අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අස්සාරියාත් - ජර්මානු පරිවර්තනය- බූපන්හායිම් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Adh-Dhâriyât

වාක්‍යය: 1

وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا

Bei den heftig Zerstreuenden,

වාක්‍යය: 2

فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا

dann den eine Last Tragenden,

වාක්‍යය: 3

فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا

dann den leicht Dahinziehenden,

වාක්‍යය: 4

فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا

dann den Angelegenheiten Regelnden,

වාක්‍යය: 5

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ

sicherlich, was euch angedroht wird, ist wahr,

වාක්‍යය: 6

وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ

und das Gericht wird gewiß hereinbrechen.

වාක්‍යය: 7

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ

Beim Himmel in seiner Vollkommenheit;

වාක්‍යය: 8

إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ

ihr äußert fürwahr unterschiedliche Reden.

වාක්‍යය: 9

يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ

Abwendig machen läßt sich davon, wer sich abwendig machen läßt.

වාක්‍යය: 10

قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ

Tod den Mutmaßern,

වාක්‍යය: 11

ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ

die in Versenkung zerstreut sind.

වාක්‍යය: 12

يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ

Sie fragen: Wann wird denn der Tag des Gerichts sein?

වාක්‍යය: 13

يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ

Am Tag, da sie im Feuer geprüft werden.

වාක්‍යය: 14

ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ

Kostet (nun) eure Prüfung. Das ist, was ihr zu beschleunigen wünschtet.

වාක්‍යය: 15

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

Gewiß, die Gottesfürchtigen werden in Gärten und an Quellen sein,

වාක්‍යය: 16

ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ

sie nehmen, was ihr Herr ihnen gegeben hat, denn sie pflegten davor Gutes zu tun.

වාක්‍යය: 17

كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ

Nur ein wenig pflegten sie in der Nacht zu schlafen,

වාක්‍යය: 18

وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ

und im letzten Teil der Nacht pflegten sie um Vergebung zu bitten,

වාක්‍යය: 19

وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

und (sie gestanden) an ihrem Besitz dem Bettler und dem Unbemittelten ein Anrecht (zu).

වාක්‍යය: 20

وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ

Und auf der Erde gibt es Zeichen für die Überzeugten

වාක්‍යය: 21

وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

und (auch) in euch selbst. Seht ihr denn nicht?

වාක්‍යය: 22

وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ

Und im Himmel ist eure Versorgung und das, was euch versprochen wird.

වාක්‍යය: 23

فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ

Beim Herrn des Himmels und der Erde, das ist gewiß so wahr, gleichermaßen wie ihr reden könnt.

වාක්‍යය: 24

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

Ist zu dir die Geschichte von den geehrten Gästen Ibrahims gekommen?

වාක්‍යය: 25

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

Als sie bei ihm eintraten und sagten: Frieden! Er sagte: Friede! - Fremde Leute.

වාක්‍යය: 26

فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ

Er schlich sich zu seinen Angehörigen und brachte (zum Essen) dann ein ansehnliches Kalb her.

වාක්‍යය: 27

فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Er setzte es ihnen vor; er sagte: Wollt ihr nicht essen?

වාක්‍යය: 28

فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

Er empfand in sich Furcht vor ihnen. Sie sagten: Fürchte dich nicht. Und sie verkündeten ihm einen kenntnisreichen Jungen.

වාක්‍යය: 29

فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ

Da kam seine Frau in großem Geschrei herbei. Sie schlug sich ins Gesicht und sagte: (Ich bin doch) eine alte, unfruchtbare Frau!

වාක්‍යය: 30

قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ

Sie sagten: So hat (es) dein Herr gesagt. Gewiß, Er ist der Allweise und Allwissende.

වාක්‍යය: 31

۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Er sagte: Was ist nun euer Auftrag, ihr Boten?

වාක්‍යය: 32

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

Sie sagten: Wir sind zu einem Volk von Übeltätern gesandt,

වාක්‍යය: 33

لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ

um über sie Steine aus Lehm niederkommen zu lassen,

වාක්‍යය: 34

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ

gekennzeichnet bei deinem Herrn für die Maßlosen.

වාක්‍යය: 35

فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Und so ließen Wir wer in ihr gläubig war, fortziehen.

වාක්‍යය: 36

فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

Da fanden wir in ihr aber nur ein (einziges) Haus von (Allah) Ergebenen.

වාක්‍යය: 37

وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

Und Wir hinterließen in ihr ein Zeichen für diejenigen, die die schmerzhafte Strafe fürchten.

වාක්‍යය: 38

وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

Und in Musa, als Wir ihn zu Fir’aun mit einer deutlichen Ermächtigung sandten.

වාක්‍යය: 39

فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ

Da aber kehrte er sich ab samt seiner Stütze und sagte: Ein Zauberer oder ein Besessener.

වාක්‍යය: 40

فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ

Da ergriffen Wir ihn und seine Heerscharen und warfen sie dann in das große Gewässer, denn er hatte sich Tadel zugezogen.

වාක්‍යය: 41

وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ

Und (auch) in den ’Ad, als Wir gegen sie den unheilvollen Wind sandten.

වාක්‍යය: 42

مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ

Nichts von (all) dem, worüber er kam, ließ er zurück, ohne es wie Zerfallenes werden zu lassen.

වාක්‍යය: 43

وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ

Und (auch) in den Tamud, als zu ihnen gesagt wurde: Genießt für eine gewisse Zeit.

වාක්‍යය: 44

فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ

Sie lehnten sich gegen den Befehl ihres Herrn auf. Da ergriff sie der Donnerschlag, während sie hinschauten,

වාක්‍යය: 45

فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ

so konnten sie nicht (mehr) aufstehen und es wurde ihnen keine Hilfe zuteil.

වාක්‍යය: 46

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Und (Wir vernichteten) zuvor (auch) das Volk Nuhs; gewiß, sie waren ein Volk von Frevlern.

වාක්‍යය: 47

وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

Und den Himmel haben Wir mit Kraft aufgebaut, und Wir weiten (ihn) wahrlich (noch) aus.

වාක්‍යය: 48

وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ

Und die Erde haben Wir ausgebreitet. Wie trefflich haben Wir (sie) geebnet!

වාක්‍යය: 49

وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

Und von allem haben Wir ein Paar erschaffen, auf daß ihr bedenken möget.

වාක්‍යය: 50

فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

So flüchtet (nun) zu Allah. Gewiß, ich bin euch von Ihm ein deutlicher Warner.

වාක්‍යය: 51

وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Und setzt neben Allah keinen anderen Gott. Gewiß, ich bin euch von Ihm ein deutlicher Warner.

වාක්‍යය: 52

كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ

So kam auch zu denjenigen, die vor ihnen waren, kein Gesandter, ohne daß sie gesagt hätten: Ein Zauberer oder ein Besessener.

වාක්‍යය: 53

أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

Haben sie es denn einander eindringlich empfohlen? Nein! Vielmehr sind sie ein das Maß (an Frevel) überschreitendes Volk.

වාක්‍යය: 54

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ

So kehre dich von ihnen ab; du bist (hierin) nicht zu tadeln.

වාක්‍යය: 55

وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Und ermahne, denn die Ermahnung nützt den Gläubigen.

වාක්‍යය: 56

وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ

Und Ich habe die Ginn und die Menschen nur (dazu) erschaffen, damit sie Mir dienen.

වාක්‍යය: 57

مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ

Ich will weder von ihnen irgendeine Versorgung, noch will Ich, daß sie Mir zu essen geben.

වාක්‍යය: 58

إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ

Gewiß, Allah ist der Versorger, der Besitzer von Kraft und der Feste .

වාක්‍යය: 59

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ

Gewiß, für diejenigen, die Unrecht tun, wird es einen vorgesehenen Anteil geben wie den Anteil ihrer Gefährten; so sollen sie Mich nicht um Beschleunigung (der Strafe) bitten.

වාක්‍යය: 60

فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

So wehe denjenigen, die ungläubig sind, vor ihrem Tag, der ihnen angedroht ist!