අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අන් නබඋ - ටජික් පරිවර්තනය - කොව්ජා මිරොව් කොව්ජා මිර් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Сураи Наба (Хабар)

වාක්‍යය: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

1. Аз чи чиз кофирони Қурайш ҳамдигарро мепурсанд?

වාක්‍යය: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

2. Аз он хабари бузурге суол мекунанд,

වාක්‍යය: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

3. ки дар он ихтилоф доранд ва он Қуръон аст, ки хабар медиҳад аз рӯзи баъс^[3074], ки кофирони Қурайш ба он имон наёварда буданд.

[3074]Яъне, зинда гардонидани баъд аз миронидан

වාක්‍යය: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

4. Оре, мушрикон ба зудӣ хоҳанд донист, ки Аллоҳ ба сабаби бовар надоштанашон ба рӯзи қиёмат, эшонро чӣ хоҳад кард?

වාක්‍යය: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

5. Боз ҳам, таъкид менамояд: Оре, ба зудӣ хоҳанд донист! Ин таъкид барои рост ва ҳақиқат будани паёмбарии Расули Аллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам далолат менамояд ва он чи ки ӯ, аз Қуръон ва аз рӯзи зинда гардонидани баъд аз миронидан овардааст. (Дар ин оят ваъид ва таҳдиде аст барои аҳли куффор)

වාක්‍යය: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

6. Оё Мо заминрро бистаре насохтем?

වාක්‍යය: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

7. Ва кӯҳҳоро мехҳое нанамудаем, то замин устувор истад?!

වාක්‍යය: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

8. Ва шуморо ҷуфт-ҷуфт (марду зан) офаридем.

වාක්‍යය: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

9. Ва хобатонро мояи оромиш қарор додем, то баданҳоятон роҳат кунад.

වාක්‍යය: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

10. Ва шабро пӯшишатон қарор додем, ки бо торикиаш шуморо фаро мегирад, чунон ки дар бар дорандаи либосро мепӯшонад.

වාක්‍යය: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

11. Ва рӯзро вақти талоши маъош (касб) қарор додем, то барои ободии ҳаёти худ саъю кӯшиш намоед.

වාක්‍යය: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

12. Ва бар болои саратон ҳафт осмони устувор бино кардем, ки дар он шикофӣ ва нуқсон нест.

වාක්‍යය: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

13. Ва хуршедро чароғи равшане офаридем.

වාක්‍යය: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

14. Аз абрҳои боронафшон оби фаровоне нозил кардем,

වාක්‍යය: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

15 то бо василаи он донаву наботот бирӯёнем барои мардумон ва ҳайвонот

වාක්‍යය: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

16. ва ба василаи он низ бӯстонҳои дарҳампечидароато фармоем.

වාක්‍යය: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

17. Бегумон рӯзи доварӣ (қиёмат,) рӯзест муъайян, барои аввалину охирин

වාක්‍යය: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

18. Рӯзе, ки дар сур^[3075] дамида шавад ва шумо онгоҳ гурӯҳ-гурӯҳ меоед. (Яъне, ҳамаи уммат бо ҳамроҳи пешвоёнашон меоянд.)

[3075] Дар карнай пуф карда шавад ва ҳама аз қабрҳояшон бархезанд ва барои ҳисоб оянд.

වාක්‍යය: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

19. Осмон шикофта шавад ва ҳар сурохӣ даре бошад, то фариштагон аз он дарвозаҳо фуруд оянд

වාක්‍යය: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

20. Ва кӯҳҳо, баъди устувор будан равон сохта шаванд ва чун саробе несту нобуд гарданд.

වාක්‍යය: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

21. Бегумон ҷаҳаннам камингоҳест, дар интизори кофирон ва барои онҳо омода шудааст

වාක්‍යය: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

22. ва барои саркашон бозгаштгоҳест.

වාක්‍යය: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

23. Замонҳои дароз дар он ҷо абадӣ бошанд.

වාක්‍යය: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

24. Дар он ҷо на ҳавои хунукӣ мечашанду на нӯшиданиҳои фораме менӯшанд,

වාක්‍යය: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

25. фақат оби ҷӯшону хуну чирк нӯшанд.

වාක්‍යය: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

26. Ин ҷазоест мувофиқи кирдорашон, ки дар ин дунё чунин амал карда буданд.

වාක්‍යය: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

27. Бегумон, ки онон ба рӯзи ҳисоб умед надоштанд ва наметарсиданд

වාක්‍යය: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

28. Ва оёти Моро ба куллӣ дурӯғ мешумурданд ва ба он чӣ Расули Аллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) оварда буд, онро тасдиқ надоштанд

වාක්‍යය: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

29. Ва ҳама чизро донистаем ва дар, китобе^[3076]сабт кардаем.

[3076] Яъне, Лавҳи Маҳфуз Тафсири Саъдӣ 1\906

වාක්‍යය: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

30. Пас таъми талхии азобро бичашед, эй кофирон, ки дар ҳаққи шумо ҷуз азобе нахоҳем афзуд.

වාක්‍යය: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

31. Албатта парҳезгоронро комёбии бузургест, онон касонеанд, ки аз Парвардигори хеш метарсанд ва амали шоиста мекунанд ва ба дохил шудани ҷаннат комёб мешаванд

වාක්‍යය: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

32. ва барояшон низ бӯстонҳову дарахтони ангур

වාක්‍යය: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

33. ва духтарони навҷавоне ҳамсинну сол

වාක්‍යය: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

34. ва ҷомҳои пур аз шароб

වාක්‍යය: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

35. Ва онҳо дар он ҷо на сухани беҳуда мешунаванд ва на дурӯғ

වාක්‍යය: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

36. ва ин мукофотест аз сӯи Парвардигорат, подош ва бахшише аз рӯи ҳисоб

වාක්‍යය: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

37. Парвардигори осмонҳову замин ва он чӣ миёни онҳост. Он Аллоҳи Раҳмон, дар дунёву охират, ки аз ҳайбати Ӯ сухан гуфта натавонанд,

වාක්‍යය: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

38. рӯзе, ки Ҷабраил ва фариштагон ба саф меистанд ва касе сухан намегӯяд, магар касе ки Аллоҳи Меҳрубон баӯ рухсат диҳад, ва ӯ суханидуруст гӯяд. Ва ҳеҷ касро шафоъат карда наметавонанд, магар ба иҷозати Аллоҳи Меҳрубон

වාක්‍යය: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

39. Он рӯз, рӯзи ҳақ аст. Дар омадани он рӯз ҳеҷ шакке нест. Пас ҳар касе бихоҳад, наҷот ёфтанро аз азоб, роҳи бозгаште ба сӯи Парвардигори худ бигирад бо амалҳои солеҳ.

වාක්‍යය: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

40. Мо шуморо аз азоби рӯзи қиёмат, ки наздикаст, бим додем: рӯзе, ки одамӣ ҳар чиро пешопеш фиристодааст, аз амали нек ё бад, мебинад ва кофир аз сахтии ҳисоб мегӯяд: Эй кош, ман хок мебудам ва боз зинда намешудам.