גורלם.