ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߢߊߞߘߐߛߘߌ ߝߐߘߊ - ߕߙߎߞߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߓ. ߊ߳ߺߊ߬ߟߌ߮ ߏߗ߭ߍߞ ߣߌ߫ ߡߐ߰ ߜߘߍ߫ ߟߎ߫ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Sûretu Abese

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

(Peygamber), ötürü yüzünü ekşitti ve geri döndü.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

âmânın kendisine gelmesinden

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

(Rasûlüm! Onun halini) sana kim bildirdi! Belki o temizlenecek

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

yahut öğüt alacak da o öğüt ona fayda verecek.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Kendini (sana) muhtaç görmeyene gelince,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

sen ona yöneliyorsun.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

Oysa ki onun temizlenip arınmasından sen sorumlu değilsin.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Fakat koşarak ve sana gelenle de

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

(Allah'tan) korkarak

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

ilgilenmiyorsun.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

Hayır, şüphesiz bunlar (ayetler ), bir öğüttür.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Dileyen ondan ( Kur'an'dan ) öğüt alır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

Tertemiz kılınmış mukaddes sahifelerde (yazılı)

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

yüce makamlara kaldırılmış,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

katiplerin elleriyle ( yazılıp )

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

değerli ve itaatkar meleklerin.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Kahrolası insan! Ne inkârcıdır!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

Allah onu neden yarattı?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Bir nutfeden (spermadan) yarattı da ona şekil verdi.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

Sonra ona yolu kolaylaştırdı.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

Sonra onun canını aldı ve kabre soktu.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Sonra dilediği bir vakitte onu yeniden diriltir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

Hayır! (İnsan) Allah'ın emrettiğini yapmadı.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

İnsan, yediğine bir baksın!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

Şöyle ki: Yağmurlar yağdırdık.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

Sonra toprağı göz göz yardık da

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

oradan ekinler bitirdik.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

Üzüm bağları, sebzeler,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

zeytin ve hurma ağaçları,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

iri ve sık ağaçlı bahçeler,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

meyveler ve çayırlar.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

(Bütün bunlar) sizi ve hayvanlarınızı yararlandırmak içindir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

Kulakları sağır eden o ses geldiğinde,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

İşte o gün kişi kardeşinden kaçar.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

Annesinden, babasından,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

eşinden ve çocuklarından.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

O gün, herkesin kendine yetip artacak bir derdi vardır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

O gün bir takım yüzler parlak,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

güleç ve sevinçlidir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

Yine o gün birtakım yüzleri de keder bürümüş,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

hüzünden kapkara kesilmiştir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

İşte bunlar kâfirlerdir, günahkârlardır.