අර්ථ කථනය වාක්‍යය 44 පරිච්ඡේදය සූරා අන් නම්ල් - අරාබි භාෂාව: පද අරුත් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 44

قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةٗ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحٞ مُّمَرَّدٞ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

الصَّرْحَ: القَصْرَ، وَكَانَ صَحْنُهُ مِنْ زُجَاجٍ تَحْتَهُ مَاءٌ.
حَسِبَتْهُ لُجَّةً: ظَنَّتْهُ مَاءً غَزِيرًا.
مُّمَرَّدٌ: مُمَلَّسٌ مُسَوًّى.
مِّن قَوَارِيرَ: مِنْ زُجَاجٍ صَافٍ.