แปลความหมาย​ อายะฮ์ 44 สูเราะฮ์ An-Naml - ภาษาอาหรับ - ความหมายคำศัพท์ - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 44

قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةٗ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحٞ مُّمَرَّدٞ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

الصَّرْحَ: القَصْرَ، وَكَانَ صَحْنُهُ مِنْ زُجَاجٍ تَحْتَهُ مَاءٌ.
حَسِبَتْهُ لُجَّةً: ظَنَّتْهُ مَاءً غَزِيرًا.
مُّمَرَّدٌ: مُمَلَّسٌ مُسَوًّى.
مِّن قَوَارِيرَ: مِنْ زُجَاجٍ صَافٍ.