ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߊ߲ߖߟߎ ߝߐߘߊ - ߕ߭ߊ߯ߖߞߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞ߭ߏ߯ߖߊ߫ ߡߌߙߐ߯ߝ߭ ߞ߭ߏ߯ߖߊ߫ ߡߌ߯ߙ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Сураи Масад (Лифи хурмо)

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَتَبَّ

1. Ҳалок бод дастони Абулаҳаб^[3122] ки ӯ Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламро азият медод ва ҳалок шуд худи ӯ.

[3122] Яъне, ҳалок бод худи Абӯлаҳаб бо тамоми вуҷуди хеш

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ

2. Моли ӯ ва он чӣ ба даст оварда буд, ба ҳолаш фоида намекунад.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ

3. Ба зудӣ ба оташе шӯълаваре медарояд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

وَٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ

4. ва зани ӯ, низ ба дӯзах медарояд, ки ҳезумкаш аст, дар роҳи Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам онро матраҳ мекард, то азият кашад.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۭ

5. Ва бар гардан ресмоне аз лифи (пӯсти) хурмо дорад. Бо он ресмон дар дузах бардошта мешавад, баъд аз он ба поёнтарини дӯзах партофта мешавад.