மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 44 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நம்ல் - அரபு மொழி - சொற்களின் அர்த்தங்கள் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 44

قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةٗ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحٞ مُّمَرَّدٞ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

الصَّرْحَ: القَصْرَ، وَكَانَ صَحْنُهُ مِنْ زُجَاجٍ تَحْتَهُ مَاءٌ.
حَسِبَتْهُ لُجَّةً: ظَنَّتْهُ مَاءً غَزِيرًا.
مُّمَرَّدٌ: مُمَلَّسٌ مُسَوًّى.
مِّن قَوَارِيرَ: مِنْ زُجَاجٍ صَافٍ.