ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាន់ហ្វាល - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - លេខ​ទំព័រ 179 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 17

فَلَمۡ تَقۡتُلُوهُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ قَتَلَهُمۡۚ وَمَا رَمَيۡتَ إِذۡ رَمَيۡتَ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ وَلِيُبۡلِيَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡهُ بَلَآءً حَسَنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ

თქვენ არ ხოცავდით მათ, არამედ ალლაჰმა დახოცა ისინი^[1] და არც შენ არ გისვრია (შუამავალო), როცა ისვროდი,^[2] არამედ ალლაჰმა ესროლა, რათა გამოეცადა მორწმუნეები კარგი გამოცდით.^[3] ჭეშმარიტად, ალლაჰი ყოვლის მსმენი და მცოდნეა.

[1] მუჯაჰიდი ამ აიათის ჩამოვლინების მიზეზს შემდეგ ამბავს უკავშირებს: ბედირის ბრძოლის დასრულების შემდეგ მორწმუნეთაგან ზოგიერთებმა უკან მიმავალ გზაზე ტრაბახი დაიწყეს, ერთმა თქვა მე ესა და ეს მოვკალი, მეორემ თქვა მე მავანი მოვკალიო და ამაზე უზენაესმა ალლაჰმა ეს აიათი ჩამოავლინა, რომ თქვენ თქვენი ძალით და მოხერხებით არ დაგიხოცავთ ისინი, არამედ ალლაჰმა დახოცა, როდესაც შეგეწიათ, ღონე გიწყალობათ და ანგელოზები წარმოგიგზავნათ. იხ. სუიუტი, დურრუ’ლ-მანსუურ.
[2] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ ბედირის ბრძოლის დაწყებამდე ერთი მუჭა ქვიშა აიღო და ყურეიშელთა რაზმის მიმართულებით ისროლა. წარმართთა რაზმიდან არ დარჩენილა ერთი მებრძოლიც, რომ ამ ქვიშიდან მის თვალში, ცხვირში ან ყურში რამე არ მოხვედრილიყო. სწორედ ამაზე მიუთითებს აიათი, რომ ნორმალურ პირობებში შეუძლებელია ერთი მუჭა ქვიშა მთელი ჯარის ყველა წევრამდე მისწვდეს, მაგრამ ალლაჰმა მიაწვდინა და ამით წარმართებ შიში და უიმედობა ჩაუგდო გულებში, რაც მათი მარცხის ერთ-ერთი მიზეზი გახდა. იხ. სირათუ იბნი ჰიშამ, 1/116.
[3] ალლაჰის გამოცდა როგორც შეიძლება იყოს სირთულეებşთა და განსაცდელით ასევე შესაძლებელია იყოს სიკეთის წყალობითა და წარმატებით. ამ შემთხვევაში დახასიათებულია როგორც კარგი გამოცდა, რადგანაც მათ ალლაჰისგან წყალობად მიიღეს დახმარება, გამარჯვება, ნადავლი და ტყვეები წარმართთა რაზმიდან. გამოცდა იმაში მდგომარეობს თუ რამდენად გააცნობიერებენ იმ წყალობას, რომელმაც ღმერთმა მოიღო მათზე და რამდენად მადლიერნი იქნებიან მის მიმართ.

អាយ៉ាត់: 18

ذَٰلِكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُوهِنُ كَيۡدِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

ასეა რადგანაც ალლაჰი უეჭველად ამაოდ მქმნელია ურწმუნოთა ხრიკების.

អាយ៉ាត់: 19

إِن تَسۡتَفۡتِحُواْ فَقَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡفَتۡحُۖ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدۡ وَلَن تُغۡنِيَ عَنكُمۡ فِئَتُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَوۡ كَثُرَتۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

თუ გამარჯვებას ითხოვთ, თქვენთან მართლაც მოვიდა გამარჯვება,^[1] თუკი მოეშვებით ეგ უკეთესია თქვენთვის,^[2] ხოლო თუ დაბრუნდებით ჩვენც დავბრუნდებით^[3] და ვერსა გარგებთ თქვენი რაზმი თუნდაც რომ იყოს მრავალრიცხოვანი. ჭეშმარიტად ალლაჰი მორწმუნეებთან ერთადაა.^[4]

[1] მიმართვა ეხება წარმართებს, რომლებიც ბრძოლის წინ ღმერთს სთხოვდნენ რომ უკეთურების მთესველი დაესაჯა და სამართალს ეზეიმა. გადმოცემის მიხედვით ბედირის დღეს აბუ ჯეჰილმა ბრძოლის წინ შემდეგი ვედრება წარმოთქვა: ღმერთო გაანადგურე ის, ვინც დააეღვია ნათესავური კავშირები და მოვიდა ისეთი მოძღვრებით, რაც ჩვენთვის უცნობი და მიუღებელია. (იხ. სირათუ იბნი ჰიშამ, 1/628.) მას ამ სიტყვებით საკუთარი თავის წინააღმდეგ გამოუვიდა გამარჯვების თხოვნა, რადგანაც სამართალი მაშინ იზეიმებდა თუ ყურეიშელთა რაზმი მარცხს განიცდიდა და გამარჯვება მუსლიმთა სასარგებლოდ იქნებოდა.
[2] თუ მოეშვებით ურწმუნოებას და მუსლიმთა მიმართ მტრობას.
[3] თუკი ისევ დაუბრუნდებით მუსლიმთა მიმართ მტრობას და დევნას, ჩვენც დაგიბრუნდებით მუსლიმთა სამართლიანი გამარჯვებით და თქვენი დამამცირებელი მარცხით.
[4] ალლაჰი მროწმუნეებთან ერთადაა თავისი შეწევნით, სმენით, ხედვით, ცოდნით და გამარჯვებით.

អាយ៉ាត់: 20

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَأَنتُمۡ تَسۡمَعُونَ

ჰეი თქვენ მორწმუნეებო! დაემორჩილეთ ალლაჰს და მის შუამავალს და პირი არ იბრუნოთ მისგან, როცა თქვენ ისმენთ!^[1]

[1] როცა თქვენ ისმენთ ყურანს, შუამავლის დარიგებებს, არ უგულებელყოთ ეს ყველაფერი და მისი ბრძანებების ან აკრძალვების საპირისპიროდ მოქმედებით მისგან პირი არ იბრუნოთ.

អាយ៉ាត់: 21

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ قَالُواْ سَمِعۡنَا وَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ

და ნუ იქნებით იმათ მსგავსი, ვინც თქვეს გვესმისო, თუმცა მათ არ შეისმინეს.

អាយ៉ាត់: 22

۞ إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلۡبُكۡمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ

უეჭველად, ალლაჰის წინაშე სულიერთა შორის ყველაზე საძრახისნი არიან ყრუნი^[1] და მუნჯნი,^[2] რომლებიც ვერ აზროვნებენ.

[1] რომლებსაც ყურები დახშული აქვთ ჭეშმარიტების მიმართ.
[2] რომლებსაც ენა დაბმული აქვთ ჭეშმარიტების მიმართ.

អាយ៉ាត់: 23

وَلَوۡ عَلِمَ ٱللَّهُ فِيهِمۡ خَيۡرٗا لَّأَسۡمَعَهُمۡۖ وَلَوۡ أَسۡمَعَهُمۡ لَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ

ალლაჰს მათში მცირედი ხეირის ნატამალიც რომ ენახა, აუცილებლად შეასმენდა, მაგრამ ისინი მაინც პირს იბრუნებდნენ და იქნებოდნენ ზურგშექცეულნი.

អាយ៉ាត់: 24

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمۡ لِمَا يُحۡيِيكُمۡۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَحُولُ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَقَلۡبِهِۦ وَأَنَّهُۥٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

ჰეი თქვენ მორწმუნეებო! მორჩილებით უპასუხეთ ალლაჰსა და შუამავალს, როდესაც მოგიწოდებთ იმისკენ, რაც თქვენ სიცოცხლეს განიჭებთ!^[1] ასევე იცოდეთ, რომ ალლაჰი შედის კაცსა და მის გულს შორის^[2] და იცოდეთ, რომ მის წინაშე იქნებით შეკრებილნი.

[1] ალლაჰისა და მისი შუამავლის მოწოდებების გათვალისწინება ადამიანს ამქვეყნად შერგებულ სიცოცხლეს, ხოლო იმქვეყნად მარადიულ სიცოცხლეს ანიჭებს.
[2] ალლაჰი განაგებს თქვენს გულებს, მან იცის თქვენს გულებში არსებული ზრახვები და რწმენის ხარისხი. ენეს ბინ მალიქი გადმოგვცემს, რომ ალლაჰის შუამავალი ﷺ ხშირად იმეორებდა შემდეგ სიტყვებს: „ო, გულებზე მიმართულების მიმცემო! ჩემი გული შენს რჯულზე განამტკიცე. მას ჰკითხეს: ო, ალლაჰის შუამავალო! ჩვენ გვწამს შენი და იმ ყველაფრისა, რითაც შენ მოხვედი. ამის მიუხედავად ჩვენზე შიშობ? მან უთხრა: დიახ. უეჭველად, გულები ალლაჰის თითებიდან ორ თითს შორის იმყოფება და საითაც ის მოისურვებს იქეთ მიაბრუნებს.“ (თირმიზი, ყადერ 7/2140.)

អាយ៉ាត់: 25

وَٱتَّقُواْ فِتۡنَةٗ لَّا تُصِيبَنَّ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمۡ خَآصَّةٗۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

გეშინოდეთ განსაცდელისა, რომელიც მხოლოდ იმათ არ შეეხებათ, რომელი თქვენგანიც უსამართლოდ მოიქცნენ,^[1] ასევე იცოდეთ, რომ ალლაჰი მკაცრსასჯელიანია.

[1] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ თქვა: „რომელი თქვენგანიც დაინახავს უკეთურებას, მან იგი გამოასწოროს საკუთარი ხელით, თუკი ვერ შეძლებს მაშინ თავისი ენით, თუკი ამასაც ვერ შეძლებს მაშინ გულით დაგმოს; ეს კი რწმენის ყველაზე სუსტი გამოვლინებაა.“ (მუსლიმ, იმან 20/49.) „უეჭველად, როდესაც ხალხი ხედავენ უსამართლო მჩაგვრელს და ხელს არ უშლიან მას, ძალიან ადვილი შესაძლებელია, რომ ალლაჰმა ყველა მათგანზე განავრცოს ამის სასჯელი.“ (თირმიზი, ფითენ 8/2168.) „ვფიცავ მას ვისაც მას ვისაც ხელთ უპყრია ჩემი სიცოცხლე, რომ ან სიკეთეს მოუწოდებთ და ბოროტებას დაგმობთ ან არა და მოსალოდნელია ალლაჰმა სასჯელი მოგივლოთ. შემდეგ მას დაუწყებთ ვედრებას, მაგრამ თქვენი ვერება აღარ მიიღება.“ (თირმიზი, ფითენ 9/2169.)