மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸாபாத் - பாரசீக தாரி மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

سورۀ صافات

வசனம்: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

قسم به فرشته‌های صف بسته در صفهایی منظم

வசனம்: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

قسم به آن فرشته‌هایی که (شیاطین را) سخت می‌رانند.

வசனம்: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

قسم به آن گروه فرشته‌ها که ذكر الله (قرآن) را تلاوت می‌کنند.

வசனம்: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

بی‌شک که معبود شما یگانه است.

வசனம்: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است، و پروردگار مشرقها (و مغرب‌ها) است.

வசனம்: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

البته ما آسمان پایین (به شما) را به زینت ستارگان آراسته‌ایم.

வசனம்: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

و آن را از هر شیطان سرکش به خوبی حفظ کرده‌ایم.

வசனம்: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

آنان نمی‌توانند به (اسرار) عالم بالا گوش فرا دهند بلکه از هر سو به آنان (شهاب) پرتاب می‌شود.

வசனம்: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

تا رانده شوند. و برای آنها عذاب دائمی است.

வசனம்: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

مگر اینکه شیطانی به سرعت (خبری) را برباید که شعلۀ سوزنده او را دنبال (و نابود) می‌کند.

வசனம்: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

پس از ایشان بپرس که آیا آفرینش آنان دشوارتر است یا آفرینش چیزهایی که (در کائنات) آفریده ایم؟ بدون شک ما آنان را از گل چسپنده آفریده‌ایم.

வசனம்: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

بلکه تعجب می‌کنی (از انکار ایشان) و ایشان مسخره می‌کنند.

வசனம்: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

و چون اندرز داده شوند، عبرت نمی‌گیرند.

வசனம்: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

و چون معجزه‌ای را ببینند به آن تمسخر می‌کنند.

வசனம்: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

و گفتند: این جز جادویی آشکار نیست.

வசனம்: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

آیا وقتی مردیم (و تبدیل به) خاک و استخوانهای پوسیده شدیم، (دوباره) برانگیخته خواهیم شد؟

வசனம்: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

و آیا پدران پیشین ما نیز (زنده خواهند شد).

வசனம்: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

بگو: آری (همۀ شما زنده می‌شوید) در حالیکه شما ذلیل خواهید بود.

வசனம்: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

همانا (قیامت) یک صدای مرگبار است، پس ناگهان آنان (صحنۀ قيامت را) می‌نگرند.

வசனம்: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

و می‌گویند: وای بر ما این روز جزاست؟!

வசனம்: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

(به آنها گفته می‌شود بلی،) این همان روز جدایی (حق از باطل) است که آن را دروغ می‌پنداشتید.

வசனம்: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

(ندا می‌آید) ظالمان را با همراهان‌شان (و) با آنچه می‌پرستیدند، جمع کنید.

வசனம்: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

غیر از الله (هر چه را پرستش می‌کردند) پس آنان را به راه دوزخ راهنمایی کنید.

வசனம்: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

و آنان را متوقف کنید زیرا که آنها مورد بازخواست قرار می‌گیرند.

வசனம்: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

شما را چه شده که یکدیگر را مدد نمی‌کنید؟

வசனம்: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

بلکه آنان امروز تسلیم‌اند.

வசனம்: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

و بعضی از آنان به بعضی دیگر روی کرده و از همدیگر می‌پرسند.

வசனம்: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(پیروان) می‌گویند: شما بودید که با قهر و غلبه به‌سوی ما می‌آمدید.

வசனம்: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

(پیشوایان) گویند: بلکه (کوتاهی از خودتان بود و) مؤمن نبودید.

வசனம்: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

و ما هیچ سلطه و غلبه بر شما نداشتیم بلکه شما خود قوم سرکش بودید.

வசனம்: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

پس وعدۀ (عذاب) پروردگار ما بر ما لازم شد، بی‌گمان ما چشنده (طعم عذاب) خواهیم بود.

வசனம்: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

چون ما خود گمراه بودیم پس شما را هم گمراه کردیم.

வசனம்: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

پس یقینا آنها (همه) در آن روز در عذاب شریک‌اند.

வசனம்: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

ما این چنین با مجرمان می‌کنیم.

வசனம்: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

آنان چنان بودند که چون به آنان گفته می‌شد: معبود برحق جز الله (یگانه) نیست، تکبر می‌ورزیدند.

வசனம்: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

و می‌گفتند: آیا معبودهای خود را به خاطر (سخن) شاعری دیوانه ترک گوییم؟

வசனம்: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

(شاعر و دیوانه نیست) بلکه حق را آورده و پیغمبران را تصدیق کرده است.

வசனம்: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

شما حتما عذاب دردناک را خواهید چشید.

வசனம்: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و جز (در برابر) آنچه می‌کردید، سزا داده نمی‌شوید.

வசனம்: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به جز بندگان مخلص الله.

வசனம்: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

ایشان روزی معلوم و خاص دارند.

வசனம்: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

(برایشان انواع) میوه‌ها است و ایشان گرامی‌اند.

வசனம்: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

در باغ‌های پر نعمت (بهشت).

வசனம்: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

بر تختها روبروی یکدیگر (نشسته اند).

வசனம்: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

بر آنان جامی از شراب ناب گردانیده شود.

வசனம்: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

که سفید رنگ و لذت بخش است برای نوشندگان.

வசனம்: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

نه در آن زوال عقل است و نه از نوشیدن آن مست می‌شوند.

வசனம்: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

و در نزدشان زنان بزرگ چشم که دیده از غیر می‌بندند خواهند بود.

வசனம்: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

(از شدت سفیدی) گویا آنان تخم‌های (شتر مرغ) هستند که (در زیر پروبال آن) پنهان شده‌اند.

வசனம்: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

پس بعضی رو به بعضی دیگر می‌کنند و از یکدیگر می‌پرسند.

வசனம்: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

گوینده‌ای از آنان می‌گوید: البته من همنشینی داشتم.

வசனம்: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

که می‌گفت: آیا تو (به روز آخرت) از باور کنندگان هستی؟

வசனம்: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

آیا چون بمیریم و به خاک و استخوان‌ها تبدیل شویم (دوباره زنده شده) سزا و جزا می‌بینیم؟

வசனம்: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

گوید: آیا شما (جنتیان) می‌توانید (از حال او) اطلاع یابید؟

வசனம்: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

پس خودش نگریست و او را در وسط دوزخ دید.

வசனம்: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

گفت: سوگند به الله نزدیک بود که مرا هلاک کنی.

வசனம்: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

و اگر نعمت پروردگارم نبود حتما من هم از احضار شدگان (در دوزخ) بودم.

வசனம்: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(از شدت خوشی می‌گویند:) آیا ما دیگر نمی‌میریم؟!

வசனம்: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

مگر مرگ نخستینی که داشتیم و ما عذاب نخواهیم دید.

வசனம்: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

يقينا این کامیابی بزرگی است (که نصیب ما شده است).

வசனம்: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

برای چنین (نعمتی) عمل کنندگان باید کار کنند.

வசனம்: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

آیا این (نعمت جنت) برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقوم.

வசனம்: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

بدون شک ما آن را وسیلۀ شکنجه و رنج برای ظالمان قرار داده‌ایم.

வசனம்: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

آن درختی است که از قعر دوزخ می‌روید.

வசனம்: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

خوشه‌ها و شکوفه‌های آن گویا سرهای شیاطین است.

வசனம்: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

آنان از آن می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند.

வசனம்: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

باز بر آن آب جوشان و آلوده را می‌نوشند.

வசனம்: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

باز برگشت‌شان به‌سوی دوزخ است.

வசனம்: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

بی‌گمان آنان پدرانشان را گمراه یافتند.

வசனம்: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

پس (با این حال) آنان در پی پدرانشان شتابان می‌روند.

வசனம்: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

البته پیش از آنان اکثر پیشینیان (نیز) گمراه شدند.

வசனம்: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

و همانا ما در میانشان بیم دهندگانی فرستاده بودیم.

வசனம்: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

پس بنگر که عاقبت بیم داده شدگان چطور شد؟

வசனம்: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به جز بندگان خالص شدۀ الله.

வசனம்: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

و البته نوح ما را به فریاد خواند و ما هم چه خوب پاسخ دهندگان هستیم.

வசனம்: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و او و خانواده‌اش را از اندوه بزرگ نجات دادیم.

வசனம்: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

و تنها نسل او را باقی گذاشتیم.

வசனம்: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برای او در میان ملت‌های آینده یادگار و نام نیک به جا گذاشتیم.

வசனம்: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

و در میان جهانیان بر نوح سلام باد.

வசனம்: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

البته ما این چنین به نیکوکاران ثواب می‌دهیم.

வசனம்: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

به يقين او از بندگان با ایمان ما بود.

வசனம்: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

باز دیگران را غرق کردیم.

வசனம்: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

و يقينا ابراهیم از پیروان او بود.

வசனம்: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

وقتی که با دل سالم به پیشگاه پروردگارش آمد.

வசனம்: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

وقتی که به پدر و قوم خود گفت: چه چیزی را می‌پرستید؟

வசனம்: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

آیا به دروغ معبودهای دیگری غیر از الله را می‌خواهید؟

வசனம்: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

پس گمانتان در بارۀ پروردگار جهانیان چیست؟

வசனம்: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

پس نگاه خاصی به ستارگان کرد.

வசனம்: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

پس گفت: من بیمارم.

வசனம்: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

پس مردم از او روی گردانده برگشتند.

வசனம்: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

پس شتابان و نهان به‌سوی معبودهایشان رفت و (مسخره کنان) گفت: آیا نمی‌خورید؟

வசனம்: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

شما را چه شده است که حرف نمی‌زنید؟

வசனம்: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

پس با دست راست بر آنها ضربۀ محکم وارد کرد.

வசனம்: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

پس مردم شتابان به‌سوی او روی آوردند.

வசனம்: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

(ابراهیم) گفت: آیا چیزهایی را می‌پرستید که خودتان می‌تراشید؟

வசனம்: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

حال آنکه الله شما و آنچه را که انجام می‌دهید آفریده است.

வசனம்: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

گفتند: برای او چهار دیوار بزرگی (مانند کوره) بسازید و او را در آتش بیاندازید.

வசனம்: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

پس خواستند برای (نابودی) ابراهیم نیرنگ ورزند، ولی ما آنان را پست و مغلوب قرار دادیم.

வசனம்: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

و ابراهیم گفت: البته من به‌سوی پروردگارم می‌روم، او مرا راهنمایی خواهد کرد.

வசனம்: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

پروردگارم! به من (فرزندی) از صالحان عطا کن.

வசனம்: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

پس او را به پسری بردبار مژده دادیم.

வசனம்: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

وقتیکه (فرزندش) در کار و کوشش به سنی رسید که می‌توانست با او بایستد، (پدر) گفت: فرزندم! من در خواب دیده‌ام که من تو را ذبح می‌کنم، پس بنگر که چه می‌بینی و نظرت چیست؟ (فرزند) گفت: ای پدر! آنچه را مأمور شده‌ای انجام ده اگر الله بخواهد مرا از صابران خواهی یافت.

வசனம்: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

پس چون (پدر و پسر) هردو (به امر الله) گردن نهادند و (ابراهيم) فرزندش را به پیشانی بر زمین خواباند.

வசனம்: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

و او را ندا کردیم که ای ابراهیم!

வசனம்: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

حقا که خواب (خود) را راست گرداندی البته ما این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.

வசனம்: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

بی‌گمان این یک آزمون آشکار بود.

வசனம்: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

و ما قربانی بزرگ و ارزشمندی را فدای او کردیم.

வசனம்: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

வசனம்: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

درود و سلام بر ابراهیم.

வசனம்: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

வசனம்: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

چون او از بندگان با ایمان ما بود.

வசனம்: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

و او را به (تولد) اسحاق که پیغمبر و از جملۀ شایستگان بود، مژده دادیم.

வசனம்: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

و بر او و اسحاق خیر و برکت عطا کردیم. و از نسل آن دو (بعضی) نیکو کار و (بعضی) آشکارا بر خود ظالم بودند.

வசனம்: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

و البته بر موسی و هارون منت نهادیم.

வசனம்: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و هردوی آنان و قومشان را از مصیبت بزرگ نجات دادیم.

வசனம்: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

و آنان را مدد کردیم، پس ایشان بودند که غالب شدند.

வசனம்: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

و به آن دو کتاب واضح و روشنگر دادیم.

வசனம்: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

و آن دو را به راه راست هدایت کردیم.

வசனம்: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

برای آن دو در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

வசனம்: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

سلام بر موسی و هارون.

வசனம்: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

வசனம்: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

چون آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.

வசனம்: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و البته الياس (هم) از پیغمبران بود.

வசனம்: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

وقتی که به قومش گفت: آیا (از الله) نمی‌ترسید؟

வசனம்: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

آیا بت بعل را به دعا می‌خوانید و بهترینِ آفرینندگان را می‌گذارید؟

வசனம்: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

الله را، که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.

வசனம்: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

پس او را تکذیب کردند. پس بدون شک آنان (در دوزخ) احضار خواهند شد.

வசனம்: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

مگر بندگان مخلص الله.

வசனம்: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

வசனம்: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

سلام بر الياس.

வசனம்: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

வசனம்: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

چون او از بندگان مؤمن ما بود.

வசனம்: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و يقينا لوط از پیغمبران بود.

வசனம்: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

(یادآور شو) وقتی را که او و خانواده‌اش، همگی را نجات دادیم.

வசனம்: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

به جز پیرزنی که از باقی ماندگان بود.

வசனம்: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

باز دیگران را هلاک کردیم.

வசனம்: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

و البته شما صبحگاهان بر سرزمین ایشان عبور می‌کنید.

வசனம்: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

و نیز گاهی در شب عبور می‌کنید، آیا نمی‌فهمید؟

வசனம்: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و البته يونس از پیغمبران بود.

வசனம்: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

وقتی که به‌سوی کشتی پر از مردم پناه برد.

வசனம்: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

پس در قرعه کشی شرکت کرد و از بازندگان شد.

வசனம்: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

پس ماهی او را بلعید، در حالیکه خود را سرزنش می‌کرد.

வசனம்: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

پس اگر او از تسبیح گویان نبود.

வசனம்: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

به يقين در شکمش تا روزی که (مردم) برانگیخته می‌شوند باقی می‌ماند.

வசனம்: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

پس در حالیکه خسته و بیمار بود او را به سرزمین خشک (و خالی از گیاه) انداختیم.

வசனம்: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

و بر او درختی از (نوع) کدو رویانیدیم.

வசனம்: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

و او را به‌سوی یکصد هزار نفر یا بیشتر فرستادیم.

வசனம்: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

پس ایمان آوردند پس آنان را تا مدتی معین بهره مند ساختیم.

வசனம்: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگارت و پسران برای آنان است؟

வசனம்: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

یا ما فرشتگان را اناث آفریدیم و آنان حاضر بودند؟

வசனம்: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

آگاه باشید! آنان از روی دروغ و تهمت (چنین( می‌گویند.

வசனம்: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

الله فرزند زاده است! و البته ایشان دروغگویند.

வசனம்: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

آیا الله دختران را بر پسران ترجیح داده است؟

வசனம்: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

شما را چه شده است، چگونه حکم و فیصله می‌کنید؟

வசனம்: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

آیا عبرت نمی‌گیرید؟

வசனம்: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

آیا برای شما دلیل آشکار است؟

வசனம்: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

اگر راست می‌گویید کتاب (سند) تان را بیاورید.

வசனம்: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

و (کافران) بين الله و جنیان نسبتی قایل شدند، حال آنکه جنيان می‌دانند که (برای محاسبه) احضار خواهند شد.

வசனம்: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

الله از آنچه (او را به آن) توصیف می‌کنند پاک و منزه است.

வசனம்: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به جز بندگان مخلص الله (که او را به شایستگی توصیف می‌کنند).

வசனம்: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

پس شما و آنچه می‌پرستید.

வசனம்: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

هرگز نمی‌توانید کسی را با فتنه و فساد از راه الله منحرف سازید.

வசனம்: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

به جز کسی که (خودش) مایل باشد که وارد دوزخ گردد.

வசனம்: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

(فرشتگان گویند) و کسی از ما نیست مگر آنکه جایگاه مشخصی دارد.

வசனம்: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

و البته ما (برای عبادت الله) به صف ایستادگانیم.

வசனம்: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

و البته این مائیم که تسبیح گویانیم.

வசனம்: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

و هرچند مشرکان می‌گفتند.

வசனம்: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

اگر پندی از پیشینیان در نزد ما بود.

வசனம்: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

به يقين ما هم از بندگان مخلص الله می‌شدیم.

வசனம்: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

پس به آن کفر ورزیدند و به زودی (نتیجۀ کفر خود را) خواهند دانست.

வசனம்: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و البته وعدۀ نصرت ما دربارۀ بندگان فرستادۀ ما قبلا ثبت و صادر شده است.

வசனம்: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

البته ایشانند که مدد شدگانند.

வசனம்: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

و يقينا لشکر ماست که پیروزمندانند.

வசனம்: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

வசனம்: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

و (عناد و سرکشی) آنان را بنگر، پس به زودی خودشان هم خواهند دید.

வசனம்: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

پس آیا به (آمدن) عذاب ما عجله دارند؟

வசனம்: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

پس چون (عذاب ما) به ساحت آنان نازل شود، پس بيم داده شدگان چه بامداد بدی خواهند داشت!

வசனம்: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

வசனம்: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

و بنگر و آنان خودشان هم به زودی خواهند دید.

வசனம்: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

پاک و منزه است پروردگارت، پروردگار صاحب عزت، از توصیف‌هایی که کافران (در بارۀ او) می‌کنند.

வசனம்: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و سلام بر همۀ فرستادگان (الله).

வசனம்: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و همه ستایش‌ها سزاوار ذاتی است که پروردگار جهانیان است.