ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߝߙߊߟߌ ߝߐߘߊ -

سوره انفطار

ߝߐߘߊ ߟߊߢߌߣߌ߲ ߘߏ߫:

تحذير الإنسان من الاغترار ونسيان يوم القيامة.

هشدار به انسان از فریب خوردن (به دنیا) و فراموشی روز قیامت.

---

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

اِذَا السَّمَآءُ انْفَطَرَتْ ۟ۙ

آن‌گاه که آسمان برای نزول فرشتگان از آن شکافته شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَاِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ۟ۙ

و آن‌گاه که ستارگان پراکنده سقوط کنند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

وَاِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ۟ۙ

و آن‌گاه که دریاها بر روی یکدیگر گشوده شوند و در هم آمیزند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

وَاِذَا الْقُبُوْرُ بُعْثِرَتْ ۟ۙ

و آن‌گاه که خاک قبرها برای برانگیختن مردگان‌شان زیر و رو شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَاَخَّرَتْ ۟ؕ

در این هنگام هرکس از اعمالی‌که پیش از وفات فرستاده، و اعمالی‌که به تأخیر انداخته و انجام نداده است آگاه می‌شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

یٰۤاَیُّهَا الْاِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِیْمِ ۟ۙ

ای انسان کافر به پروردگارت، چه چیزی تو را واداشت که با فرمان پروردگارت مخالفت کنی آن‌گاه که به تو مهلت داد و به لطف خویش کیفرت را به تعجیل نینداخت؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

الَّذِیْ خَلَقَكَ فَسَوّٰىكَ فَعَدَلَكَ ۟ۙ

همان ذاتی‌که پس از اینکه نیست بودی تو را پدید آورد، و تو را درست‌اندام و متناسب قرار داد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

فِیْۤ اَیِّ صُوْرَةٍ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ ۟ؕ

و تو را به هر صورتی‌که خواست بیافریند، آفرید، و به تحقیق بر تو نعمت بخشید كه تو را در سیمای خری یا بوزینه‌ای یا سگی یا حیوانی دیگر نیافرید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُوْنَ بِالدِّیْنِ ۟ۙ

- ای فریب‌ خوردگان- امر چنان‌که تصور می‌کنید نیست بلکه شما روز جزا را تکذیب می‌کنید و برایش کار نمی‌کنید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَاِنَّ عَلَیْكُمْ لَحٰفِظِیْنَ ۟ۙ

و به‌راستی‌که فرشتگانی بر شما گمارده شده‌اند که اعمال‌تان را حفظ می‌کنند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

كِرَامًا كٰتِبِیْنَ ۟ۙ

نزد الله گرامی هستند، نویسندگانی هستند که اعمال‌تان را می‌نویسند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

یَعْلَمُوْنَ مَا تَفْعَلُوْنَ ۟

تمام کارهایی را که انجام می‌دهید می‌دانند و آنها را می‌نویسند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

اِنَّ الْاَبْرَارَ لَفِیْ نَعِیْمٍ ۟ۙ

به‌راستی کسانی‌که خیر و طاعت زیادی انجام می‌دهند در روز قیامت در نعمت‌هایی جاویدان هستند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

وَاِنَّ الْفُجَّارَ لَفِیْ جَحِیْمٍ ۟ۙ

و به‌راستی‌که گناهکاران در آتشی که بر آنها برافروخته می‌گردد هستند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

یَّصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّیْنِ ۟

در روز جزا وارد آن می‌شوند و از حرارتش رنج می‌برند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَآىِٕبِیْنَ ۟ؕ

و هرگز از آن دور نمی‌شوند، بلکه در آن جاویدان هستند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا یَوْمُ الدِّیْنِ ۟ۙ

و - ای رسول- تو چه دانی که روز جزا چیست؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

ثُمَّ مَاۤ اَدْرٰىكَ مَا یَوْمُ الدِّیْنِ ۟ؕ

باز چه دانی که روز جزا چیست؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

یَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْـًٔا ؕ— وَالْاَمْرُ یَوْمَىِٕذٍ لِّلّٰهِ ۟۠

روزی‌که هیچ‌کس نمی‌تواند به هیچ‌کس دیگری نفع رساند، و تمام کارها در آن روز فقط از آنِ الله است، که به هر کاری بخواهد اقدام می‌کند، و غیر از او هیچ‌کس دیگری این حق را ندارد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• التحذير من الغرور المانع من اتباع الحق.

برحذر داشتن از غرورِ بازدارنده از پیروی حق.

• الجشع من الأخلاق الذميمة في التجار ولا يسلم منه إلا من يخاف الله.

حرص و طمع، از اخلاق نکوهیده در تاجران است و کسی از آن نجات نمی‌یابد مگر آن‌ کس که از الله می‌ترسد.

• تذكر هول القيامة من أعظم الروادع عن المعصية.

یادآوری هول و هراس قیامت، از بزرگ‌ترین بازدارندگان از گناه است.